ενα τραγουδι για τ Αλγερι

καθως ο ηλιος χανεται στην "παραλια του απογευματος"
και οι τουριστες φευγουν ξεπλενοντας στα υπαίθρια ντους τ' αλατι...

ερχονται τα μελαμψα παιδια,
ενα ενα
σιγα σιγα
ζητανε χαμογελαστα τσιγαρο
καποιοι κουβαλανε μαλαματενιες μπυρες
και πανε περα...



...στα βραχια
καθονται
στην αρχη μοναχοι
μετα δυό τρείς μαζι
αναβουνε τα δανεικα τσιγαρα
και πινουν απ τις μπυρες
μεγαλες παγωμενες γουλιες
να χαλαρωσουν
απ της βιοπαλης την κουραση
να ξεφυγουν απ τις παραξενιες
των πελατων
-γκαρσονια και πωλητες σε μαγαζια τουριστικα-
κι ο ηλιος να χανεται περα προς το Σεν Τροπέ...


...κι οταν η παραλια απο τον κοσμο
εχει αδειασει
κι αδιακριτα βλεμματα
και φωτογραφοι φευγουν για την κρουαζετ των σταρ
κοιτανε προς τον νοτο
στ' Αλγερι , το Μαρόκο και την Τύνιδα
την μακρινη πατριδα
κι ενα τραγουδι αρχιναν μαζι
σιγανο
γεματο πονο
κι αγνωστες λεξεις
ενα τραγουδι για τις αγαπες
και την αγκαλια της μανας
που αφησαν εκει
...τα γελαστα τους ματια
συννεφιαζουν
τα δακρρα ,τα κρατανε
με τον τροπο των αντρων
στις ακρες των ματιων
και τραγουδανε
το μελαγχολικο τραγουδι
της πατριδας τους
λες κι ετσι θα ερθουν πιο κοντα
λες κι ετσι θα αντεξουν
κι αυτο το καλοκαιρι
στην ξενητια του πολιτισμου και των διακοπων...




...κι οταν το σκοταδι πεσει
τοσο που η θαλασσα να μαυριζει
σαν πολτος της κολασης
σηκωνονται
και γυρνανε μοναχοι
και παλι
με ματια χαμογελαστα
στο σπιτι...
...τα κοσμικα,
κι οι πρεμιερες
και οι σταρ
ουτε τους νοιαζουν
ουτε τους αφορουν...

...αυριο ξυπνανε πρωι
κι η μανα ειναι μακρια
για τους δωσει λιγο γαλα...

η ερημια του κοσμικου τοπιου

60χρονια καμμενα βουρλα των καννων

Όταν τα Καμμένα Βούρλα συμπληρώσουν 60 χρόνια, σίγουρα δεν θα το γιορτάσουν ξεπουλώντας κάθε σπιθαμή χώρου τους στα blockbuster των Αμερικάνων. Αυτό όμως έγινε στις Καννες φέτος και δεν άνοιξε ρουθούνι

Ένα μεγαλοπρεπές κιτς, τόσο που από κάποια στιγμή και μετά, σταματά να σε θυμώνει και το προσπερνάς, αποφεύγοντας την κρουαζετ, και τους wanna be διάσημους Έλληνες, που ομαδικά, πηγαίνουν στις προβολές, ομαδικά αποφασίζουν, ομαδικά καταδικάζουν, ομαδικά τρώνε (στα φτηνότερα κι αθλιοτέρα) κι ομαδικά κάνουν φιγούρα στα καφέ ( τα ακριβότερα).

Σίγουρα υπάρχουν κι οι εξαιρέσεις, που λειτούργησαν εντελώς αθόρυβα, μεμονωμένα και με κριτήρια αυστηρά κινηματογραφικά και σινεφιλικα.
Όμως δεν μπορώ να μην αναφέρω την δική μου αίσθηση σ αυτά που βίωσα 10 μέρες.
Έχοντας δει γύρω στις 50 ταινίες κι έχοντας επισκεφτεί το σύνολο των αιθουσών, αποφεύγοντας οποιοδήποτε ελληνικό πηγαδάκι, διαπίστωσα με λύπη ότι το πανηγύρι των Καννων, πεθαίνει καλλιτεχνικα,όμως σίγουρα κατέχει τα πρωτεία στην αγορά και το market των ταινιών, παγκοσμίως.

Έζησα υπέροχες στιγμές, ανθρώπινης απελπισίας, σπάνια αισθήματα που επιβεβαίωσαν την πεποίθηση μου, ότι η τέχνη δεν θέλει λεφτά, αλλά ευαισθησία , τόλμη και γνώση μόνο που ΑΥΤΟ είναι το πιο σπάνιο σήμερα.
Είδα το καλύτερο σχόλιο για την Ευρώπη που μετασχηματίζεται σε οίκο ευγηρίας που πεθαίνοντας, το μόνο που μπορεί να ψελλίσει είναι ότι «Βρωμάει».
Κι έζησα στο μεγαλείο της την αποκαθήλωση του μεταμοντέρνου της ημιμάθειας Κουεντιν, που αξία πια, είναι ο άρχοντας ενός ιδιότυπου πορνό του τρόμου.
Δεν ξερώ αν αξίζει να γράψω γι αυτά εδώ.
Βαθιά μέσα μου έχω πειστεί πως κανέναν δεν αφορούν…

…αφορά η ανοργανωσιά στις Νύχτες Πρεμιέρας
Η άγνοια του κινηματογράφου ως τέχνης στις επιλογές στο Φεστιβάλ της Θεσσαλονίκης
Αφορούν τα παιχνίδια εξουσίας και δημοσίων σχέσεων
Μόνο που το σινεμα είναι προσωπική απόλαυση όπως όλες οι τέχνες…
…και θέλει όραμα, ιδεολογία κι όχι άγχος , μόνο πως θα φέρουμε το νέο, όταν αγνοούμε , τι είναι σημαντικό από το παλιό!!!

Το ταξιδι του κοκκινου μπαλονιου...

…βασισμενο στο παλιο γαλλικο φιλμ με τον ιδιο τιτλο του 1956, ηταν το καλυτερο καλωσόρισμα στη Γαλλική Ριβιέρα.

αθηνα-θεσσαλονικη-zurich-nice-cote d'azur

...τοσος πολυς κοσμος. Τοσες πολλες ταινιες. Τοσα πολλα παρτυ

αν προλαβω, κατι θα κρατησω και για σας...

ΤΕΛΙΚΑ Η ΖΩΗ ΑΝΤΙΓΡΑΦΕΙ ΤΟ ΣΙΝΕΜΑ

…πολύ ανοητα πιστευα τ’ αντιθετο.
Μεχρι πριν από λιγες μερες…

Τωρα…

Θα προσπαθησω να αντιγραψω το σινεμα
Οσο καλυτερα μπορω στη ζωη μου
Ισως
Τα καταφερω
Να ξαναχαμογελασω
Ισως…

Ενας κυκλος που κλεινει...

...εδω κλεινει ενας κυκλος

επειδη τα μεγαλα λογια με εκθετουν μονο

προτιμω να μη πω πολλα

παντως ως εδω

σημερα

τωρα

φευγω

απο χθες

μια λεξη

εχει κολλησει στο μυαλο μου

α υ τ ι σ μ ο ς

και ειναι

αν το καλοσκεφτει κανεις

επισης

μια βαρεμαρα

μια πληξη

ενα τελμα

αυτα...

οχι αυτο δεν ειναι Ελλαδα 12points

Αυτή δεν είναι ελληνικη μουσικη. Ανεβηκε από Τουρκο στο youtube που είναι αμερικανικο, σε αντιθεση μ αυτά που ακουμε από το πρωι ως το βραδυ στα ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΜΜΕ .
Αυτή δεν είναι Ελληνιδα συνθετρια στην Ελλάδα δεν εμφανιζεται στις μπουζουκλερι ασχετα αν εξω πουλαει Εκατομυρια cd.
Όχι αυτό δεν είναι Ελληνικος Πολιτισμος. Καμμια ελληνικη εταιρία δεν την προωθει.
Αντίθετει κυκλοφορει με Γερμανικη ετικέττα.
ΚΑΙ ΔΕΝ ΝΤΡΕΠΕΤΑΙ ΚΑΝΕΙΣ
ΚΙ Ο... ΕΛΛΗΝΑΣ ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ
σιωπα
ΚΙ Ο... ΕΛΛΗΝΑΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΕΡΤ
Αγανακτει και ζητα Συγγνωμη γιατι μια τηλεοπτικη περσονα των σκυλάδικων ειπε το FYROM … MAKEDONIA.

ΕΓΩ ΓΙ ΑΥΤΟ ΘΕΛΩ ΣΥΓΓΝΩΜΗ

Δ Η Μ Ο Σ Ι Α !!!
Και με πληρωμενες καταχωρησεις στον ΤΥΠΟ του εξωτερικου!!!

suquet

...οχι δεν ειναι της Πλάκας οι ανηφοριες

ουτε η Ανω Πόλη

δεν ειν νησι

ουτε πουλι

παρα ενα ψαραδικο χωριο

της Μεσογείου

που καποιοι τρελλοι

φωτογραφιζουνε

"ομορφα κοριτσια με ωραια μαγιω"

πινουν κρυφα αψεντι

και ξενυχτανε

βλεποντας

εικονες...

no tengo alma

...στην αρχη μυρισα την κολωνια

μια μυρωδια καθαριοτητας

αλλων εποχων

κι οταν σηκωσα τα ματια

απ το βιβλιο

ειδα το μπλουζακι

μαυρο

με λαμπερα γραμματα

no tengo alma

δεν εχω ψυχη

μαυρο παντελονι

μαυρα παπουτσια camber

σαν τα δικα μου

στον ωμο περασμενη

η μαυρη carhartt

να χωραει το laptop

ιχνος ρολογιου

σκουλαρικιου

δακτυλιδιου

και το προσωπο

ενος γοητευτικου

ασπρομαλη

καθαρο

φρεσκοξυρισμενο

χειλια κατακοκκινα

ετοιμα να φιληθουν

και να δοθουν σε ερωτες εφηβικους

ματια απιστευτης αθωοτητας

για τα χρονια του

στεκεται ορθιος

κοιταζει περα

στα σκοταδια

ειναι

μακρια το μυαλο του

ειναι διπλα μου το σωμα του

κοιταζω μια το μπλουζακι

μια τα ματια

και μια την προβολη

της δικης μου ζωης

μετα απο χρονια

θελω να του μιλησω

να τον ρωτησω

πως μπορει

να ειναι ακομα

ορθιος

ηρεμος

αθωος

πως μπορει να ειναι τοσο ειλικρινης

no tengo alma

κι ομως να συνεχιζει

θελω να τον ρωτησω

μα

στη σταση Πανεπιστημιο

κατεβαινει...

εχουν περασει ωρες

η μυρωδια της κολωνιας του

ειναι ακομη στο δωματιο μου

Vetiver της Guerlain...

...αυτη με ξυπνησε!

οχι αλλο καρβουνο!!!

...γυριζοντας απο Κακη Νυχτα του Γκας Βαν Σαντ, καποιοι γιορταζαν(?) κορναροντας στους δρομους.Γιορταζαν κανοντας θορυβο στους δρομους μιας πολης που απο καιρο δεν αγαπουν.Μιας πολης που την απατουν με την οθονη της τηλεορασης τους. Κι ετσι αγνοουν την πραγματικότητα της. Πιστευουν στην πραγματικοτητα της τηλεορασης. Ανθρωποι πολυ δυστυχισμενοι γιατι αποφευγουν την αληθεια, την απόριψη,την ενοχή.Χωρις περιθωρια.Χωρις ορια.Χωρις σκεψη.

Ξενος στην πολη, επιστρεφω σπιτι, κανω καφε και βλεπω την μουρια να μεγαλωνει στο πισω μπαλκονι. Απο μακρια τα κορναρισματα, ενας τυφλα μεθυσμενος Πολωνος 25αρης, πατερας ενος παιδιου 6χρονων, ουρλιαζει κατι κι ο Ρουμανος φιλος του μου ζηταει να παρω το 166.

Μπαλκονοπορτες κλεινουν. Φωτα σβυνουν. Οχι δεν ειναι αυτη η αληθεια της πολης. Η αληθεια ειναι στην ΤV. Κι ολα γκρεμιζονται. Ολα αλλάζουν. Ολα καταστρεφονται. Οπως στη δεκετία του 60, που ανθισε η μουσικη κι ο πολιτισμος μας,(ο οποιος πολιτισμος μας) μεσα απο τις αντιπαροχες των νεοκλασικων του κεντρου.

Κατι χανεται. Κατι εξαφανιζεται οριστικα.

Νιωθω οτι θα ειναι κριμα, να μην αντικατασταθει με εναν Χατζηδακι, εναν Ελυτη, εναν Τσαρουχη, αλλα με μια τηλεοπτικη trash περσονα, για να γελασουμε.

Ως εδω!

Οχι αλλα μπαζα να αξιολογουν την δικη μου ζωη.

Οχι αλλα γκρεμισματα, χωρις καποια ιδεα οικοδομησης.

οχι αλλο marketing.

οχι αλλο καρβουνο!!!

Going to a town

Μπορω
να το αφιερωσω στον gio
που παει Θεσσαλονικη κι εχει επιλεξει την σιωπη
και στην candybleu που απλα αγαπω?

Θελω μια χαρη
Περαστε μια συναρπαστικη Κυριακη
Κι ελατε εδώ από Δευτερα…

If It Be Your Will

Δεν μπορω να ξεκολησω από αυτή τη φωνη…
δεν μπορω…
είναι γλυκερη…
εκνευριστικη…
είναι παλιακη…
κι όμως δεν μπορω….
γιατι?

το τελος μιας εποχης ειναι η αρχη της αλλης

...περιεργα χτυπαει η νεα εποχη

με εναν καινουργιο ερωτα

να μου μιλαει το βραδυ αργα στα γαλλικα

να με περιμενει στην αμμουδια της Νικαιας

και παλι εγω να γυρνω στην... κατω πολη

εχοντας αφησει μισο το πρωινο κρουασαν

κι ενα σι ντι με μουσικη της νυχτας μου

καποιες φορες τρομαζα

μ αυτη την δυναμη που δημιουργουσα

στα συναισθηματα

τωρα ξερω

κι ειμαι ψυχραιμος

στα μεγαλα λογια

στους ορκους της αγαπης

στα σχεδια...

...ισως και κυνικος

η πιο απλα χορτατος!

δεν αναζητω στερημενα ατομα

ζητω ματια με περιεργεια

ζηταω χαμογελα

και μυαλα ετοιμα να εκραγουν

ισως ζηταω πολλα

ισως δινω πολυ λιγα

χμ

...παντως φευγω

χωρις επιστροφη

κι αν καποιο κομματι μου

τυχαια ξεχαστει

τ ' αναπληρωνω

(προς το παρον...)

υπαρχει κανεις να αντεχει κατι σαν εμενα?