Thursday, May 31, 2007

ενα τραγουδι για τ Αλγερι


καθως ο ηλιος χανεται στην "παραλια του απογευματος"
και οι τουριστες φευγουν ξεπλενοντας στα υπαίθρια ντους τ' αλατι...

ερχονται τα μελαμψα παιδια,
ενα ενα
σιγα σιγα
ζητανε χαμογελαστα τσιγαρο
καποιοι κουβαλανε μαλαματενιες μπυρες
και πανε περα...



...στα βραχια
καθονται
στην αρχη μοναχοι
μετα δυό τρείς μαζι
αναβουνε τα δανεικα τσιγαρα
και πινουν απ τις μπυρες
μεγαλες παγωμενες γουλιες
να χαλαρωσουν
απ της βιοπαλης την κουραση
να ξεφυγουν απ τις παραξενιες
των πελατων
-γκαρσονια και πωλητες σε μαγαζια τουριστικα-
κι ο ηλιος να χανεται περα προς το Σεν Τροπέ...


...κι οταν η παραλια απο τον κοσμο

εχει αδειασει
κι αδιακριτα βλεμματα
και φωτογραφοι φευγουν για την κρουαζετ των σταρ
κοιτανε προς τον νοτο
στ' Αλγερι , το Μαρόκο και την Τύνιδα
την μακρινη πατριδα
κι ενα τραγουδι αρχιναν μαζι
σιγανο
γεματο πονο
κι αγνωστες λεξεις
ενα τραγουδι για τις αγαπες
και την αγκαλια της μανας
που αφησαν εκει
...τα γελαστα τους ματια
συννεφιαζουν
τα δακρρα ,τα κρατανε
με τον τροπο των αντρων
στις ακρες των ματιων
και τραγουδανε
το μελαγχολικο τραγουδι
της πατριδας τους
λες κι ετσι θα ερθουν πιο κοντα
λες κι ετσι θα αντεξουν
κι αυτο το καλοκαιρι
στην ξενητια του πολιτισμου και των διακοπων...




...κι οταν το σκοταδι πεσει
τοσο που η θαλασσα να μαυριζει
σαν πολτος της κολασης
σηκωνονται
και γυρνανε μοναχοι
και παλι
με ματια χαμογελαστα
στο σπιτι...
...τα κοσμικα,
κι οι πρεμιερες
και οι σταρ
ουτε τους νοιαζουν
ουτε τους αφορουν...

...αυριο ξυπνανε πρωι
κι η μανα ειναι μακρια
για τους δωσει λιγο γαλα...

8 comments:

Κώστας said...

Είσαι εκεί;

Ωραίοι άνθρωποι,
ωραία λόγια!

etalon said...

@ κωστας
Ημουν.
Κωστα σ ευχαριστω,

Οι φωτογραφιες ειναι απο την
Plage du Midi(αυτη μεταφραζω σαν "παραλία του Απογεύματος")
με nikon coolpix μετα την προβολη του Import-Export μια ταινια που με ταραξε τοσο που πηρα τους δρόμους κι εφτασα τυχαια ως εκει.
Αν κανετε κλικ πανω τους εχετε τις κανονικες διαστασεις.

Anonymous said...

Και γιατί όχι "του μεσημεριού";

etalon said...

@ anonymous
γιατι εγω πηγα apres midi στην πλαζ του midi. -))

a.c. said...

(ένα χασάπικο χαρισμένο στον etalon και στ'αγόρια που κοίταξε)

σ'αγαπάω
μα δεν πρέπει
η ανατροφή μου
δεν το επιτρέπει

σαν εικόνα καρφωμένη με καρφιά
δεν ανήκει σε κανέναν η ομορφιά

είναι σφάλμα
και δεν κάνει
από έρωτα
λεφούσια έχουν πεθάνει

σαν τον ήλιο το θεό τη συννεφιά
δεν ανήκει σε κανέναν η ομορφιά

απ'τα ποτά
δε βλέπομαι
να σ'αγαπήσω
ντρέπομαι

μα την αλήθεια
(αχ, ψυχή μου) βγες και πες
δεν είν' ο άνθρωπος φτιαγμένος
για ντροπές.

etalon said...

@a.c.
Αυγουστε ευχαριστω για τη χασαπια.
Μα πιο πολυ για κατι νοτες που εντεχνα που πεταξες εκεινο το απομεσημερο στα Εξαρχεια και με ταξιδεψες σε μερη που ειχα ξεχασει απο καιρο...

γιάννης φιλιππίδης said...

Χάρηκα τόσο πολύ με την επαφή. Όποτε έχεις χρόνο περνα κι από μένα να τα λέμε. Εκ βαθέων...

Anonymous said...

Χάρηκα τόσο πολύ με την επαφή. Όποτε έχεις χρόνο περνα κι από μένα να τα λέμε. Εκ βαθέων...