Λαθραία

Τριγυρίζω στο Λιμανι
μια βδομαδα μετα.
Εφυγα ξαναρθα.
Αλλαξα τρενα.
Ρουχα.
Μαρκα τσιγάρων.
Αλλαξαν κι εδω πολλά.
Μια Αποθηκη οι αιθουσες με τα ονειρα.
Αδεια κρασπεδα.
Βροχη.
Κρυο.
Που πηγανε οι ανθρωποι?
Μόνο παρκαρισμενα αυτοκίνητα.
Μια πεταμενη αφίσα.

Δεν εχει χωρο να παρκαρω την καρδια μου εδω
ουτε δρομο να σε συναντησω.

Αργει να ξημερωσει το Σαββατοκυριακο
και μαλλον μεσα σε νυχτα θα τη βγαλω
Λαθραια ζω ερημην σου
ξεχναω το ονομα μου
"και τα συναιθηματα επι του ονοματος"
θολα κι αυτα
λαθραία
κατι γυρευω παλι
κατι με τρωει
αυτο το ανικανοποίητο της επιθυμιας
στα υγρα λιμανια
στα αδεια σινεμα
στις παραγκες της ψυχης
λαθρομεταναστης ονειρων
που προσπερναω με επαρση
λαθροκυνηγος ευάλωτων ανθρωπων
που πεφτουν πανω μου
οι ατυχοι
και γω τα ματια θελω να τους βγαλω
να μη βλεπουν
την αθλιοτητα της σκεψης μου
οσο αυτη πεταει με τα γλαροπουλα
στη ομιχλωδη παραλία
μιας λαθραιας επισκεψης
συνεχεια
που προτιμω να κλειστει
στη νυχτα ενος τυχαιου σπιτιου
να αυτοκαταστραφει με την ησυχια της
χωρις μαρτυρες
και σκυλους να γαυγιζουν με χαρα
σκυλια λαθραια που ηρθανε να βρουνε
φιλο εμενα.

El Cielo dividido

Κυκλοφόρησε κατ’ ευθειαν σε dvd με τον τίτλο «Αχτίδα Ελπίδας», μια ιστορια αγαπης, δυο αγοριων από το Μεξικό. Στο Βερολίνο πήρε το βραβειο της Fipresci. Αξίζει, να μην την προσπεράσετε όταν την δειτε στο ραφι του βιντεοκλάμπ.Μη ντραπείτε, είναι μια εξαιρετική και ποιητική προσέγγιση ανταξια του "Ενας Αντρας μια Γυναικα" του Κλόντ Λελούς , 40 χρόνια μετα. Το ακατανόητο και το αδιεξοδο της ερωτικής επιθυμίας. Χωρίς πολλά λόγια...όπως αρμόζει στους μεγάλους έρωτες. Η σκήνη που ο ενας ήρωας συνειδητοποιεί την φύση του, την ώρα της διδασκαλίας , μεσα απο τον Αριστοφάνη, μόνο πικρά χαμόγελα θα σας φέρει, γιατι αυτο συμβαίνει σε ενα δημόσιο σχολείο του Μεξικού, αλλωστε την Ελλάδα έχουμε τον Αδωνι Γρηγοριάδη να φυλάει τα ιδεώδη, υψηλά. Εξοχο-Ποιητικό-Αληθινο και τοσο κοντα στη δικη μας ψυχοσυνθεση φιλμ που μας βοηθα να δουμε με αλλο ματι τη διαφορετικότητα, σε μια εποχη που αυτο που αναζηταμε όλοι, ειναι αποδοχή κι αγάπη.

Η μυστική ζωή των λέξεων

the secret life of words
la vida secreta de las palabras
της Isabel Coixet

Μια γυναίκα που δουλεύει με εμμονή τεσσερα χρόνια χωρις αδεια και αναπαυση.
Μια γυναίκα κουφή.
Μια γυναίκα που παίρνει αναγκαστική άδεια και φευγει στην Ιρλανδία.
Ενας αντρας που σωζεται απο μια πυρκαγιά.
Ενας αντρας καμμένος και τυφλός.
Σιωπηλός.
Ενας αντρας ερωτευμένος με την γυναίκα του καλύτερου φίλου του.
Κι ανάμεσα τους οι επιστολές μιας πορτογαλίδας μοναχής.

(Natalie Merchant)
Ο ωκεανός
Η πλατφόρμα πετρελαίου
Μια γυναικεία φωνη στο τηλέφωνο
Αντρες μοναχικοί κι αδέξιοι
Αντρες αμήχανοι
Καποια στιγμη οι κοινότοπες λέξεις αποκτουν μια συνέχεια, ενα συναίσθημα, μια προοπτική σχέσης, μια κρυμμένη αλήθεια για τον καθένα που θελει να σβύσει
Ομως το παρελθόν υπάρχει ΄
οπως υπάρχει και το μελλον
(στο μυαλό μας)
τι γίνεται οταν ολα αυτά πρέπει να μετασχηματιστουν σε ζωή?
Που βρίσκονται όσοι έζησαν μετα τον πόλεμο στα Βαλκάνια, 10 χρόνια μετα?
Πως οι τυψεις για την ζωη που χαίρεσαι,
γίνονται σχέση κι όνειρο και πραγματική ΖΩΗ?

Η μυστική ζωή των λέξεων...

Η μυστική ζωή των πράξεων...

Η μυστική ζωή των ονείρων...

(Η πλατφόρμα πετρελαίου στη μεση του ωκεανου που εξελίσσεται το φιλμ εχει το όνομα GENEFKE - το ονομα του μονου πραγματικου προσωπου στο φιλμ, της ψυχολογου της Διεθνους Αμνηστίας που ενσαρκώνει η Τζούλι Κρίστι-
Στα «παιδια τον ανθρώποων» το πλοιο εχει το ονομα ΑΥΡΙΟ.
Η μυστικη ζωη των ΤΑΙΝΙΩΝ!)

Φεστιβαλ Θεσσαλονίκης 2007

Σημειώσεις από ένα «Φεστιβάλ»
Δευτερα σημερα σε λιγο πρεπει να τα μαζευω και να φευγω. Γιατι ακριβως ηρθα αυτή τη φορα σ΄αυτό το πανηγυρι . Σιγουρα ελπίζοντας σε έναν μεγαλο έρωτα. Ασφαλως γιατι ειχα αναγκη να δω μαζεμενες παλιες και νεες εικόνες συμπυκνωμενες σ ένα τριήμερο . Με τιποτε, να συναντησω παλιακους διανοούμενους της συμφορας και της αργόσχολης άποψης. Και τωρα μεσημερι Δευτερας καθομαι να γραψω χωρις να ξερω ακριβως γιατι , τα παρακατω:

ΕΛΛΗΝΙΚΑ:

Digital Wave 02 (Επιμέλεια Ελενα Χρηστοπούλου)
Το μήλο μέσα στο κεφάλι σου / Άγγελος Σπάρταλης
Άκου / Γιώργης Φωτόπουλος
Πανικός και παράνοια μέσα σε μια παραίσθηση / Διονύσιος Νικόλαος Λούντζης
Την καρδιά μου πλήγωσες / Άγγελος Σπάρταλης, Λουκία Ρικάκη, Γιώργος Μπακόλας, Γιώργος Ακσεχερλίδης
Γιαγκόναν: Οι σκοτεινές μέρες του χαμού / Γιάγκος Ραυτόπουλος

Το καλύτερο τμημα μακραν των υπολοιπων…ακαδημαικων. Το μηλο μεσα στο κεφαλι σου ότι καλύτερο αισθητικα εχω δει τα τελευταια 5 χρόνια. Πρόταση για νέο σινεμα. Αριστουργημα που το χαντακωσαν εσκεμμενα από αμηχανια κι αγνοια. Κρίμα.

To Φιλμ Noir στον Ελληνικό Κινηματογράφο
(επιμέλεια Αλέξης Δερμεντζόγλου)
Πρωτοτυπο ενδιαφερον με αγνωστες σε μενα ταινίες πρωτη φορα σε μεγαλη οθόνη.
Συγκλονιστικο το Εγκλημα στα Παρασκήνια,
Εξαιρετικό ο Ανθρωπος του Τρένου
Απλα σοκ ο Ζεστος Μηνας Αυγουστος και η Νταμα Σπαθι
Η πιο ενδιαφέρουσα ρετροσπεκτίβα που είδα να μιλαει ποτε ελληνικα.

Νικος Νικολαιδης
Ολες οι ταινιες του, που όμως υπάρχουν σε dvd γεμισαν τις αιθουσες από ενθουσιασμένο κοινό. Εμεινα εξω αλλα σκοπευω να τις δω ξανα ξαι ξανα και ξανα οσο τα Κουρέλια θα τραγουδανε ακόμα.

Ελληνικη Παραγωγη
Θα αστειευεστε φυσικα!!!
Απίστευτο πουσάρισαμα στην Διόρθωση ( δε γελασε κανεις γιατι απλα ολοι κοιμόντουσαν)
Γελια αμηχανιας και κραξιματα στις ερωτικες σκηνες του Valse Sentimentale ( τουλάχιστον δεν κοιμηθηκαν)
Γέλια και εκπληξη για την πολιτικη θέση των Κλεφτων ( ορθιος δυστυχως το ειδα)
Τα χασμουρητα και οι ειρωνίες για τους Αλβανους που κατακτουν το σινεμα και τις γυναικες μας(και τους αντρες να συμπληρωσω) στην Επιστροφή.
Ταινια για τους μπαμπαδες οι Γυναικείες υποθέσεις.
Δεν ειδα Μεταμόρφωση του Σφηκα αλλα το θεωρω απολυτη μαγκια των Κριτικων που του εδωσαν το βραβείο.
Οι υπόλοιπες υπάρχουν ηδη σε dvd τις ξέρετε.



ΞΕΝΑ:

Mikio Naruse

(Επιμέλεια Λευτέρης Αδαμίδης)
Όταν μια γυναίκα ανεβαίνει τη σκάλα
Τα τελευταία χρυσάνθεμα
Διάλυση
Σκόρπια σύννεφα
Όνειρα της κάθε νύχτας
Το γεύμα
Επιτελους ενας μεγαλος δραματουργος που είναι τοσο κοντα στη δικη μου-μελο το ομολογω-αισθητική. Ειδα 6 ταινίες ιδιες και διαφορετικες που με βοηθησαν να σκεφτω, να θαυμασω, να αισθανθω και να ονειρευτω μια εποχη που ο κινηματογραφος ηταν φυγη όχι από την καθημερινότητα αλλα , πέταγμα, ανασα, όνειρο και ποιηση. Respect. Συγχαρητήρια !!!

Νέος Ισπανικός Κινηματογράφος 2007( επιμέλεια Αλέξης Γρίβας)
INVISIBLES, Javier Corcuera, Fernando León de Aranoa, Wim Wenders, Isabel Coixet & Mariano Barroso
EL ORFANATO, Juan Antonio Bayona
LA SOLEDAD, Jaime Rosales
YO, Rafa Cortes
LA NOCHE DE LOS GIRASOLES, Jorge Sanchez Cabezu

Πολύ καλες ταινίες αξιολογοι δημιουργοι. Συγχρονες προτάσεις. Εντυπωσιαστηκα από το LA SOLEDAD ( καταφερε αυτό που δεν μπορεσε ο Αναστόπουλος με τη Διορθωση)

Ημέρες Ανεξαρτησίας (Επιμέλεια Λευτέρης Αδαμίδης)
Λιγο σεξακι που θα ελεγε κι ο Πρόβατος, χάθηκε ρε παιδιά? Καλές ταινίες δε λέω αυτές που αξιζει να καταγραψω είναι:
Continental: un film sans fusil
Joy Division
Αναζητώντας ένα φιλί τα Μεσάνυχτα
Μπλέ Βλεφαρίδες
Οι Αξεστοι
Κόλπα
Κρυφή Ηλιαχτίδα

Ματιές στα Βαλκάνια ( Επιμέλεια Δημητρης Κερκινός)
Η ΔΙΕΘΝΗΣ που πηρε και το βραβειο κοινου .
Ο ΜΑΟ ΤΣΕ ΤΟΥΓΚ από την Αλβανία
KADER(Πεπρωμένο)
PREVRTENO(Τα πάνω κάτω )από τη …FYROM (ουσιατικά από την Κροατία)
Ταινίες πολύ πολύ ανώτερες από τις Ελληνικές , αστειες καλογυρισμένες.


William Klein ( επιμέλεια Αλέξης Γρίβας)
Τις ήξερα ,τις ειχα δει ,νομιζω πως αξιζε αυτό το αφιέρωμα αν και δεν το παρακολούθησα εδώ, νομιζω ότι είναι αυτούσιο από άλλο φεστιβαλ. Ενδιαφερον και καλλιτεχνικο.

John Sayles ( επιμέλεια Αλέξης Γρίβας)
Οι 7 από το Secaucus
Η πόλη της ελπίδας
Το μυστικό του Ρόαν Ίνις
Ηλιόλουστη πολιτεία
Honeydripper
Ψήφισε Πιλάγκερ... δαγκωτό
Επιτέλους καλο αμερικανικο σινεμα, με θεση, αποψη, χιουμορ και πολιτικη. Δεν είναι όλα Hollywood αγαπη μου.


Αν θέλετε να μάθετε πολλα και χρησιμα για αυτές τις μέρες προτεινω τους ειδικους σ αυτό,

http://www.cinemag.gr/

www.mftm.blogspot.com/
www.sevenfilmgallery.blogspot.com/
www.neutrinothoughts.blogspot.com

που τα λένε καθημερινά και καλύτερα από μένα.

Οσο για μενα, κρατιεμαι να μην απαντησω, σε mail, σε υποσχεσεις και σε προβληματικες παρουσιες-απουσίες που δεν τα εχουν βρει ακομα με τον εαυτο τους.
Ένα όμως εχω να πω:
Οσο και να εχω ανάγκη, να γοητευτω από καποιο ανθρωπινο ον, άλλο τόσο πρεπει να φροντίζω να ειμαι ο ιδιος γοητευτικος για τους αλλους.
Αλλιως δε λέει…

Γεμισε αγγελους η πόλη η εγω ερχομαι απο την κόλαση?

απο αιθουσα σε αιθουσα, λιμανι- πλατεια αριστοτελους και παλι απο την αρχη.
Τοσες ταινίες, τοση ομορφια, τοσος κόσμος...

Continental: un film sans fusil

ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΜΙΑ ΤΑΙΝΙΑ!!!
και τι ταινία...

ομως σημερα αρχιζει για μενα το Φεστιβαλ...

Θεσσαλονικη Φεστιβαλ

Επιτέλους στη Θεσσαλονίκη ως την Κυριακή.
Πιο κούκλα και πιο κρύα από τότε
Όσο για το Κοσσυφοπέδιο στις 10 Δεκέμβρη κηρύσσει την ανεξαρτησία του.

δρομοι αλλου

…μου στέλνεις τραγούδια παλιακά
Που πρέπει τους στίχους να προσέξω
Κι ίσως αφουγκραστώ έναν τελειωμένο από καιρό πολιτισμό
Που αφορά επετειακές μαζώξεις παλιών συμμαθητών

Μια μουσικη εντέχνου συναισθήματος
Που απευθύνεται σε τακτοποιημένους νεοαστούς


Έξω πεινασμένα παιδιά
Χέρι χέρι με άνεργους γονείς
Γιαγιάδες ξεδοντιάρες
Με ζεστά μάτια και καρδιές πονεμένες
Χρόνια χαμένα σε λάθος τόπους γέννησης

Η πιο ακραία μουσική τούτες τις ώρες
Είναι η σιωπή
Όταν πατάς το χιόνι
Όταν κοιτάζεις την δυνατή βροχή
Όταν παγώνουν τα δάχτυλα
Κόβοντας ξυλά

Αυτή η άγρια μουσική της σιωπής
Η άγρια σιωπή της ζωής
Η ζωή…

τρενα…

...σταματημενα μενουν σε σταθμους με ξεχαρβαλωμενες ταμπελες
περιμενουν να αποφασιστει σε ποια γλωσσα θα αναρτηθουν οι ονομασιες τους
ολοκληρη περιοχη τρελαμένη με ονομασιες με γλωσσες με εθνοτητες
γυρω ο κοσμος καλπαζει συνορα πεφτουν λαοι αφομοιώνονται και μονο εδω
εριζουν ακομα

τρενα δεν εχουν πια
ουτε και ποδια
και κατι φτερα
για να ονειρευονται
τους τα κοψαν κι αυτα
γιατι ο φετεινος χειμωνας
κι αν αργησε
ειναι βαρυς.

Το Πολυτεχνείο Ζει με Χορηγο Επικοινωνίας

Ειναι μεγάλη μέρα σήμερα, μερα γιορτης

γιατι σήμερα γιορτάζουμε την επέτειο του Πολυτεχνείου

γιορτάζουμε την νίκη του marketing ,στο όνειρο

την νίκη της φιλήσυχης πλειονότητας , στην δημιουργικη φαντασία

34 χρόνια μετα

γιορτάζουμε την επικράτηση της θεωρίας του βολέματος στο δημόσιο

την αναγωγή πλήρως και σε όλους τους τομείς σε πρωτη αξία, του ΧΡΗΜΑΤΟΣ

του νεου ιδεολογικού θεού.

Γιορτάζουμε τα καμμενα δαση,

τα συνθήματα ακόμα στους τοιχους των Πανεπιστημίων, απο ενοικιάζεται γκαρσονιέρα μέχρι το party των πρωτοετών της ΔΑΠ

την εξαιρετικη αισθητικη επέμβαση των χούλιγκανς στα δημόσια κι αρχαια αγαλματα μας

γιορτάζουμε τον νεο πολιτισμό μας

της Eurovision

των μεσημεριανων εκπομπων

της trash tv

και των free press .

Γιορταζουμε το Πολυτεχνειο

γιατι ,για όλα αυτα εγινε...

Αλλιως

αναλογιστείτε

πως θα είμασταν, κατω απο την... χούντα της παιδείας, της μόρφωσης και της κουλτούρας...

...θα είχαμε σαν αξίες

καποιους θλιβερούς ποιητές λαπάδες,

τα παιδια μας θα μαθαιναν στο σχολειο να παιζουν Ελένη Καραινδρου

θα εβλεπαν στο σινεμα με το σχολειο το Persepolis

θα ειχαμε στην ελεύθερη ραδιοφωνια-τηλεόραση

εκπομπες για το βιβλίο, το σινεμα, την ζωγραφικη,

θα μαθαίναμε τι γινεται στην υπόλοιπη Ευρώπη

Σκεφτεστε ποσο φρικτα θα είμασταν?

Ευτυχως λοιπον που εγινε το Πολυτεχνείο

και μπηκαν τα πράγματα στη θέση τους

τι ανάγκη εχουμε την παιδεια αν δεν δινει ακροαματικότητες

η το ψωμι αν δεν έχει χορηγό επικοινωνίας

και τελος την ελευθερία αν δεν μπορει να βρει σπόνσορα ?

πφ.!

Ακόμα κι αν καποιοι πουν , μα γι αυτο εγινε το Πολυτεχνείο,

η απάντηση ειναι, τι σημασια εχει γιατί εγινε,

η ιστορία καταγραφεται εκ του αποτελέσματος

Γι αυτο σημερα βγειτε στις πορειες

βγειτε να το γιορτάσετε

αξίζει

αν "ειστε και φιλησυχοι πολίτες"

ακόμα καλύτερα

"δεν εχετε να φοβαστε τιποτε"

το ειπε κι ο υπουργος.

Θεσσαλονίκη

Η Θεσσαλονίκη έχει μια εντελώς προσωπική ιεράρχηση στα συναισθήματα.
Μια εσωτερική πόλη, σιωπής που ταυτόχρονα καταφέρνει να στήνει , μια εντελώς έξω καρδιά και επίπλαστη ατμόσφαιρα διασκέδασης.
Είναι σα μια μικρομέγαλη περίπτωση κοινωνικού ιστού που αντέχει στην ημιμάθεια και προβάλει την ουσία, υιοθετώντας συμπεριφορά μιας άτυπης μάνας που αγαπά στη κουζίνα να μαγειρεύει το σπιτικό φαγητό ακούγοντας Ελάνη Καραινδρου και διαβάζοντας λογοτεχνική κριτική από τα blogs.

Υπάρχει μια αγάπη τόσο δυνατή στην πόλη που κονιορτοποιεί οποιαδήποτε δήθεν πρόθεση, που επίσης την περιέχει υπό την σκέπη της, αλλά αφήνοντας την σε δημόσια έκθεση, ουσιαστικά την οδηγεί στον μαρασμό.

Φεύγω κουρασμένος και γεμάτος από πράγματα που με έκαναν να νιώσω βαθιά την απόλαυση της ζώνης.
Έχω μαζί μου
τα νέα ποιήματα της Κικής Δημουλα « Μεταφερθήκαμε παραπλεύρως»,
τις νέες μικρές ιστορίες του Θεόδωρου Γρηγοριάδη «Χάρτες»,
τα 2 τσουρέκια από τον Τερκενλή
την εξαιρετική σωματική ερμηνεία του Γιάννη Παρασκευόπουλου στην άνιση κι ελαφρά παιδική κατά τα αλλά παράσταση του ΚΘΒΕ «Ιουλιανός ο Παραβάτης»
μια σοκολατένια καρδιά από τον Χατζηφωτίου
τα πιο κουνημένα μυαλά της πόλης να χτυπιουνται και να φλερτάρουν με τους πιο πρωτοτύπους τρόπους, ως τις 7 το πρωί στο Residents, καταργώντας τα όποια φυλετικά όρια, μετατρέποντας την Σαββατιάτικη έξοδο σε βακχική γιορτή.
Το συγκλονιστικό Βυζαντινό Μουσείο, με το απλό και διακριτικό κυρίως όμως απόλυτα πολιτισμένο χώρο του café του.
Την γεύση στο βάθος του ουρανίσκου, από το φαγητό στο κλασσικό πια εστιατόριο Διαγώνιος
την ποιητική ηλεκτρονική μουσική του Γιώργου, ένας από τους δυο των Your Hand of mine, στο De Facto το βράδυ της Κυριακής

τα μάτια του Παναγιώτη
τα κλειστά τουριστικά café της λεωφόρου Νίκης
τις καρό γόβες της Μαρίας
την αλα Manara αφίσα του Μάκη Παπαδημητράτου για τους «Κλέφτες» του στους δρόμους
την ζεστή αγκαλιά της Σωτηρίας απόγευμα Κυριακής στη Μητροπόλεως
την άσπρη κουβέρτα στο σπίτι της Μαρίνας
ένα φευγαλέο βλέμμα πρασινογάλαζο στην Αγίου Δημητρίου
ένα σιωπηλό φιλί στην Αλ.Σβωλου, αναπάντεχα
το πρόγραμμα του 48ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου που ξεκινά …

ακούω nonstop το σάουντρακ του Once το νο 2 εχει πια λιώσει...
Φεύγω μα θα ξαναρθώ…

αλλού αρχίζουν Φεστιβάλ
αλλού αρχίζουν Εκλογές
κι αλλού ζουν σα σε μιούζικαλ...

Στις 17 Νοεμβρίου διεξάγονται οι διπλές - γενικές και δημοτικές - εκλογές στο Κόσοβο , μετά από την συμφωνία στην οποία κατέληξαν και οι δύο πλευρές.
Οι εκλογές διεξάγονται ένα μήνα περίπου πριν από την λήξη του γύρου διαπραγματεύσεων ανάμεσα στη Σερβία, τους Αλβανούς και την Ομάδα Επαφής (ΗΠΑ, Βρετανία, Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία, Ρωσία, Ελλάδα).
Οι επαφές μεταξύ των εμπλεκόμενων πλευρών συνεχίζονται στην Βιέννη χωρίς σχεδόν αποτελέσματα.
Ωστόσο, στις 16 Αυγούστου ο ΟΗΕ είχε ζητήσει οι εκλογές να μην διεξαχθούν σε χρόνο που θα συμπίπτει με το τέλος των διαπραγματεύσεων και μέσω του εκπροσώπου του Χοακίμ Ρούκερ είχε αφήσει την ημερομηνία ανοιχτή.
Εκφράζονται φόβοι ότι οι εκλογές θα αναζωπυρώσουν τα πάθη στην περιοχή την ώρα που κρίνεται το μέλλον της σε διαπραγματεύσεις.
Ο Χ.Ρούκερ προειδοποίησε σχετικά ότι θα αναβάλει τις εκλογές αν σταθούν εμπόδιο στην διαδικασία των διαπραγματεύσεων.
Οι Αλβανοί πιέζουν έντονα για την ανεξαρτησία και απειλούν ότι, εάν δεν υπάρξει σημαντική πρόοδος, θα την κηρύξουν μονομερώς και μέσα στο 2007.
Ωστόσο, ο Χασίμ Τάτσι, ηγέτης της αντιπολίτευσης στο Κόσοβο, δήλωσε ότι θα αναβάλουν τις εκλογές αν λάβουν διαβεβαιώσεις περί ανεξαρτησίας από τις ΗΠΑ και την ΕΕ.
Από την πλευρά της η Σερβία αρνείται κατηγορηματικά το ενδεχόμενο ανεξαρτησίας και απειλεί με αντίποινα, δια του υπουργού Εξωτερικών Βουκ Τζέρεμιτς, αν κηρύξει το Κόσοβο την ανεξαρτησία του και το αναγνωρίσουν τρίτες χώρες.

Ωστόσο, δεν προσδιόρισε τί εννούσε.

Η τριετής θητεία του κοινοβουλίου έληγε το 2006 αλλά ο ΟΗΕ την παρέτεινε για άλλον ένα χρόνο μέχρι τον Νοέμβριο. Κοσοβάροι πολιτικοί είχαν εκφράσει αντιρρήσεις για τυχόν εκ νέου παράτασή της αφού θα έθετε σε αμφιβολία την νομιμότητά του.

παραμεθόριος...

Εδώ είμαι.
Είμαι καλά.
Βλέπω τα πρόσωπα να με προσπερνούν.
Ξέρουν να κρύβουν την απώλεια τους, με τέχνη.
Αμήχανα χαμόγελα ευγενείας.
Κάποιες στιγμές ψεύτικου ενθουσιασμού.
Στο βάθος ακόμη θρηνούν.
Ακόμα δεν έχουν καταλάβει.
Γιατί…
Εγώ ακόμα εγώ.
Δύσκολο να γίνω τόσο γρήγορα εμείς.
Θέλω χρόνο να ακούσω των άλλων τις ιστορίες , στις ζωές τους να συμμετέχω.
Είμαι περίεργος να δω αυτούς για τους οποίους ήρθα κι είμαι εδώ.
Χωρίς τηλέφωνο και υπολογιστή.
Στην ουρά στο άθλιο ιντερνετ καφέ να περιμένω.
Έχω δεκαπέντε λεπτά. Να επικοινωνήσω. Να μιλήσω.
Έχω 10 μέρες να ξυριστώ.
Έχω 4 μέρες να κάνω μπάνιο. Έχω έντονη τη μυρωδιά του προσεχούς θανάτου.
Έχω μια τάση στο όνειρο.




Έχω μια ζωή μπροστά μου.
Να ξεχάσω. Να πω πως δεν συμβαίνει. Πως δεν υπήρξε όλο αυτό.





Εδώ είμαι. Είμαι καλά. Τα σαββατοκύριακα στη Θεσσαλονίκη. Απαιτώ να με ερωτευτούν. Έχω την έπαρση του καθήκοντος και της θυσίας. Έχω ανάγκη να αποδεχτούν την επιλογή μου. Έχω ανάγκη ύπνου σε κρεβάτι με σεντόνια που μυρίζουν λουλούδια.



Είμαι εδώ, είμαι καλά μετά δεν ξέρω…

( τι γρήγορα που χάθηκε η μυρωδιά του δέρματος σου από το σώμα μου.τι γρήγορα που χάνονται οι ενθουσιασμοί , πόσο γρήγορα ξημερώνουν οι νύχτες οι ερωτικές, πόσο αργά κυλούν οι μέρες πριν τους πολέμους…)

Αγάπη είναι...

http://www.youtube.com/watch?v=OnAovInMNtQ

ο κόμης Χ απο το Μουσικο Θεσσαλονίκης πηρε το βραβειο στο Φεστιβαλ τραγουδιου. Προς στιγμη, τα πολλα μπουζουκια , κατι ροκιες και τα "εντεχνα" με φοβισαν, αλλα τελικα ευτυχως το βραβειο πηγε καπου καλα.

Φυσικα η ηλεκτρονικη ειναι σαν να μην υπάρχει σ αυτη τη χωρα αλλα οκ μη τα θελουμε ολα δικα μας.

Μετα ,με τον Αλκιβιάδη. που ειχα μηνες να δω ,πηγαμε στο νεο Φαργκανη σε μια μεταμεσονύκτια προβολη του Εξώστη. Η ταινία must αλλα πιο must απο ολα ηταν ο κοσμος που 1 το πρωι ειχε μαζευτει για το Taxidermia,πολλοι μοναχικοι αλλα πολυ προσεγμενοι σε εμφανιση, μαλλον πριν το ξενύχτι του Σαββατου, οι ωραιοτερες φατσες της πολης, (και γω που πιστευα οτι συνήθως στην Ελλάδα, οι σινεφιλ ειναι τερατα με γυαλια και λιπαρα μαλλια), και μεσα σ αυτες κι η ωραιότερη, καθοταν χωρις παρεα, ειχε μεγαλα γαλανα ματια, κουρεμα army πολυ κοντο, και... στο τελος φυγαμε μαζι.

Λεω να κατσω εδω, μαλλον με θελουν ακριβως αυτοι που θελω κι εγω. Δε λέω μεγαλα λόγια. Θα δειξει...

Μαζι πηγαμε στο πιο cool μπαρ της πολης μετα, μεχρι τις 6 το πρωι( δε λεω ονομα επίτηδες) και μετα στο σπιτι καπου στην Ανω Πολη.

Κοιμηθηκαμε μαζι. Πρωτη φορα που γραφω τοσες λεπτομερειες εδω. Αλλα ειναι η πρωτη φορα που κανω κατι τοσο γρηγορα, σε τοσο απροοπτες συνθηκες και με τοσο σπανιο ατομο.

Βρε λες?

James Thiérrée

Au Revoir Parapluie 2007


La Veillée des Abysses 2005

Θεσσαλονίκη-Σκόπια Παρασκευή Βραδυ

Ενα ειναι σίγουρο.

Εδω πάνω ξέρουν να ζουν

ασχετως ονοματων

και εθνικων οραματων

Απο πολιτισμό ...πατώσαμε!

Χθες μπλέχτηκα σε εναν μεταμεσονυκτιο καυγα στου.. προβατου, σήμερα διαβαζω στη Ελευθεροτυπία:

"Κάποτε η «Ελευθεροτυπία», με αφορμή τις ουρές στην Πινακοθήκη για μία έκθεση με έργα τού (καλή ώρα) El Greco, κυκλοφόρησε μ' ένα πρωτοσέλιδο που έκανε αίσθηση. «Ξυπνάμε;», ο ρητορικός τίτλος αναφερόταν στην πολιτιστική αφύπνιση των Ελλήνων. Τώρα πια, το συγκεκριμένο δημοσίευμα μοιάζει μακρινό. Η απάντηση στο αν «ξυπνάμε» είναι όχι μόνο αρνητική, αλλά συνοδεύεται κι από ένα μακρόσυρτο ροχαλητό, στον καναπέ, μπροστά στην τηλεόραση.Σύμφωνα με το τελευταίο «Ευρωβαρόμετρο», οι Ελληνες εμφανίζονται μεταξύ των ουραγών της Κοινότητας σε ό,τι έχει σχέση με την τέχνη. Διάβασμα βιβλίων, επισκέψεις σε μουσεία, γκαλερί και ιστορικά μνημεία, βιβλιοθήκες, όπερα κ.ο.κ. Στην αναπόφευκτη ερώτηση «γιατί δεν πάτε;» το 36% απαντά ότι δεν ενδιαφέρεται για τα πολιτιστικά, ενώ το 43% ενδιαφέρεται μεν, αλλά δεν... προλαβαίνει. Θέλετε κι άλλα νούμερα; Μόλις το 12% τον τελευταίο χρόνο πήγε σε παράσταση μπαλέτου ή όπερας όταν ο μέσος κοινοτικός όρος είναι 18%. Το 33% επισκέφθηκε έναν αρχαιολογικό χώρο, όταν στην Ευρώπη πήγε το 54% - τι το θέλουμε το Μουσείο της Ακροπόλεως; Δεν φτιάχναμε μία καφετέρια καλύτερα; Επίσης, περισσότεροι από τους μισούς Ελληνες δεν πήγαν φέτος στον κινηματογράφο ούτε μία φορά. Ξυπνήσαμε; Πώς, πώς... Δεν είναι φανερό;Τελευταίοι και καταϊδρωμένοι ερχόμαστε και σε ό,τι αφορά τις συναυλίες. Μόλις το 21% των συμπατριωτών μας παρακολούθησε κάποια απ' όσες έγιναν το τελευταίο χρόνο. Εξ ου και το γεγονός πως όλο και περισσότεροι ξένοι καλλιτέχνες σταμάτησαν να προσθέτουν την Ελλάδα στο πρόγραμμα των περιοδειών τους. Και δεν έρχονται, ακόμα κι όταν βρίσκονται στη... γειτονιά μας. Ο David Sylvian έπαιξε στα Σκόπια και μάζεψε γύρω στους 1.500 θεατές. Εδώ, δεν θα είχε ούτε το ένα τρίτο.Καταφέραμε να κάνουμε την Κωνσταντινούπολη, συναυλιακό κέντρο των Βαλκανίων. «Η Ελλάδα βγήκε ακόμα και από τη σκέψη καλλιτεχνών ή ξένων διοργανωτών» μας λέει η Νούλα Γκιουμουσγκιερτάνη που πλέον μένει μόνιμα στην Κωνσταντινούπολη και δραστηριοποιείται από εκεί στο χώρο των συναυλιών για ολόκληρα τα Βαλκάνια. «Αντιθέτως, στην Πόλη διοργανώνονται πολύ πιο πολλές συναυλίες και με περισσότερο κόσμο».Ασε δε το Βελιγράδι. Εκατόν είκοσι χιλιάδες εισιτήρια έκοψαν οι Red Hot Chili Peppers στη συναυλία που έδωσαν εκεί το καλοκαίρι. Απέφυγαν μάλιστα να κατεβούν στα μέρη μας, έστω κι αν οι υπέρογκες οικονομικές τους απαιτήσεις έγιναν αποδεκτές από Ελληνα διοργανωτή συναυλιών. Δεν έχασαν και τίποτε. Και οι Muse που ήρθαν, τι κατάλαβαν; Αν και πρόκειται για ένα από τα μεγαλύτερα βρετανικά συγκροτήματα, έκοψαν όλα κι όλα πέντε χιλιάδες εισιτήρια. Στην Μπολόνια και με τον υπο-δεκαπλάσιο πληθυσμό, μάζεψαν τριπλάσιο κόσμο... "
(ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΣ Ελευθεροτυπία 2.11.07)

θεσσαλονικη ερχομαι παλι...

Απο σημερα το βραδυ θα ειμαι παλι Θεσσαλονίκη, γραφω τη λεξη και γεμιζω χαρα, καταλαβαινω ποσο μου ελειψε...

...δεν κρατιεμαι πια!

(ειδα πολλες ταινιες ειδα και θεατρικα κι αν βρω χρονο κατι θα γραψω γι αυτα,αλλα τωρα θελω να μεθυσω στα bar της πολης ,να δω παλιους φιλους και να προσπαθησω ,ισως να ....σε δω. Αραγε αξιζε αυτη η φυγη χωρις αντιο? Η αλλαγη του κινητου? Η σιωπη? Περνας σιγουρα καλύτερα? Αν πρεπει να σε δω, το ξερω πως τυχαια θα συναντηθούμε, αν παλι όχι, τουλάχιστον με τα δικα μου... μεταφυσικα κριτιρια να ξερεις θα το καταλαβω.)

1 Νοέμβρη

Σήμερα Κοσμά & Δαμιανού

Κοσμά και Δαμιανού

του χρόνου του αλλουνού

θα σ' αγαπάω ακόμα

Mαζί σου θα 'μαι εκεί

και κάθε Κυριακή

θα λιώνουμε στο στρώμα

Kρυφά και μυστικά

αγάπης δανεικά

σαν ημερομηνίες,

που κρύβουν συνταγές

για τις παλιές πληγές

και τις θεομηνίες

Ποιος αντέχει να σκορπάει αστραπές

ποιος έχει καιρό, για δες και πες,

ποιος ξέρει να μ' ανάψει το κερί

κι αν ξέρει, ποιος μπορεί.

Ποιος αντέχει να μου κάψει τα παλιά

ποιος έχει καιρό για μια αγκαλιά

ποιος ξέρει να φιλάει με το φιλί

ποιος ξέρει πιο πολύ.

(Σταμάτης Κραουνάκης )

(φωτο: etalon "1.11.07 αλλαγη φρουρας στον Αγνωστο Στρατιωτη")