δρομοι αλλου

…μου στέλνεις τραγούδια παλιακά
Που πρέπει τους στίχους να προσέξω
Κι ίσως αφουγκραστώ έναν τελειωμένο από καιρό πολιτισμό
Που αφορά επετειακές μαζώξεις παλιών συμμαθητών

Μια μουσικη εντέχνου συναισθήματος
Που απευθύνεται σε τακτοποιημένους νεοαστούς


Έξω πεινασμένα παιδιά
Χέρι χέρι με άνεργους γονείς
Γιαγιάδες ξεδοντιάρες
Με ζεστά μάτια και καρδιές πονεμένες
Χρόνια χαμένα σε λάθος τόπους γέννησης

Η πιο ακραία μουσική τούτες τις ώρες
Είναι η σιωπή
Όταν πατάς το χιόνι
Όταν κοιτάζεις την δυνατή βροχή
Όταν παγώνουν τα δάχτυλα
Κόβοντας ξυλά

Αυτή η άγρια μουσική της σιωπής
Η άγρια σιωπή της ζωής
Η ζωή…

τρενα…

...σταματημενα μενουν σε σταθμους με ξεχαρβαλωμενες ταμπελες
περιμενουν να αποφασιστει σε ποια γλωσσα θα αναρτηθουν οι ονομασιες τους
ολοκληρη περιοχη τρελαμένη με ονομασιες με γλωσσες με εθνοτητες
γυρω ο κοσμος καλπαζει συνορα πεφτουν λαοι αφομοιώνονται και μονο εδω
εριζουν ακομα

τρενα δεν εχουν πια
ουτε και ποδια
και κατι φτερα
για να ονειρευονται
τους τα κοψαν κι αυτα
γιατι ο φετεινος χειμωνας
κι αν αργησε
ειναι βαρυς.