Thursday, September 20, 2007

παραθυρο


Ενα παραθυρο, καθε πρωι που βλεποντας το ανοιγε η καρδια μου

αλλαζε το βλεμμα μου, η εκφραση του προσωπου μου και η διαθεση μου

ενα απλο παραθυρο που καταφερνε να με ταξιδευει...

ενα τετοιο παραθυρο ειναι αρκετο για να αποφορτιστεις

να ξεχασεις, να επαναπροσδιορισεις,να σκεφτεις, να κανεις αυτοκριτικη, απολογισμο, νεα σχεδια, νεους στοχους, να επιστρεψεις στην καθαρη κι απλη σκεψη, που ειναι σπανια πια,
το βρηκα και το χαρηκα ολομοναχος για λιγες μερες.
Ενα παραθυρο ηταν αρκετο τελικα για να μπορεσω να αποδεχτω ενα ακομα φθινοπωρο μαλλον δυσκολο, λιγο πικρο μα σιγουρα ενδιαφερον και ζωντανο.
Οι πεθαμενοι με τους πεθαμενους κι οι ζωντανοι με τους ζωντανους.

15 comments:

revqueer said...

Welcome Back! Αν δεν ήταν το φθινόπωρο δύσκολο, τέτοια παράθυρα δε θα είχαν καμία αξία...

Jirashimosu said...

Καλέ μου Etalon αυτό δεν ήταν παράθυρο: ολόκληρη προοπτική ήταν.

Καλώς όρισες και καλό Φθινόπωρο

kat. said...

μπορώ να πάω κάπου που θα βλέπω τέτοιες εικόνες;;;
μπορώ;
όχι;;

η ζωή είναι σκληρή*!
(*ελπίζω όχι μόνον μαζί μου)

basik-ly said...

Κι αφού κάνεις ΟΟΟΟλα αυτά τα ωραία που έγραψες, επιστρέφεις στο μία από τα ίδια, σαν να μην πέρασε μια μέρα!

Το παίζω το έργο χρόνια. "Ποντικοπαγίδα" κατάντησε.

Η θέα από το παράθυρο πάντως λέει πολλά.

Πάω τώρα να δω το Kingdom (χτες είδα το Brave One, αλλά... μπα).

Υ.Γ. Δεν είσαι ποτέ μόνος με τόσο κόσμο που σ' έχει στη σκέψη του. ;)

Anonymous said...

Θα πρέπει να σαι πολύ χαρούμενος που κατάφερες να κάνεις τον απολογισμό σου, την αυτοκριτική και μάλιστα με τέτοια θέα.

Και το φθινόπωρο μη το βλέπεις πικρό ή αν ναι δες το σαν τη γεύση του πικραμύγδαλου.

Καλως ήρθες

mAuVe said...

έπιασα το πόμολο κι εγώ...

άνοιξε απαλά κάτω από το χέρι μου...

μπήκε φ ω ς

... ζεστάθηκα ...



όχι κουρτίνες ... πια...
παρά μονάχα φ ω ς
.
..
...

Aντώνης said...

Άφησε το παράθυρο ανοιχτό

celsius33 said...

τέτοια παράθυρα είναι ότι καλύτερο στη ζωή . Κάλυμνος να υποθέσω? Τα δίνω όλα για ένα τέτοιο απλό τοπίο. Welcome back

ramon said...

Καλώς μας όρισες πίσω. Δεν θα σχολιάσω το πόσο ζήλεψα αυτό το παράθυρο. Απλά αυτό που θέλω να σου ευχηθώ ... όλη η ζωή σου να είναι ένα τέτοιο παράθυρο φωτεινό.

Σμέμνιος Ναΐτης said...

Τα παράθυρα έχουν πολλούς συμβολισμούς. Είναι οπές που διαπερνούνται από πληροφορίες, είναι ευκαιρίες στη ζωή μας, είναι διέξοδοι ανάγκης, είναι πολλά ακόμα. Εύχομαι για σένα να είναι ότι καλύτερο.

Τζεφέρης Πέτρος said...

αυτό το παράθυρο είναι σαν πολλοί πίνακες ζωγραφικής μοναδικου καλλιτέχνη.. της όμορφης φύσης. Πως θα θελα να ξυπνω καθε πρωι με μια τέτοια εικόνα...

μμμ...πανέμορφο , να σαι καλά που το μοιραζεσαι μαζί μας

ΑΝΑΠΝΟΗ

hotel iris said...

όμορφο...

Provato said...

"Οι πεθαμενοι με τους πεθαμενους κι οι ζωντανοι με τους ζωντανους."

μία από τις πιο οδυνηρές, τις πιο ισχυρές και τις πιο αισιόδοξες αλήθειες της ζωής είναι αυτή. μπεεε καλώς ήλθες!

εύχομαι τα καλύτερα για το φθινόπωρο.

ολα θα πανε καλα... said...

Παρ όλα αυτά(που μάλλον εννοείς)θα ευχηθώ καλό φθινόπωρο και να σαι καλά!
Πολύ όμορφο και ανακουφιστικό το μπλέ των φωτογραφιών σου,δροσίστηκε η ματιά μου.

anyone said...

πληρώνω όσο όσο για μία τέτοια θέα..
καλό χειμώνα κι από εμένα!!