Η τελευταία παράσταση του Φεστιβαλ Αθηνων
τελικά ήταν κι αυτή που πραγματικά είχε κατι να πει
Απο την εισοδο ακόμη του κοινου ενιωθα μια πολεμική
διαθεση, ενος κοινου απο τα πριν προκατειλημένου
για το... ανόσιο αποτελεσμα
κι ομως
παρα τις 2 η 3 αντιδρασεις ,δυστυχως όχι απο ενα απλο κοινο,
αλλα απο πολυ ιδιαίτερης παιδειας κι αγωγης "επαγγελματίες θεατες"
κι εκτος απο καποια γελακια κοριτσιων που μου θυμιζαν
τα χαζογελάκια που κανουν οι γκομενιτσες
οταν στις παρεες πεφτουν σοκιν ανεκδοτα
που τους αρεσουν μεν ,αλλα ντρεπονται κι ολας,
η παρασταση ηταν αυτη που κερδισε
με την απλότητα, την αισθητική
και κυριως για τους πρωτοτυπους κι εντελως μοντερνους
υπαινιγμους κι αναγωγες της στο σημερα.
μερικά πολυ χρησιμα μαθηματα για οσους εν τη αφελεια η εν τη φιλοδοξία τους ,
μεσα σε μια ...επαρση "δημιουργου" καταπιανονται με αυτο που λεμε αρχαιο δραμα,
δοθηκαν ασκραδαμηκτί με το ξεκινημα σχεδον .
Ο πιο καλοδουλεμενος χορός φετος ηταν αυτος του Αγαμέμνωνα
Ισως η απλοτητα στο στυλιζαρισμα της Αμαλιας Μουτούση
με μια απίστευτη σιγουριά των μεσων της ηταν επίσης ενα μαθημα
πως μπορει η σοβαροτητα να εκφερεται με χαλαρότητα και κυριως επιτέλος με ειρωνια....
απλα εξαιρετική χωρις να ειναι σοβαροφανης
Ο Κωνσταντίνος Αβαρκιώτης υπήρξε μια φιγούρα απο τα παλιά
κατι μεταξυ Θεόφιλου και Ομήρου, ενας κωλοέλληνας Σαββοπουλικός
και ταυτόχρονα ο...λεβεντομαλάκας που όλοι μας κουβαλαμε στο dna μας
έξοχος, με καταπληκτικό συγχρονισμο, εναλλαγές ερμηνείας και απολυτα
οξυδερκης στην χρήση της γλώσσας .
Σπάνια πιά συναντάμε ηθοποιούς που έχουν αντίληψη του ΤΙ λένε
σε ποιούς και ΓΙΑΤΙ.
Ο Μηνάς Χατζησάβας θα μπορούσε να ηταν το καμμενο χαρτί της παράστασης
κι όμως η σκηνική του συνάφεια με το χορό σαν σκυλάκια απέδειξε ότι είναι απο τους λίγους εν ζωή ηθοποιούς μας που τολμάνε, ρισκάρουν κι ακολουθούν την σκηνοθετική γραμμή.
Πρωτης τάξεως σαρκαστικός Αγαμέμνων, με πλήρη γνώση του τι τον περιμενει χωρις καν να το αναφέρει αλλα αντίθετα στην καλύτερη σκηνή του εργου μαζι με την Κλυταιμνήστρα εδωσαν το καλύτερο και πιο ηχηρό μάθημα αυτού που ονομάζουμε "γαμος" και την ποιότητα σχεσης που αναπτύσεται μεσα απο αυτόν.
Και μόνο γι αυτο το παιχνίδι ρόλων και υποκριτικής η παράσταση ειναι μοντερνα και πρωτοποριακή. Το κοινό στη σκηνη του απόλυτου σαρκασμου του γαμου σιωπησε. Ειτε γιατι δεν κατάλαβε τίποτε ειτε γιατί βλέποντας καταματα την αλήθεια εμεινε εμβρόντητο.
Η Κασσανδρα μια βαρβαρη μαντισα ξενη με το σημα της ειρηνης ηταν το αντιστοιχο των ανθρωπιστικων οργανωσεων χωρις συνορα, τυφλη στην ουσια φλυαρη στην διαδικασια μια σιγουρα πρωτοτυπη εκδοχη απο την Παρθενόπη Μπουζούρη.
Θα μπορούσα να γραφω συνεχως
Ας αναφερω και τον Αιγισθο του Μαξιμου Μουμούρη σαν προσωπο που αγεται ουσιαστικα μονο απο την λάμψη της εξουσίας χωρις ιχνος ηθικης και καπηλεύεται όρθιος μεσα στη καμένη ξυλινη εξεδρα του θρόνου την υβρι/καθαρση που κανει με συνταρακτικη σκηνικη δυναμη η Κλυταιμνήστρα της αντικειμενικα χαρισματικης Αμαλίας Μουτούση , πνιγμενη στο αιμα, τον καπνο και την δικαιωση, με εναν λόγο γεμάτο οργή να φτύνει την αληθεια της στα προσωπα μας, ετοιμη να αναληθφει στους ουρανους...
Σταματω εδω.
Πιστεύω ότι η παράσταση της κας Μπρούσκου είναι οριακή της συγχρονης μοντερνιτε.
Ειναι καλοδουλεμένη και εντιμη.
Εχει αισθητική, γούστο, γνώση, πειραματισμό και μας συστήνει με χαλαρότητα, ηρεμία και σιγουριά ,ενα νεοφανη τρόπο ανάγνωσης των αρχαίων κειμένων.
Σεβασμος στο κείμενο, αμεση αναγωγη στο τωρα, ηχητική αναφορα στο κοινωνικο ασυνειδητο, εικαστικη αισθητικη της "ελληνικότητας "του 20ου αιώνα.
( Ολο το δρωμενο στο πισω μερος της παραστασης απο μόνο του και εν τη σιωπή ειναι μια ξεχωριστη εξαιρετικη παρασταση)
Το φεστιβαλ τελείωσε . Εχω γράψει μόνο γι αυτα που μου αρεσαν που με εκαναν να σκεφτω που απόλαυσα , που συζήτησα με φιλους.
Γιά τα άλλα εδω είμαστε αν θελετε τα συζητάμε, μόνο που θα προτιμούσα να ξεχαστουν στη λησμονιά .
13 comments:
Eιναι πλέον πέρα για πέρα εμφανές ότι η Επίδαυρος έχει γίνει το ιδανικό μέσο ψυχοθεραπείας για κομπλεξικούς, ένα τέλειο μέσο να ξεδίνουν οι θεατρόφιλοι τραμπούκοι που εν τέλει αποδεικνύουν με το ''ήθος τους ότι ουδεμία σχέση με το θέατρο έχουν. εμφανέστατο είναι τόσο από τις αστήριχτες ατεκμηρίωτες και άκρως εμπαθέστατες 'κριτικές' - ο θεός να τις κάνει- στην σελίδα αυτή όσο και από την απαράδεκτη στάση ελάχιστων - ευτυχώς - τραμπούκων που πήραν πληρωμένη απάντηση από το κοινό χθες το βράδυ και έκατσαν τελικά στα αυγά τους.
για την ουσία του πράγματος τώρα. Κατά την άποψή μου η καλύτερη παράσταση του φεστιβάλ φέτος.επειδή παρακολούθησα όλες τις επιδαύριες παραστάσεις σίγουρα η πιο μεστή, λιτή και χωρίς πλατισμούς και καμώματα. είχε ρυθμό, νεύρο, άκουγες επιτέλους το κείμενο, το παρακολουθούσες σαν μία ιστορία.
Πρωταγωνιστής σε αυτήν την παράσταση του Αισχύλου ο χορός.Και ο χορός της κ.Μπρούσκου είναι ο καλύτερος και πιο εμπνευσμένος χορός που έχω δει τα τελευταία χρόνια στην Επίδαυρο. Εκπληκτική η σκηνή με τα σκυλιά, αμεσότατη και ευρηματική με το καρπούζι, και απίστευτη η ιδέα και απόδοση της ξεκουρδισμένης μπάντας.
Δεν θα ήθελα να ξεκινήσω με τους μεγάλους πρωταγωνιστές.'Αλλωστε οι ύμνοι γι αυτούς έχουν ξεκινήσει ήδη πριν καν τους δουν να παίζουν-έτσι συμβαίνει άλλωστε στα θεατρικά δρώμενα στην Ελλάδα-.'Αλλωστε την μεγαλύτερη έκπληξη και συγκίνηση εξέλαβα από τους δύο 'μικρούς' του θιάσου, τον Κήρυκα και τον Αίγισθο.
Ο πρώτος καλοκουρδισμένος και γεμάτος. Ερμηνευτικά άψογος. Ο Αίγισθος επιβλητικός και αστείος συνάμα, έπλασε ρόλο, ακούστηκε από το κοινό και έδωσε μία εκπληκτική ερμηνεία που συνδύαζε τόσο την άψογη εκφορά του λόγου αλλά κυρίως μία απίστευτη σωματικότητα, μία υποστήριξη μέσω της μετρημένης κίνησής του που ελάχιστοι ηθοποιοί δίνουν στην αρχαία τραγωδία. Αυτό για εμένα ήταν μεγάλη και ευχάριστη έκπληξη. Μία νέα ουσιαστική ανάγνωση στην απόδοση του κειμένου του δράματος μέσω της σωματικότητας που είχαμε συνηθίσει κυρίως στο σύγχρονο θέατρο. Συγχαρητήρια στον νεαρό ηθοποιό.
Η Κασσάνδρα έβρισκε και έχανε το ρυθμό της, παρά ταύτα διεκπεραίωσε επιτυχώς τον ρόλο της.
Στα μεγάλα ονόματα τώρα, η κ.Μουτούση πολύ καλή ηθοποιός αναμφισβήτητα ξεκίνησε πιο υποτονικά και χωρίς ιδιαίτερα ερμηνευτικά στοιχεία στην αρχή με τον χορό, βρήκε όμως τον καλό της εαυτό ξανά στην σκηνή με τον Αγαμέμνονα και υπήρξε πολύ καλή στην σκηνή μετά την δολοφονία του.
Ο κ.Χατζησάββας απλά ερμήνευσε όπως κάθε άλλη φορά και κάθε άλλο ρόλο τον Αγαμέμνονα χωρίς τίποτε το ιδιαίτερο.
Σκηνικά και κοστούμια λιτά και απέριττα. δεν ενθουσιάστηκα. Υπηρετούν όμως απόλυτα την σκηνοθετική σκοπιά της Μπρούσκου. συγχαρητήρια.
Ο μονόλογος της Κλυταιμνήστρας προς τον χορό, αμέσως μετά τον φόνο του "άχρηστου", είναι από τα πιο υπέροχα σημεία της τραγωδίας...Δυστυχώς δεν το είδα, διαθέτω μόνον το κείμενο, όπως και τα κείμενα πολλών άλλων τραγωδιών...
Φαντάζομαι πως μετά το φιάσκο της Μήδειας, θα ήταν ευπρόσδεκτη σα δροσερή βροχή μια πολύ ζεστή μέρα, η συγκεκριμένη παράσταση...
Καλησπέρα!!!
για να "καταπιαστείς"
με το αρχαίο δράμα
πρέπει
να το έχεις διδαχθεί
...αληθινά εννοώ!
Πάλι εκεί ήσουν και δε σε είδα. Είδα τον Αγαμέμνονα και χάρηκα που τα λες έτσι όπως τα είδες γιατί κι εγώ κάπως έτσι τα έβλεπα (και δεν πήγαινα και με τις καλύτερες των προθέσεων)
Η παράσταση ήταν ο Αγαμέμνων της κας Μπρούσκου και όχι ο Αγαμέμνων του Αισχύλου.
Παραποίησε το κείμενο και παρουσίασε μια τραγωδία σαν κωμωδία.
ΤΟ Ελληνικό Φεστιβάλ και η κα Μπρούσκου εξαπάτησαν το κοινό διότι πουθενά δεν ανέφεραν ότι θα παρουσιάζετο μια παρωδία ή μια σατυρική θεώρηση του Αγαμέμνονα.
Αντίθετα στην σχετική ιστοσελίδα του Ελληνικού Φεστιβάλ αναφέρεται ότι αποτελεί την πρώτη τραγωδία από την τριλογία Ορέστης.
Αρκετοί ήλθαν για να δουν μια τραγωδία και όχι έναν σκηνοθετικό ερασιτεχνικό αυτοσχεδιασμό.
Ομολογώ ότι η παράσταση ήταν άκρως πετυχημένη για το σκοπό που ήθελε να πετύχει η σκηνοθέτης.
Το ευτυχές της υπόθεσης είναι ότι υπήρχαν αρκετές άδειες κερκίδες και έτσι αρκετοί γλύτωσαν από τους ερασιτεχνισμούς τέτοιων περιθωριακών θεάτρων.
Δυστυχώς το Ελληνικό Φεστιβάλ με τις επιλογές τους μεταμορφώνει σιγά-σιγά το Αρχαίο Θέατρο της Επδιαύρου σε ένα παλκοσένικο,ίδιο με πολλά άλλα που βρίσκονται στην χώρα μας. Μόνο που αυτό είναι πέτρινο και αρκετά μεγάλο.
Περάστε κόσμε στο Δελφινάριο της Αργολίδας!
Χρόνης Πάνου
@Χρόνης Πάνου
Ωραία η χλαμύδα σας.
Κρίμα να μη βγαίνει και σε "σκηνοθετικό ερασιτεχνικό αυτοσχεδιασμό "
η έστω σε λίγα κομμάτια
για όσους συγκινούνται απο τους
"ερασιτεχνισμούς τέτοιων περιθωριακών θεάτρων"
στο "Δελφινάριο της Αργολίδας!"
πραγματικά πιστεύω ότι είδατε κάποια αλλη παράσταση...
"O μονόλογος της Κλυταιμνήστρας προς τον χορό, αμέσως μετά τον φόνο του "άχρηστου", είναι από τα πιο υπέροχα σημεία της τραγωδίας...Δυστυχώς δεν το είδα, διαθέτω μόνον το κείμενο, όπως και τα κείμενα πολλών άλλων τραγωδιών...
Φαντάζομαι πως μετά το φιάσκο της Μήδειας, θα ήταν ευπρόσδεκτη σα δροσερή βροχή μια πολύ ζεστή μέρα, η συγκεκριμένη παράσταση..."
Η παράσταση δεν είχε καμμία σχέση με τραγωδία. Οσοι σχολίασαν παραπάνω, επιμελώς το απέκρυψαν.
Ηταν μια πολύ πετυχημένη ομολογουμένως προσπάθεια γελοιοποίησης του Αισχύλου και της Αρχαίας Τραγωδίας.
Η σκηνοθέτης χρησιμοποίησε το όνομα του Αισχύλου για να διασύρει την Ελληνική Τραγωδία.
Οσον αφορά το σεβασμό προς το κείμενο που αναφέρει ο Εταλον, μάλλον θα αστειεύεται. Εκτος και αν θεωρεί την προσθήκη ακόμα και αποσπασμάτων από λόγους του δικτάτορα Παπαδόπουλου ( στο "τραγικό", από κάθε άποψη, σημείο με τα σκυλιά ) σαν σεβασμό στο κείμενο!
Αλήθεια, είχα παρακολουθήσει πριν πολλά χρόνια την παράσταση τριλογία "Ορέστεια" που διήρκεσε τρεις και μισή ώρες. Πως αυτή που αποτελεί μια μόνο τραγωδία διήρκεσε δύο και μισή ?
Ο Βαγγέλης αναφέρει ότι η παράσταση ήταν "σίγουρα η πιο μεστή, λιτή και χωρίς πλατισμούς και καμώματα". Νομίζω και αυτός αστειεύεται.
Οποιοσδήποτε με στοιχειώδης θεατρικές γνώσεις και γνώστης της σθγκεκριμένης τραγωδίας δεν θα την έκανε πάνω από 1.30, βία δύο ώρες παρά τέταρτο.
Είναι σαφές ότι - όπως και στην περίπτωση των προσθηκών του Παπδόπουλου - έχει παραποιηθεί το κείμενο.
Κατανοητό εν μέρει, διότι αν είχε προαναγγελθεί η απάτη, δεν ξέρω αν θα γέμιζε από θεατές, το δωμάτιο του θεάτρου της σκηνοθέτιδος.
Χρόνης Πάνου
@de facto
Κατ'αρχήν βλέπω ότι αδυνατείτε να δεχτείτε μια άλλη άποψη.
Την παράσταση τη είδα και εξηγώ επακριβώς σε ποιά σημεία διαφωνώ. Μήπως δεν την είδατε εσείς ?
Μιας και κάνατε τον κόπο να απαντήσετε, δεν βλέπω να απαντάτε επί της ουσίας των λεγομένων μου.
- Ηταν η παράσταση - όπως παρουσιάστηκε - τραγωδία ή κωμωδία ?
Τα πνιχτά ( και αρκετές φορές δυνατά ) γέλια των θεατών σε όλη σχεδόν την διάρκεια της παράστασης νομίζω δίνουν την απάντηση.
- Παραποιήθηκε η όχι το κείμενο ? Τι δουλειά είχαν για παράδειγμα τα αποσπάσματα από τους λόγους του δικτάτορα Παπαδόπουλου που παρενεβλήθησαν στο κείμενο ?
- Πως εξηγείται η μεγάλη διάρκεια της παράστασης ενώ από την έκταση του πρωτοτύπου κειμένου δεν δικαιολογείται κάτι τέτοιο ?
- Παρακαλώ υποδείξτε μου σε ποιό σημείο του επισήμου ιστοτόπου του Ελληνικού Φεστιβάλ, ή του φυλλαδίου(!) που διενεμήθη ως πρόγραμμα αναφέρεται ότι η παράσταση αποτελούσε μια "παρωδία", "σάτυρα", ή κάτι τέτοιο της τραγωδίας του Αισχύλου, ώστε οι θεατές εν γνώσει τους να ερχόντουσαν να παρακολουθήσουν μια παράσταση που θα διέφερε από την πρωτότυπη τραγωδία ?
Δεν αναφέρομαι, ούτε κατακρίνω τους σκηνοθετικούς σχεδιασμούς ( καρπούζι, τσιγάρο κλπ ) οι οποίοι κατ' εμέ είναι αποδεκτοί αν εξυπηρετούν την απόδοση του ύφους που θέλει να δώσει ο σκηνοθέτης.
Αν ήθελε ο Αισχύλος να κάνει σάτυρα για το συγκεκριμένο θέμα, θα το έκανε. Αυτός ήθελε να διδάξει τραγωδία καιπρέπει να σεβαστούμε την θέληση του.
Χρόνης Πάνου
Θα συμφωνήσω με όσους/ες είπαν ότι ήταν η πιο ολοκληρωμένη πρόταση στη φετινή Επίδαρυο. Και χαίρομαι που της έδωσες 5 αστεράκια!
Ήμουν κι εγώ εκεί την Παρασκευή και ενοχλήθηκα τρομερά από τους κυρίους (κυρίως) που πήραν θάρρος από τα της "Μήδειας" και φέρθηκαν όπως φέρθηκαν και στον "Αγαμέμνονα". Ευτυχώς που τελειώνουν εδώ τα Επιδαύρια, ίσως μέχρι του χρόνου να τους φύγει η όρεξη και να απολαύσουμε και πάλι θέατρο χωρίς τέτοιες "εξυπνάδες" ("πέρα ως πέρα", "άντε να τελειώνουμε" κτλ κτλ κτλ)...
Αγαπητοι φιλοι και φιλες σας ευχαριστω για την ενθουσιώδη σας συμμετοχή.
Ειτε συμφωνουμε ειτε διαφωνούμε, κρατω οτι νοιαζομαστε ολοι μας γι αυτό που λεγεται, θεατρο και πολιτισμός.
Αυτο ειναι το σημαντικοτερο νομιζω σ΄αυτη την τοσο μεταβατικη εποχη αξιων που ζουμε.
Η παρασταση εμαθα οτι θα επαναληφθει στις 10.9.08 στην Ελευσινα.
Είναι μια καλή ευκαιρία να την δουν οσοι την εχασαν.
Σε όσους δεν αρεσε, τι να κανω δεν ειμαι συντελεστης εγω πιστευω οτι η Τεχνη πρεπει να συγκινει, να προτεινει, να σε κανει να σκεφτεσαι, να σου ανοιγει τους οριζοντες, σ αυτα τα πλαισια φυσικα δεχομαι ολες τις αποψεις και τις αντιθετες με τη δικη μου.
@αντωνης
το λεω και σ' ενα κοινο μας φιλο, μαλλον οι ...θεοι, μας εδωσαν κοινο memory card δεν εξηγείται αλλιώς...
Συμφωνώ με τη θετική σας άποψη, ήμουν κι εγώ την Παρασκευή 22 Αυγ. Παρ' όλο που η Κασσάνδρα κάπως (αρχικά)με ξένισε, ίσως λόγο της σχεδόν ακατάλληλης χροιάς της φωνής της Μπουζούρη, αλλά το ξεπέρασα γρήγορα και οι αισθήσεις μου προσαρμόστηκαν. Θεωρώ ότι αποζημιώθηκα από μια έντιμη και καλοδουλεμένη επαγγελματικά παράσταση
Post a Comment