Ο σταυρός του Δημήτρη Χορν στον Γιάννο Περλέγκα, για το «Γάλα» του Βασίλη Κατσικονούρη που, σε σκηνοθεσία Νίκου Μαστοράκη, ανέβηκε στη Νέα Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου. Η καρφίτσα της Μελίνας, ( από την Μαρίκα Κοτοπούλη), στην Εύη Σαουλίδου, για τις ερμηνείες της στο έργο του Γιώργου Διαλεγμένου «Μπέλα Βενέτσια», που ανέβηκε σε σκηνοθεσία Λευτέρη Βογιατζή στο Θέατρο της Οδού Κυκλάδων, και για την Ισμήνη στην «Αντιγόνη» του Σοφοκλή, πάλι σε σκηνοθεσία Λευτέρη Βογιατζη.
Δυο νεα ταλαντούχα παιδιά .
Δυο νεα ταλαντούχα παιδιά .
Σκληροι εργατες του Θεάτρου.
Που δεν απασχολουν την τηλεοπτικη πραγματικοτητα.
Η Ελλάδα εχει ταλέντα.
Πνευματικα ΜΜΕ δεν εχει.
Σε κοινωνιες που όλα είναι φράγκα, δεν υπάρχει μέλλον.
Μόνο γραφικοι σχολιαστές βιβλίων και ταινιών.
Κι αυτοί για την πλάκα.
Η Ελλάδα εχει ταλέντα.
Πνευματικα ΜΜΕ δεν εχει.
Σε κοινωνιες που όλα είναι φράγκα, δεν υπάρχει μέλλον.
Μόνο γραφικοι σχολιαστές βιβλίων και ταινιών.
Κι αυτοί για την πλάκα.
3 comments:
ποσο δικιο εχεις. εβλεπα στις σημερινες εφημεριδες των διπλανων μου στο τρενο-μια μικρη γωνιτσα αφιερωμενη στα χτεσινα βραβεια (ευτυχως που υπηρχε κι αυτη). το θλιβερο ηταν ο τροπος που το προσπερνουσαν οι αναγνωστες. "ποια ειναι αυτη η σαουλιδου; α, δεν ειναι η μαρια η ασχημη; ας παω παρακατω..".
ειχα την εκπληκτικη τυχη να τους δω και τους δυο στις παραστασεις που βραβευτηκαν. και στις τωρινες που παιζουν.
πραγματικα, παρα τα υπαρκτα προβληματα υποδομης και παιδειας κλπ κλπ εχουμε ΜΕΓΑΛΑ ταλεντα και εξαιρετικους ηθοποιους.. κι αντι να τρεξουμε να τους ανακαλυψουμε και να τους απολαυσουμε, καθομαστε σαν λοβοτομημενα ζομπι in front of the tv βλεποντας Λαμπιρη και μιζεριαζουμε "αχ πω πω αυτη η πολη δεν εχει τιποτα να δω.." (η κλαψα ισχυει κ σε αθηνα κ σε θεσσαλονικη)..
και μιας και το ανεφερες, να ριξω μερικα θεατρικα hints;
ΤΡΕΞΕ να δεις την καινουργια παρασταση του εξωστη του Αμορε [καστ απαιχτο: Σαουλιδου-Ξαφης-Σαμαρας (i am in love with thanos samaras)] στο πολυ ενδιαφερον dogville-alike εργο "Αγριοι-ο ανδρας μτα θλιμμενα ματια".
επισης Περλεγκας και παλι εξαιρετικος στο (οχι και τοσο καλο κατα τη γνωμη μου) Θανατω Θανατον του Μαστορακη.
και φυσικα, η Γκολφω στο Bios, απλα ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ. επιβαλλεται. επιβαλλεται. καιρο ειχα να δω τετοιο παρατολμο αλλα τοσο επιτυχημενο πειραμα. (credit σε εσενα που με παρακινησες να παω!!!)
επισης Ρηγος on fire στο "πολυ κακο και τιποτα". Shakespeare on fire! (σε σημεια το χανει εντονα απο την πολυ xtravagnat κιτσερελα, αλλα μονο και μονο η χορογραφια του Hope theres someone του Αntony αποζημιωνει..)
οπως καταλαβες εγω χαθηκα στο Μπενακη. Και μετα παρασυρθηκα στο Semiramis οπου θα γραψω αναλυτικα αργοτερα. Φυσικα και για τo παρτυ.(!!!)
Φιλια πολλα.
Post a Comment