Tuesday, March 27, 2007


…παγκόσμια μέρα θεάτρου σήμερα
(…Και σήμερα)
καθημερινές παραστάσεις
όλο το χρόνο
σήμερα όμως
και θεσμικά

Θα το γιορτάσουμε
Βρε θα το κάψουμε
Σου λέω

Πόσα «μου λείπεις»
Περισσεύουνε ακόμα
Σε Πόσα «σ αγαπώ»
ξέχασες να ατακάρεις…

…φυσικά οι μεγαλύτεροι
Ηθοποιοί
Θα ετοιμάσουν
Κάτι πιο σπέσιαλ…

…Μια σκηνή χωρισμού
Μια δακρύβρεχτη σκηνή ζηλοτυπίας

Η

Έναν ενθουσιασμό για την γνωριμία
«πόσο ταιριάζουμε»
«Είσαι το άλλο μου μισό»

«Εσένα έψαχνα πάντα»

Χιλιοπαιγμενες παραστάσεις

Μπουλουκτσιδικα ανεβάσματα

Πρόχειρα
Ανέξοδα
Συναισθήματα
Για κατανάλωση

Άντε βρε

Και του χρόνου….

…με νέες πρεμιέρες!

5 comments:

basik-ly said...

Πότε θα κάνουμε εκείνη την επίσκεψη στην Τόνια Καζιάνη;

etalon said...

xaxa πες μου οτι ζει...
αν οντως ζει το συντομοτερο
δεν χωρει αμφιβολια
αλλα πριν
μας περιμενει
η barcelona
το υποσχεθηκες

Anonymous said...

δεν γινεται παντα το θυμα να εισαι εσυ.
καποτε γινεσαι και θυτης.
αποδεξου την σκληροτητα του.

Anonymous said...

exeretiko to blog tora to matha ki exo enthousiastei.

Anonymous said...

Η ΕΝΕΔΡΑ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ - ΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΞΑΝΘΙΩΤΗ


Τα χρόνια
θα έρθουν και θα καθήσουν
σαν πάγος
πάνω στις αρθρώσεις μας

Θα κυρτώσουν την πλάτη μας.
Θα διπλωθούμε στα δυο
κάτω από το βάρος
μιας ζωής που την καθόρισαν
απαγορεύσεις και στερήσεις.

Και οι μικρές, τρυφερές χειρονομίες,
για την ώρα εξαγνισμένες από τη νεότητά μας,
τότε θ' αναζητούν
μισοφωτισμένα στενά
ή το πρόσχημα ενός αποχαιρετισμού
για να φανούν στα μάτια των περαστικών
συνηθισμένες εκδηλώσεις μεσηλίκων

(αναδημοσίευση από το περιοδικό Εντευκτήριο, 1, Οκτώβριος 1987)