«μετά το Σαββατο του Λαζάρου

και το ξημέρωμα στα βάγια και τις δόξες,

απέδειξες πόσο ανώριμος είσαι.
είμαι μακριά

-αλλά και κοντά να ήμουν το σοφότερο είναι να απομακρυνθώ-

δεν είσαι το ιδανικό μου

για μια νέα ιδιαίτερη φάση

που έχω αποφασίσει να δοκιμάσω.

δεν είσαι τόσο εσωτερικός

ώστε να μπορέσω να ανοίξω

κι άλλο τον κόσμο μου.
είσαι παιδί του ρεαλισμού και της πραγματικότητας.

αυτά εγώ ταχω συνώνυμα,

με τον συμβιβασμό και την υποκρισία.
αγωνίζομαι να περιέχω το όνειρο στη ζωή μου.

αγωνίζομαι και θα αγωνιστώ όσο περισσότερο μπορώ.

αποκλείεται να συμβιβαστώ σε κάτι ψεύτικο και κατασκευασμενο.

Κι η πραγματική ζωή είναι ότι πιο ψεύτικο κυκλοφορεί.
υπήρξες ο εκλεκτός
προτίμησες να σαι πραγματικός
επιστρέφω στη σιωπή μου
ευχαριστώ για τη συντροφιά
ευχαριστώ»