Sunday, April 15, 2007

στους δρομους



...οι μυρωδιες της Θεσσαλονικης
πολλες φορες ειναι εντονότερες
απο τα προσωπα της.
Ειχα καιρο να χαρω με τοση πραγματικη χαρα
για φιλους πολυαγαπημενους και για μενα.
Αυτη η αυστηροτητα μου, ειναι αιτια
που πολλες φορες με κανει να φαινομαι
γκρινιαρης η ανασφαλης ,ενω απλα ειμαι,
οπως λενε στη Θεσσαλινικη "τιτιζης".
Κι αυτη τη φορα, χαρηκα με μια αγρια χαρα,
μετα απο ενα χρονο σκληρης κριτικης, δημοσιας
διαπομπευσης, αμφισβητησης χωρις επικοδομιτικο
λόγο και μιας υπογειας πολεμικης που με εξοντωνε
ψυχολογικα.
Κι ομως, φευγω απο την πολη και νιωθω μια πολυ
προσωπικη ,πολυ ιδιαίτερη και πρωτογνωρη δικαίωση
που μου δινει μια τετοια δυναμη, για πρωτη φορα.
Ειχα ξεχασει πως ειναι να χαίρεσαι.
Ειχα ξεχασει να αφηνομαι σε πανηγυρισμους.
Ειχα ξεχασει να κλαιω απο χαρα
Ειχα ξεχασει να μεθαω γιατι γιορταζω κι οχι ποναω
Και τωρα που τα θυμηθηκα
δεν εχω σκοπο να τα ξαναξεχασω...
...φευγω με μια μυρωδια νικης πανω μου
ελπιζω να αντεξει αρκετα στο καυσαεριο της Αθηνας

3 comments:

etalon said...

Το
ΜEGA ΕΒΓΕ 2007
στην δημιουργικη ομάδα
Designers United

(ΕΠΙΣΗΣ
ΑΛΛΑ 10 ΒΡΑΒΕΙΑ ΚΑΙ ΕΠΑΙΝΟΙ
ΓΙΑ ΕΠΙ ΜΕΡΟΥΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ)

www.ebge.gr

Κώστας said...

Αγαπημένος προορισμός το ολύμπιον..

Όχι μόνο για τις κινηματογραφικές αίθουσες του, αλλά και για το καφέ "δωμάτιο με θέα", που όπως λέει και η λέξη έχει υπέροχη θέα στην Αριστοτέλους!

Anonymous said...

ΕΣΑΣ
(στην κυρία Ρωρερκάρ,
που επαίνεσε τα ποιήματά μου)

Μη μου παινεύετε την ποίησή μου.
Το μάτι παίνεσε ποτέ του δάκρυ;
Κύμα εξύμνησε θάλασσας μάκρη
και τη λευκότητα τ’ άνθος του κρίνου;

Πότε ορχήστρα ύμνησε όργανά της;
Ή μήπως είδατε μες στη ζωή σας
να πλέκει εγκώμιο το ψητό της κνίσας
ή απ’ τον Αίολο να παινιέται ο μπάτης;

Το χέρι μου η ψυχή μου αν προστάζει
και ποιημάτων γράφει αυτό σωρεία,
μα την ψυχή μου την εξουσιάζει
η Χάρη κι η Αγνότη σας, κυρία.

Κυρία, αν ό,τι γράφω σας αρέσει
εσάς ο εαυτός σας ας παινέσει.

Γιώργης Χολιαστός