...αυριο γιορταζεις
-αληθεια τι ακριβως-
χωρις εμενα
θα καλεσεις κοσμο
φωτα θα αναψεις
να εξαφανιστει η μοναξια
στις γωνιες
θα σε φιλανε χαμογελαστα προσωπα
ευχες με sms
κρασι θα πινετε
και μουσικη χαρας θα παιζει
κι οταν ολα τελειωσουν
κι οτι ηταν να γιορτασεις
θα φυγει με το φως του πρωινου
τοτε...
προσπαθησε
να ακουσεις
το "χρονια πολλα "
απο μενα
θα΄ναι ψυθιριστο
στ αυτι
ετσι στα κρυφα΄...
γιατι οι αφανερωτες ευχες
ειναι σαν τις αγαπες που περασαν
ακουγονται δυνατοτερα
οσο πιο σιγανες ειναι...
...και μας λειπουν
τις πιο ακαταληλες στιγμες.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
3 comments:
GIATI ?
Giati me afises etsi? etsi ksafnika? de teleiwsame kai de perase tipota...isws kapoia stigmh me deis mprosta sou ...ithelimena h oxi ... tha prospathisw na akousw ksana thn fwni sou...de ta parataw...tha pame thn volta mas...de katanow ta ksafnika..sygxwrese me...mou leipei h fwni sou...EFXARISTW gia tis efxes pou tha mou peis...kai tha akousw sthn apoliti isixia!! tha fwnazoun...to kserw! tha fvnazeis esi!
filia !
Η γιορτή τελειωσε
και έχεις μείνει μόνος,
με φθαρμένη σάρωση σκέψεων, κι απομεινάρι ο χρόνος να στιγματίζει την επαναδιάρθωσή τους '
μια ευχή καθυστερημένη έχει επωασθεί, σα καμπάνα αόρατη χαρίζει στη σιωπή εμβέλια αέναη με την ελπίδα να καρποφορήσει, να επουλώσει τις πληγές με τρόπο εκκωφαντικά βουβό..
Να κρατάς ξένε,
την υδρία των δακρύων σου για την απόλυτη σιγή,
είναι η σκηνοβασία μας επικύνδινη.
Να κρατάς ξένε,
κάτι τις στον άργυρο,
στη χορεία των εκλεκτών στιγμών.
Κράτα με κι εμένα σιωπηρό,
πρίγκηπα.
Στριφογυρίζοντας
τη σκάλα μου,
στριφογυρίζοντας
τη σκάλα μου,
στριφογυρίζοντας
τη σκάλα μου,
στριφογυρίζοντας
τη σκάλα μου,
στριφογυρίζοντας
τη σκάλα μου,
στριφογυρίζοντας
τη σκάλα μου,
στριφογυρίζοντας
τη σκάλα μου,
στριφογυρίζοντας
τη σκάλα μου..
κράτα με σιωπηρό
@!oig:
η σωστοτερη περιφρονηση ειναι η σιωπη!
@φαλιμην :
υπεροχο
ομως εδω
εγω
την φωνη σου ζητω
οχι την σιωπη σου
καθως στη σκαλα
στριφογυριζεις
μιλα μου...
Post a Comment