...την μοναδικη Κυριακη που βγηκα εξω το πρωι

αυτο που με εντυπωσιασε

ηταν οι μπαμπαδες με τα καθαρα πουκαμισα

και τα φρεσκοξυρισμενα μαγουλα

που εκαναν βολτα

με το καροτσακι

τα παιδια τους.

Δεν νομιζω πως πηγαιναν καπου συγκεκριμενα

περπατουσαν αργα, με το καροτσι και τα μωρα

θαλεγα λιγο καμαρωτα

αντρες νεοι κι ωραιοι

και καμαρωτοι

στους κεντρικους δρομους της πολης

με τα μωρα τους

κι αλλοι με μεγαλυτερα παιδια

που πηγαιναν προς την Ακροπολη...

...κι ολοι ειχαν ενα κοινο

ηταν οικονομικοι μεταναστες

εργατες ολοι τη βδομαδα

σε ανασφαλιστες δουλειες

ταπεινωμενοι ανθρωποι

φτωχοι

με ενα τετοιο καθαρο βλεμμα

με τοση αγαπη

κι ενθουσιασμο

για αυτη την κυριακατικη βολτα

με τα παιδια τους...

...και σκεφτηκα

ποσα χρονια εχω να δω

αντρα πατερα με το μωρο του

να κυκλοφορει στην πολη

ετσι κι οι bloggers οτι κι οποιοι

κι αν ειμαστε

ο καθενας με τον δικο του τροπο

μεσα απο τα blog μας

καθαριζουμε τα ματια μας

κι ειμαστε

περηφανοι πατεραδες

για τα παιδια μας

κι οσες ταλαιπωριες

δυσκολιες

κι αναποδιες συναντουμε

μοιαζουμε

με αυτους τους

υπεροχους πατεραδες

που αφιερωνουν

το πιο καλο τους χρονο

στα πιτσιρικια τους...