Tuesday, January 22, 2008

Εκπέμπω S.O.S.


(Μετάφραση και υποτιτλισμός : Δημήτρης Αναγνωστόπουλος
Από το vlog :
http://www.youtube.com/Celinemaniac )

Ανοίγω την ήχο
Δυνατά τραγουδώ το ρεφραίν
Θέλω να αλλάξω διάθεση
Θέλω να μπορώ να ονειρευτώ
Δεν αντέχω άλλη λάσπη
Τόσο βούρκο
Δεν αντέχω...
Δεν τους έδωσα εγώ κανένα δικαίωμα
Να μου διαλύουν τη ζωή να μου τη συρρικνώνουν
ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΚΑΝΕΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑ
Είναι πολύ μικροί
πολύ διαπλεκομενοι
Πολύ μίζεροι
πολύ λίγοι...

Και γω για να συνεχίσω να ζω
Θέλω «άρχοντες» και γνώστες και οραματιστές
Και δυνατούς και τριπλά πειστικούς πια…
Πολιτικούς που δε θα μου μιλάνε με
Υπονοούμενα και θεσμούς και σεβασμούς
Αλλά ουσιαστικά, ειλικρινά με πραγματικό όραμα για το μέλλον των γενιών που θα έρθουν κι όχι βόλεμα αυτών που ήδη υπάρχουν και συνήθισαν το σκύψιμο….

…υπάρχει κανείς να με γοητεύσει?


Να μπω στο όνειρο του

Να αγωνιστώ γι αυτό «μέχρι τελευταίας ρανίδας» ?

Δε θέλω θέση στο Δημόσιο
Θέλω θέση στη Ζωή
Θέλω την αξιοπρεπή αντιμετώπιση μου
Καθημερινά από όλους όπως κι εγώ
Κάνω το ίδιο
(όσο κι αν με ξεβολεύει αυτό)
Και σεβασμό και νοιάξιμο.
Θέλω ανιδιοτέλεια
Και δημιουργία
Και Κράτος του Αύριο
Όχι πτώμα του χτες
Που μυρίζει και βρωμάει
Σαν τους γέρους στο «Import –Export»
Που παίζεται στον «Μικρόκοσμο»
Και ενοχλεί τους θεατές που φεύγουν πιο σοφοί πιο σκεπτόμενοι αλλά κι εντελώς φρικαρισμένοι από την αλήθεια και την προοπτική της πολιτισμένης Ευρωπαικής Ενωσης


Όσο
και οι ερωτήσεις του Περικλή Κοροβέση στη Βουλή των Ελλήνων
Για τους 9000 μετανάστες που πέθαναν το 2007
στη προσπάθεια τους να βρουν μια δουλειά
στην ευημερούσα Ευρώπη περνώντας τα σύνορα
δίνοντας στους δουλέμπορους τις οικονομίες μιας ζωής…

Η αναγνώριση από την Ελλάδα της ανεξαρτησίας του Κοσσυφοπεδίου
Είναι ταυτόχρονα κι η αναγνώριση του υπάρχοντος καθεστώτος στη Κύπρο
Μας το είπε κανείς?
Αυτό θέλουμε?
Η μετά από 40 χρόνια θα σκιζόμαστε από τους άμβωνες όπως τώρα για την Μακεδονία?
Γιατί άσχετα με ότι πιστεύουμε σε όλη την Ευρώπη έτσι και πεις ότι είσαι Μακεδόνας όλοι οι απλοί άνθρωποι θα σκεφτούν ότι είσαι Σκοπιανός.
Όσοι ταξιδεύουν έξω συχνά ήδη το ξέρουν κι αν όχι ας κάνουν μια δοκιμή
Εδώ ως πότε θα εθελοτυφλούμε?
Ως πότε θα αρνιόμαστε να δεχτούμε την ήττα μας?
Πότε θα αποφασίσουμε να ωριμάσουμε?
Πότε?

Εκπέμπω S.O.S.
Υπάρχει κανείς?
( Οι φίλοι και οι φίλες μου χαθηκαν στην Κεντρικη Ευρώπη. Δεν ξερω αν ειναι τυχεροι, ξέρω ποσο μου λείπουν τωρα. Νιώθω πως μονο εγω τα βλεπω ετσι και δεν εχω εναν ανθρωπο να συζητησω, να ηρεμήσω. Μοναδικη μου καταφυγη το ιστολογιο αυτο κι οι επισκέπτες του. Σαν ψυχοθεραπεία. Κυκλοφορώ και βλέπω αμεριμνους να παίζουν τζόκερ και να αγοραζουν αυτοκινητα να ριξουν καμια γκόμενα. Να εμπλουτιζουν τα βιογραφικα τους για μια καλύτερη θέση. ολο και λιγότερο βλέπω χαμογελαστους ανθρώπους. Ολο και λιγότερο βλέπω ευτυχισμένα σπιτικά. Μονο εγω τα βλέπω αυτα?
Τι γίνεται το πολυ το ιντερνετ κι η μοναξια με φρίκαραν? )
Εκπέμπω S.O.S.
Βάλτε το video δυνατα και τραγουδήστε ειναι πολυ εκτονωτικό...

13 comments:

comingThrough said...

"enanti sto parelthon de ginetai tipota,
prepei na allaksoume tous iroes,
S'enan kosmo poy ta kalytera sto xeri mas einai na 'rthoun
Kai trexo, kratiemai apo ti zoi"

iperoxo, eyxaristo:)

Σμέμνιος Ναΐτης said...

Σου χρειάζεται επειγόντως ένας φιλικός καφές σε ένα ήσυχο και συμπαθητικό μέρος στο κέντρο της πόλης για συζήτηση και ηρεμία.

Φιλικά Σμέμνιος Ναΐτης.

Anubis said...

οι ανησυχίες του μικρού etalon...
πόσο αδύναμος νιώθεις καμιά φορά, όταν δε βλέπεις την αντιμετώπιση που θα ήθελες να είχες. μας λείπει σεβασμός και υπευθυνότητα, όραμα και διάθεση για δουλειά. τουλάχιστον φρόντισε όσο μπορείς εσύ να αλλάξεις το μικροπεριβάλλον γύρω σου και να το φέρεις στα μέτρα σου, είναι μια αρχή αυτό.
είναι κρίμα να μην έχεις κάποιον να τα μοιραστείς live, μέχρι να βρεις κάποιον το blog σου είναι εδώ και πραγματικά σε ευγνωμονεί που του γράφεις
φιλικά
Anubis

Είδωλο said...

Οχι δεν τα βλεπεις μονο εσυ αλλα δεν υπαρχει κατι που μπορει να γινει. Μονο η Εξ αρχης ξεκαθαριση και η διαλυση του κρατους, ισως ενα πραξικοπημα ή ενα κραχ, λιγη χουντα?
Βεβαια εγω δεν προκειτα να κατσω εδω σε καμια απο τις 2 περιπτωσεις, αλλα δεν με νοιαζει κιολας γιατι δεν νιωθω ελληνας, μονο την γλωσσα κατεχω.

Αν μπορουσαμε να αποφυγουμε και τον στρατο πολυ θα με διευκολυνε

Roadartist said...

Καλέ μου etalon δεν μπορώ να μη συμφωνήσω σε όλα όσα έγραψες.. τη ίδια ακριβώς ψυχολογία έχω. Ακριβώς.
Πέρνα όποτε έχεις χρόνο και διάθεση να διαβάσεις το ποστ μου.

Aντώνης said...

Χαίρομαι που ακόμα μπορείς να εκπέμπεις. Εγώ εξέπεμψα νομίζω. Δεν αντέχεται άλλο έτσι αυτό. Και το μόνο που κάνει είναι διαρκώς να χειροτερεύει. Αυτό που δεν ξέρω πώς να το ονομάσω γιατί κι εγώ μαζί σου το ζω και θέλω να απεμπλακώ μα έχω πάψει να ελπίζω.

ΩΣΗΕ said...

αν ήσουν κοντά θα σε φιλούσα! Ν' αγιάσει το στόμα σου! Σου στελνω ένα διαδικυακό φιλί. Σμακ!

Το τραγούδι θα τ' ακούσω πολλές φορές απόψε που είμαι μόνος

Χαιρετώ

ΠΑΥΛΟΣ said...

Δεν είσαι μόνος μικρέ μου Etalon, απλά είσαι πιο ευαίσθητος από πολλούς από εμάς.

Καλό Σ/Κ.

Sandy Cheeks said...

Μόλις σε ακούσανε και τώρα θα τα κάνουν όλα αυτά που ζήτησες.
Περίμενε εσύ!

Anonymous said...

ποτέ δεν χάνω την αισιοδοξία μου οτι είναι στο χέρι μας.

το s.o.s τελικά το εκπέμπουμε στον εαυτό μας. αρκεί να συγχωρέσουμε τον εαυτό μας για τα τόσα λάθη

Dreamer said...

" Δε θέλω θέση στο Δημόσιο
Θέλω θέση στη Ζωή
Θέλω την αξιοπρεπή αντιμετώπιση μου
Καθημερινά από όλους όπως κι εγώ
Κάνω το ίδιο
(όσο κι αν με ξεβολεύει αυτό)
Και σεβασμό και νοιάξιμο.
Θέλω ανιδιοτέλεια
Και δημιουργία"

Πόσο μεγάλες αλήθειες γράφεις... καλημέρα

etalon said...

Σας ευχαριστω ολους καο ολες, σας καταγραφω στους φιλους που νοιαζονται για μενα και σας αγαπω που επισκεπτεστε τις σκεψεις μου τις σχολιαζετε τις διαβαζετε και αισθανεστε οτι σας αφορουν.
Το ιδιο κανω και γω με σας και το ξερετε.
Το πρωτο βημα ειναι οτι νοιαζομαστε.
Εχουμε δρομο μπροστα μας...

Anonymous said...

etalon μου... πόσο καιρος εχει περασει απο τοτε που μιλησαμε τελευταια φορα? φοβαμαι πως δε θα θυμασαι πια ουτε ποια μαρια ειμαι.οπως και να'χει εγω σε νοσταλγω και η οδος σου μου καιει τα ματια οπως καθε τι οικειο. η ζωη μου εχει παρει μια τροπη πια,σα να προσπαθει να επανορθωσει. και να σου πω την αληθεια... την αφηνω. πες μου μονο ποιες ωρες και μερες μπορω να σε βρω στο γνωστο μερος για να σου κανω μια αγκαλια.
πω πωωω... τωρα που ξαναδιαβαζω τι εγραψα ειναι σαν ερωτικη εξομολογηση! αλλα ξερεις πως με ανθρωπους σαν εσενα ερωτευομαι απο τη στιγμη που θα τους γνωρισω. αρα... ας ειναι! θυμασαι που σου'χα πει οτι χαιρομαι γιατι οταν θα βγει etalon σε χαπια εγω θα εχω τον αυθεντικο και θα χαιρομαι? αυτο μπας και θυμηθεις ποια μαρια ειμαι. αλλιως... θα χρειαστει να αυτοπροσδιοριστω μεσω του χωρισμου μου. "η χωρισμενη μαρια"... πολλα πολλα φιλια!
υγ: εκανα το λαθος να βαλω το σχολιο μου σε παλιοτερο post επειδη μου αρεσε, οποτε να'το κι εδω... Εσυ γιατι εχεις τοσο καιρο να γραψεις?