Saturday, August 9, 2008

Ολυμπιακοι Αγωνες ( το αλλο με τον τοτο το ξερεις?)


να παταμε στη γη
με μετρο τον ανθρωπο
αυτος υπηρξε ο ελληνικος πολιτισμος
και σημερα
ειτε τον συνεχιζουμε
ειτε τον αγνοούμε
ειτε τον διαδιδουμε
ειτε τον γνωριζουμε
(μετα απο τοση πλυση lifestyle)
ειτε στην τελικη μας αρεσει η οχι
αυτο ειναι οτι μπορουμε
να ονομαζουμε
"ελληνικον"
μεγαλη η χαρα μου λοιπον
που ενας ακομα αρχαιος πολιτισμος
αυτος της Κινας
δανειστηκε απο μας
οτι εχει να κανει με το μετρον
τα αλλα...


με την συνδρομη των μικροαστων νεόπλουτων της ΔΟΕ
ειναι αυτο που ολοι γινομαστε σιγα σιγα
λιγη πασγιετα, πολυ εικόνα νοημα μηδεν
μονο εντυπωσιασμοι
οι τελοιοι συγχρονισμοι στο ται-τσι
εμπεριεχουν ολοκληρωτισμο
το διχως αλλο
ολοι το αντιλαμβανομαστε




η αποσιωπηση της πολιτιστικης επαναστασης
οι φοιτητες στη πλατεια του Πεκινου με τα τανκς
το ρυζι της μανας της περλ μπακ
το Θιβετ
οι φυλακισμενοι
τα κλειστα εργοστασια και οι εκατομυρια ανεργοι
για χαρη ...της νεας τεχνολογίας
αυτο που ειναι η κινα
για τον μεσο δυτικο νεο
αποσιωπηθηκε κατω απο
τις χιλιαδες πατημασιες
της αμηχανης περγαμηνης



κρατω το ντουετο των δυο εραστων
στο ακρογιαλι
απο τους ολυμπιακους της αθηνας
ΑΥΤΟ

κανενας αλλος πολιτισμος,
πολιτικος μηχανισμος
η εξουσια
δεν εχει δυνατοτητα να το προβαλει
μονο αυτη η ψωροκωσταινα
κι ο Δημητρης Παπαιωαννου
(αραγε συγκινηθηκε κανεις για τα δανεια του καταξιωμενου Ζαν Γιμου απο την εμνπνευση του δικου μας?)




ο ανθρωπος
το μετρο
η γη


και το πατημα του
σ αυτην
ειναι απο μονα τους
η πιο μεγαλη νικη
γιατι το ξεχνάμε λοιπον?


(οι φωτογραφιες απο τους ετησιους αγωνες παλης στη Μαυροθαλασσα Σερρων και στα Θρακιωτικα χωριά των πομάκων απο το http://www.flickr.com/photos/jimmav)

12 comments:

etalon said...

ΣΤΗΝ ΟΛΥΜΠΙΑ ΕΝΑ ΣΤΕΦΑΝΙ ΑΓΡΙΕΛΙΑΣ
ΣΤΑ ΙΣΘΜΙΑ ΕΝΑ ΣΤΕΦΑΝΙ ΠΕΥΚΟΥ
ΣΤΗ ΝΕΜΕΑ ΕΝΑ ΣΤΕΦΑΝΙ ΣΕΛΙΝΟΥ
ΣΤΑ ΠΥΘΙΑ ΚΑΡΠΟΙ ΔΕΝΤΡΩΝ ΙΕΡΩΝ
ΣΤΑ ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΑ ΕΝΑ ΚΑΝΑΤΙ ΛΑΔΙ

τωρα

οι ΗΠΑ δεν δεχονται με το ετσι θελω ΚΑΝΕΝΑΝ ελεγχο αντιντόπιγκ

Οι ολυμπιονίκες εξαργυρωνουν την τιμη με χρηματα και διαφημισεις

Οχι , ζηστε τους Ολυμπιακους χωρις εμενα (σιγα την απώλεια) ομως σκεφτειτε ποσο μακραν του ΜΕΤΡΟΥ βρισκομαστε και κυρίως... ΓΙΑΤΙ?

Leviathan said...

ola einai xrima pleon....krima....kali sou mera!

Anonymous said...

Μόνο στους Ολυμπιακούς γίνεται αυτό..? Παντού..! Φιλί..!

Hfaistiwnas said...

Τι να ζήσεις; Ακόμη και αυτοί οι αγώνες έχουν γίνει εμπόριο..
Έχουν χάσει το γενεσιουργό λόγο ύπαρξής τους...

ΕΥΟΙ! said...

αγαπημένε μου
καλέ μου etalon
ΕΥΤΥΧΩΣ
πολλοί (κι) ανώνυμοι
συγκινήθηκαν
από την Αλήθεια μιας χώρας
που βλάπτει μόνον τον εαυτό της
κι όμως αειθαλώς επιμένει
να ξαναγεννιέται στο φως!

σήμερα να λέμε
Ολυμπιονίκες
όσους δεν φαίνονται!

Aντώνης said...

Χωρίς να θέλω να ευλογήσω τα γένια μας λίγο που είδα από την τελετή ούτε εμένα με ξετρέλλανε. Γιμού αλά Σπίλμπεργκ μου φάνηκε, κοινώς Καράτε Kid

Rampasten said...

Οταν λες 'δικός μας΄ τι ακριβως εννοείς?

Που τον κατατάσεις!

Νομίζεις οτι του αξιζει!

Με αγαπη.

Ρ.

etalon said...

@Rampasten

δικος μας , οποιος, σε πεισμα της νεοελληνικης πραγματικοτητας, την Ελληνικη Παιδεία κατεχει και την Τέχνη διακονεί.

κι οχι οπως και τα Ολυμπιακα Ακινητα, να αγνοείται {για να μη πω πως πολλοί παρακαλουν για την επείγουσα εξαφανιση του}

Rampasten said...

Στην Ελληνική πραγματικότητα αυτός που ξεχωρίζει διώκεται και αγνοείται.
Σε πείσμα πάντως όλων επιβιώνει και δημιουργεί.

Με αγάπη.

R.

George Tsitiridis said...

Ολα καλά και όλα ωράια ..
αυτό που μου κάνει εντύπωση ειναι οτι ενω βρισκόμαστε το 2008 στο Πεκίνο καθε εφημερίδα και περιοδικά έχει ενα Σούπερ αφιέρωμα με την Αθήνα 2004.
Πόσο ωραία ήταν
αξεπέραστα
ειμαστε οι καλύτεροι
τους γαμήσαμε όλους
και συγκρίσεις κτλ κτλ..
Πάμε καλά??
Το 2004 βλέπουμε?
Ας κοιτάξουμε το παρόν και το μέλλον μας
και οχι αν η τελετή μας ήταν καλύτερη η χειρότερη...
Η χώρα μας ειναι καλύτερη απο τις άλλες?
Για τα επόμενα 100 χρόνια δηλαδή θα λέμε τη γαμάτους Ολυμπιακούς Αγώνες κάναμε?

Madame de la Luna said...

Τη λέξη "κλειδί" της έχεις χρησιμοποιήσει ήδη: το μέτρο!

Όσο για την τελετή έναρξης, εμένα αυτό που μου έμεινε απ' τα τόσα που είδα, είναι εκείνη η σκηνή που οι στρατιώτες πήραν τη σημαία απ' τα παιδάκια. Μια φρίκη την ένιωσα, δεν μπορώ να πω. Κι ούτε θαμπώθηκα τόσο απ' το θέαμα που δεν μπόρεσα να διακρίνει τον ολοκληρωτισμό πίσω του. Καλημέρα...

oblivion said...

δεν είδα την τελετή - ωστόσο πιστεύω ότι η τελετή είναι απλά η αφορμή.. άγνωστη λέξη το μέτρο, άγνωστη λέξη και το δίκαιο.. και μένεις στωικός και στατικός να αναρωτιέσαι τι μπορείς να κάνεις εσύ. παράδοξες σκέψεις ίσως σε σχέση με το κλίμα των διακοπών. καλώς σας ξαναβρήκα!