…τωρα εδώ
προσπαθω να βρω τα λογια εκεινα
που χωρις να σε ταραξουν
να σου δωσουν να καταλαβεις
πως οι αγιοι ερωτες που σκεφτεσαι
είναι κατασκευες
χωρις καμμια αληθεια
κι οι πραγματικοι εραστες
οι σπανιοι
δεν χρειαζεται πια
ποτε να συναντηθουν
αλλα αντίθετα
καθημερινα
ολο και πιο βαθια μεσα τους
να ψαχνουν την αληθεια
ενός συναισθηματος
που από την πολλη περιγραφη
εξατμίστηκε
από τις σχέσεις
αναπηροι
περιφερομαστε
να βρουμε τα χαμενα μελη μας
κι αναρωτιέμαι
τα ειχαμε πραγματικα
η ετσι αναπηροι γεννηθήκαμε
ένα κουταλι μέλι
είναι γλυκο
πραγματικα
η
μνημη της γευσης
το κανει τετοιο
ο ερωτας
ολοκληρώνεται
με την συνάντηση
των εραστων
η
με την
μνημη τους
όταν σου σκιζει
το μυαλο
και χανεσαι
την ωρα που δεν πρεπει

οσο για την
ερωτηση παγιδα
η αγαπη
ποτε δεν γινεται μισος
μισος γινεται
ο ποθος
η επιθυμια
η διαθεση για κατακτηση
η εμμονη
η ελλειψη
η απορριψη
όχι η αγαπη
ποτε…