Saturday, February 24, 2007

…στο δρομο της επιστροφης μιλαμε για την eurovision, φετος συμπιπτει με το φεστιβαλ Καννων. Το μοναδικο τραγουδι που θυμαμαι να μ αρεσε ηταν το 1993 και το ελεγε ένα κοριτσι 16 χρονων από την Νορβηγια. Περα απ αυτό, με αφηνει παγερα αδιαφορο…

…είναι όπως οι κουβεντες για την πενταήμερη, να ‘χουμε να λεμε να μην κυκλοφορει πολλη σιωπη. Μα η σιωπή υπάρχει ακόμα και στα πιο πολύβουα μερη, κυκλοφορει κυρίαρχη πια…
...ειπες " εφαγε η θαλασσα το βραχο, κι εμεινε το νησι μοναχο
χρόνους και χρονους κολυμπάω,που 'να 'ναι η αγαπη για να παω"
ακουστηκε ωραιο, μαλλον Ελύτης θατανε...

1 comment:

koolkiller-ess said...

To ίδιο ρωτάει αλλιώς και ο Σεφέρης:
"Που 'ναι η αγάπη που κόβει τον καιρό μονοκόμματα στα δυό
και τον αποσβολώνει;"