επανήλθα

...ειπε

σκυβοντας πανω στο πιανο της

τα γυαλινα της ματια

αναμεσα στους προβολεις

με κοιταζαν

ζητωντας μου

να μη κλαψω

να μη παρασυρθω

στην ευκολια της συγκινησης

μια τζοκοντα σαμάνα ιερεια

αρχαιων μυστικων

που αφεθηκε ελευθερη

να πει μετα απο χρόνια

το δικο της πιστευω,

στη λογοκριμένη Υπεραγορά

κι αλλα

κι αλλα...

ποτε

τοσα πολλα

δακρυσμενα προσωπα

δεν εχουν χτυπησει ρυθμικα

τα χερια

φωναζωντας

ειμαι ευτυχισμενη

κι αυτη

να φτυνει καταμουτρα

την ελειψη

να ξορκιζει

τις απουσιες της ζωης

με το

ειμαι ευτυχισμενη

και δωστου χειροκροτηματα

δωστου τα δακρυα

βρυσες

χωρις σταματημο

και μετα

σιωπη

επανηλθα

ειπε

περισσοτερο σαν απειλη

στην αφασια μας

λιγοτερη σαν υποσχεση

γιατι οσοι ειμασταν σημερα

εκει

πηγαμε για να της πουμε

ποσο την εχουμε αγαπησει

σα δικο μας ανθρωπο

συντροφο της μοναξιας μας

αποκουμπι της σιωπης μας

παρηγορια των απουσιων μας

κοριτσια με κωδικα ονοματα

Ληδα, Βιργινία, Δομνα, Γεωργια

μαναδες πια

θυμηθηκαν...

κι αγορια

Γιωργος, Λευτερης, Βαγγελης, Σταθης

απο ολη την Ελλάδα

κατεφθασαν

σαν ενα μυστικο σινιαλο

να τους μαζεψε

στα μαραμενα χρονια τους

φορο τιμης

να αποτισουν...

στο φευγιο

σιωπη

καποια κοπελα επιανε τη καρδια της

στην Αεροπαγείτου

να παψει να χτυπα

τοσο δυνατα...

ειδα απο μακρια τα ματια σου

πισω απο τα γιαλια

και δεν σε γνωρισα...

μια καληνυχτα

βιαστικη

και μετα...

επανηλθα ειπα

κα Λενα Πλατωνος σημερα

καταλαβα πως το ταλεντο

ποτε δεν χανεται

οτι κι αν γινει

και η αληθεια,

...το καλο

στο τελος

καλυπτουν

με προστατευτικη μεμβρανη

οσους με αθωότητα

πορευονται

φωναζοντας

ειμαι ευτυχισμενη

στην πιο μοναχική τους στιγμή.

(για το ιδιο γεγονός ενα υπεροχο κείμενο εδω)

(Η φωτογραφία δανεισμένη απο εδω )