Tuesday, February 27, 2007



...λογια σεντονια αγαπης

χωρις καμμια φαντασια

πως ειναι να ερωτεύεσαι

τον ηρωα ενος βιβλιου

-σου 'τυχε ποτε?-

ενα μοναχικο ηλιοβασιλεμα

ενα χιονισμενο βουνο

τι βλεπουν τα ματια

πιο καθαρα απ την ψυχη

και τους δινουμε τοση αξια

τι ψηλαφουν τα χερια

πιο καλα

απο το ενστικτο

και αφηνομαστε σ αυτο

και γιατι θα πρεπει

καθε φορα

να εξηγουμε

αχαρα

τι νοιώθουμε

αφου οταν συμβαίνει

ταυτοχρονα

ειναι το παν.

δεν ρωταω πια

αφηνομαι σ αυτο

κι αν παρασυρομαι

κι αν κανω λαθη

ειμαι εδω

για να τα καταλαβω

μονος

το 2 ειναι ανεφικτο

οριστικα

3 comments:

candyblue said...

ανέφικτο είναι κάτι μόνο όταν δεν το ορίσεις εσύ εφικτό


Κι αν ο ήρωας του βιβλίου ερωτευτεί εσένα?
Το σκέφτηκες ποτέ αυτό?

Anonymous said...

οι φωτογραφιες που διαλεγεις ειναι υπεροχες.

koolkiller-ess said...

κάτι είχα σκεφτεί να γράψω, αλλά μόλις διάβασα το σχόλιο της candyblue τα ξέχασα όλα. άκου την, μια φωνή που σαν κάτι παραπάνω να ξέρει