Αλεξανδρος Μιλκίδης
Οι καλύτερες ταινίες της σεζον δίχως αξιολογικη σειρα είναι οι εξης:
Οι καλύτερες ταινίες της σεζον δίχως αξιολογικη σειρα είναι οι εξης:
Τα Παιδιά των Ανθρώπων( Children of Men) του Αλφόνσο Κουαρόν.
Γιατι ο οργουελικός εφιάλτης βρίσκεται ήδη εδώ. Στα γκέτο των μεταναστων, στην κατάχρηση εξουσίας,στην ανεραστική κοινωνία της ανασφάλειας και της υπο διωγμων ελεύθερης βούλησης.
Η Πηγή Της Ζωής(The Fountain) του Ντάρεν Αρονόφσκι. Γιατί η αγάπη μπορεί να νικήσει τον θάνατο και δεν υπάρχουν πολλοί σκεπτόμενοι αμερικάνοι δημιουργοί που να στχάζονται τόσο ρομαντικά και ποιητικά πάνω στις ενοιες του έρωτα, του θανάτου, του χρόνου, της ύλης και του Θεού.
Inland Empire του Ντέιβιντ Λίντς. Γιατί είναι ένας από τους τελευταίους( η μήπως από τους πρώτους)μοντέρνους τολμηρούς, ωοσηρούς και φιλοσοφημένους σουρεαλιστές των ημερων μας.
Η Κληρονομιά ( Arven) του Περ Φλι.Γιατί…τα είπαν καλύτερα οι θεοί Μοτορχεντ “come on baby eat the rich”. Με άλλα λόγια, φάτε το κεφάλαιο πριν σας φάει αυτό.
Και δύο ταινίες που αδικαιολόγητα δεν προβλήθηκαβ στο κύκλωμα αιθουσων αλλά προσωπική αποψη αποτελει πως είναι ίσως οι δύο καλύτερες της χρονιάς με διαφορά και πως θα ήταν τρομερη παράλειψη να μη συμπεριληφθουν σε τούτη εδώ τη λίστα.
Ενας Διαφορετικός Ανθρωπος (Den Brysomme Mannen) του Γιενς Λίεν.Την είδαμε στο αφιέρωμα του ΦΚΘ στο Νέο Ισλανδικο Σινεμα και εντυπωσιαστήκαμε από τη σκηνοθετικη δεινότητα, την ιδιάζουσα αισθητική και την οξυδερκή μηνυματολογία. Γιατί σε έναν κόσμο δίχως οσμές,γεύσεις, έρωτα και παιδικές φωνές, το μόνο που μένει είναι το όνειρο μιας άλλης ζωής, της αληθινης,το όνειρο της οποίας έχουν μονάχα οι διαφορετικοί.Η ταινία προβλήθηκε στο κύκλωμα μόνο στην Αθήνα.
Ταρίχευση (Taxidermia) του Γιόργκι Πάλφι. Ισως η καλύτερη ταινία της χρονιάς και όχι μόνο. Μια καυστική κριτική στον κομμουνισμό όταν αυτος γίνεται καθεστώς και ταυτόχρονα μια ιδιοφυής και κατασκευαστικά αριστοτεχνική ματιά στην αισθητική της ασχήμιας. Λέγεται πως η ταινία θα διανεμηθει στην επόμενη σεζόν στις αίθουσε
2 comments:
Πολύ ενδιαφέρων οι επιλογές σου στις ταινίες. Αυτές που έχω δει είναι "τα παιδιά των ανθρώπων" που μου φάνηκε πολύ ωραία ταινία αλλά δεν με άφησε και με το στόμα ανοιχτό και "Η Πηγή Της Ζωής" που... οκ... είναι Αρονόφσκι. Όπως είπες είναι ένας αμερικανός που στοχάζεται ρομαντικά (και όχι μόνο). Ποτέ δεν περίμενα από την αμερικάνικη βιομηχανία να στηρίζει ένα τέτοιο σκηνοθέτη...(και αν θυμάμαι καλά έχει γράψει και το σενάριο και όλα). Το "INLAND EMPIRE" έχω λυσσάξει να το δω. Έχω ακούσει ότι είναι λίγο "το θέατρο του παραλόγου" κατάσταση αλλά κάτι τέτοια μου ακούγονται τέλεια!
Η κληρονομιά υπέροχη ταινία , πολύ καλός ο Περ Φλυ , όσο για τα παιδιά των ανθρώπων με κούρασε πολύ και οι εικόνες και το σενάριο. Οι λοιπές προτάσεις εγγράφονται στο σκληρό δίσκο . !!Ισλανδικό ακούγεται μούρλια, the northern the better :)
Post a Comment