ποτε μου δεν εργαστηκα
συνηθως αγαπουσα
κι ετσι το αποτελεσμα της δουλειας μου
ηταν το αποτελεσμα της αγαπης μου
τωρα εχω φυγει μακρια
κρατω για το ταξιδι
τις ωρες τις νυκτερινες που αγορια μυημενα
ξενυχταγαν βλεποντας τις αγαπες μου
σε οθονες
και γυναικες λιγο μεγαλυτερες μετα τον πρωτο χωρισμο
την πρωτη πικρα
βλεπανε δυο δυο η και περισσοτερες
σε θερινους τις αγαπες μου
δε γυρισα ταινιες
χειρουργουσα συναισθηματα
προεβλεπα δεινα
εξηγουσα με απλοτητα
τις θεραπευτικες ιδιοτητες της ψυχαναλυσης
τα τελευταια χρονια με ειχαν ξεχασει
αλλες "αγαπες" διαλεγαν
κουραστηκαν να σκεφτονται
βαρεθηκαν να αναλυονται
πιστεψαν στα εφε και την φαντασμαγορια
οι πολλοι
αλλα απο δω πανω
βλεπω καλα
τα νεα παιδια
πως αγαπουν να ανακαλυπτουν
τις αγαπες μου
σχεδον μοναχοι
μια που κανεις δεν μιλαει πια για μενα...
κι ολο και μεγαλωνει αυτος ο κυκλος
των παιδιων που θελουν
να σκεφτουν για την ουσια τους
που βρισκουν τον θεο
και εδω
μεσα στις ταινιες μου
εναν θεο αλλιωτικο
θεο της σκεψης
της ανθρωπινης αδυναμιας
της ανεπαρκειας
δεν μπορω να σας πω που βρισκομαι ακριβως
εσεις θελω να προσδιορισετε επειγοντως
που βρισκεστε
και τι πραγματικα επιλεγετε
για μελλον
εσεις
εγω ησυχασα πια...
7 comments:
Ελπίζουμε πάντα στην άκαυτη φλόγα που συνεχίζει, ασθενικά, εντός μας.
Σε βλέπω "κάπου εδώ γύρω", καλέ μου etalon, να στέκεις...περίλυπος.
Μα με μια κρυφή δύναμη να σε κρατάει και να με κρατάς.
Με την επιλογή των αποψινών σου (και "του") λέξεων.
Σ'ευχαριστώ πολύ.
οι λεξεις σου ειναι σπαραχτικες.
αλλα εγω εμεινα αλλου. το ρολοι διχως δεικτες ειναι ο δικος μου, ο πολυ προσωπικος μου συνδετικος κρικος με τον Μπεργκμαν. ειλικρινα δεν μπορω να πιστεψω οτι απο ολες τις σκηνες, απο ολες τις ταινιες και απο ολες τις μπεργκμανικες στιγμες διαλεξες κι εσυ αυτο το καδρο..
:-)
p.s. ki as einai na grammeno gia ton ena, na to moirastoun oi 2 tous?
κρατάω σαν φυλαχτό τις σκέψεις σου για τις ατέλειωτες νύχτες και....
να είσαι καλά....
"εσεις θελω να προσδιορισετε επειγοντως
που βρισκεστε
και τι πραγματικα επιλεγετε
για μελλον
εσεις
εγω ησυχασα πια..."
Τα σέβη μου...
(Περνούσα και έμεινα.)
Πολύ ποιητικό, και πολύ Bergmaniko, πολύ ωραίες σκέψεις...
Η συγκίνηση κοπιάζει στα μάτια μας...
"ποτε μου δεν εργαστηκα
συνηθως αγαπουσα
κι ετσι το αποτελεσμα της δουλειας μου
ηταν το αποτελεσμα της αγαπης μου"
τί εύστοχο ! νομίζω οτι ακριβώς αυτές τίς λέξεις θά χρησιμοποιουσε ο Μπέργκμαν για τον εαυτό του. Και νομίζω ότι είναι κι αλήθεια γιατι μόνο έτσι μπορείς να κανεις τά χίλια πραγματα που εκανε ταυτόχρονα
Αλλά κι αυτό το ποστ σαν αποτέλεσμα αγάπης σου το διαβάζω ...
Post a Comment