Monday, October 15, 2007

Αναμεσα αισθητικης και "γουστου" 2


Ειναι θέμα γούστου το νεο Μουσειο της Ακρόπολης, κύριως το εστιατόριο του-με αδεια καντινας προφανως σε ήμέτερο, με την γνωστη μουσικη των μουσειων (ραδιοφωνικοι σταθμοι με γνωστα σουξε, για να μην αλλάζουμε cd καθε λίγο) κοντα σε δρόμο, μη κουραστει η κοσμική, μη και δε βαλει τη γοβα τη στυλάτη, γιατι ειναι καλο γουστο το σωστο ντυσιμο, δεν ειναι θεμα αισθητικής.

Η αισθητικη, εμπεριεχει, σεβασμο, περιεχει γνώση, απλότητα, σοβαρότητα κι οχι σοβαροφάνεια, πουρα στο σπιτι αυστηρα, οχι στα σκαλια της αναμονής και στα εστιατόρια, χαμηλες κουβεντες, οχι κουτσομπολιά και φωτογραφίες, οχι ακκισμους και κλεισιμο θέσεων Α για την κοινωνικη καταξιωση.


Κι ετσι φτανουμε στα τερατα. Στα τερατα παντου. Πανω απο τα κεφαλια μας. Πολλες φορες μέσα μας.Δεν το καταλαβαίνουμε. Η συναφεια με την ασχήμια, σε μεταβάλει. Μεταλλάγμενοι κυκλοφορουμε. Σκεφτόμαστε. Αποφασίζουμε.
Μεταλλαγμενες ζωες
Μεταλλαγμένα όνειρα
Μεταλλάγμενες επιθυμίες
Κατι αλλοδαπα ζευγαρακια συναντας μονάχα να βαδιζουν αγκαλιασμενα
Εμεις
εχουμε τα αμάξια
τα εξοχικα
εχουμε τα εστιατορια των μουσείων
(λέμε τωρα-πατε μια βολτα απο το εξαιρετικο Μουσειο Μπενακη-δειτε ποιοι το προτιμουν)


παρ΄ολα αυτα τα γιασεμιά
εξακολουθουν να ανθίζουν στην Αττική,
στην Αθήνα του τσιμέντου και του "γουστου",
στο κέντρο της,
γυρίστε να τα δειτε,
μυρίστε τα ειναι πιο ανθεκτικά απο το life style,
πιο δυνατα
ακόμα...

7 comments:

giorgisxristodoulou said...

Ειδες;...Ημουν κι εγω απο κει χτες...και υπεγραψα,μαζι με τον φιλο μου τον προξενο απο την πρεσβεια της Χιλης(μου λεει,δε πειραζει που ειμαι ξενος,θα υπογραψω!)Κι εσυ κι ο Κωνσταντινος και τοσοι αλλοι.Ξερεις πως τελειωνει η Ερωφιλη; Ο χορος πεφτει πανω στο βασιλια και τον καθαιρει!Δεν ειναι ασχημη ιδεα!...Παντως λυσεις υπαρχουν.Σε φιλω.Γιωργης

ΠΥΓΜΑΛΙΩΝ said...

Εγω δυστυχως ειμαι πολυ μακρια να υπογραψω μα χαιρομαι που εχω την προσβαση σε μπογκ σαν το δικο σου κι ανθρωπους σαν κι εσενα να μου δινουν ενα "επιτοπιο" φωτο ρεπορταζ!

Συνεχισε ετσι!!!

Anonymous said...

Ευτυχως που η Μελινα εφυγε νωρις.
Γιατι αλλιως το φανταζοτανε όλο αυτό.

ΠΑΥΛΟΣ said...

Και εγώ υπέγραψα στο σπίτι μιας φίλης. Το θέμα είναι ότι δεν θα το λάβουν υπόψην τους

etalon said...

Ειναι πραγματικα απολυτως κωμικό, τόσο που γινεται ισως επικινδυνο.
Το Συνταγμα Μακρυγιάννη παραμενει για να θυμιζει την "θυσία" των Χωροφυλάκων στον εμφύλιο, τα σπίτια φεύγουν για να συνολμιλησει το μουσειο με τον Παρθενώνα και ο περιβάλλων χώρος του Πικιώνη αγνοειται σκανδαλωδως. Δεν εχω πιο αρχοντοχωριατια στη ζωη μου. Συγγνωμη αλλα δεν εχω. Χωρις να ειμαι ο ειδικος, απλα βλεπω οτι το ολο σχεδιο ακυρώνει απολυτως την ιδεα των διατηρητεων της περιοχης και την οποια ατμόσφαιρά δημιουργούσαν, χαριν μιας μοντερνιτε απλα ανευ μέτρου. Και μια απο τις πιο σημαντικες αρετες των αρχαιων κατοικων τουτης της βλαχομεταμοντερνας πολης ηταν το ΠΑΝ ΜΕΤΡΟΝ ΑΡΙΣΤΟΝ.

Ο λόγος που τράβηξα τις φωτογραφίες απο την Πνύκα ηταν για να φανει πεντακάθαρα τι εννοουμε "συνομιλια" ε αυτο δεν υπάρχει απο την αλλη πλευρά. Αντίθετα υπάρχει μια ασκοπη κι αλαζονικη επιθετικότητα απο μπετον αρμε, εναντίον τίνος αραγε?

Stratos Bacalis said...

Ευχαριστώ...ε΄σιαι ο μόνος που μου έλυσες την απορία γιατί αγήνουν εκείνο το "έκτρωμα" Μακρυγιάννη ενώ θέλουν να γκρεμίσουν τα άλλα δύο υπέροχα κτίρια...αίσχος...

ceralex said...

καθησυχαστική η μυρωδιά σου...γιασεμι...