Γειτονικά...

Αντιγράφω
απο το http://greece-salonika.blogspot.com/

"To πάθος στο πρόσωπο του ανήλικου παιδιού που κρατά την Ελληνική σημαία,ίσως παραπέμπει σε κερκίδα της Εθνικής Ομάδας Ποδοσφαίρου ή σημαιοφόρο μαθητή σε παρέλαση της 25ης Μαρτίου ή οτιδήποτε άλλο.Κι όμως..πρόκειται για νεαρό Σέρβο του Κοσόβου!Κατά την τελευταία διαδήλωση στην πόλη Μιτρόβιτσα,προχθές 25/3,παιδιά Σερβικών σχολείων βγήκαν στους δρόμους της πόλης κρατώντας Ρωσικές,Ισπανικές,Σερβικές αλλά κυρίως Ελληνικές σημαίες δείχνοντας την ευγνωμοσύνη τους στις χώρες που δεν έχουν αναγνωρίσει,μέχρι στιγμής τουλάχιστον,την ανεξαρτησία του Κοσόβου.Οι εκδηλώσεις εκτίμησης προς τους Έλληνες,όπου κι αν βρεθούν στο Κόσοβο,εκ μέρους των Σέρβων,είναι πραγματικά συγκινητικές.

Τις επόμενες ημέρες θα υπάρξει αποκλειστικό φωτορεπορτάζ απ΄το Β.Κόσοβο στο παραπάνω ιστολόγιο καθώς το Greece-Salonika βρίσκεται εκεί !"

Φωτογραφιες

κυτταρο

booze

bartesera

Ιανος

Χρήστος Δήμας "Ανάσα"

(από την ταινία του Χρήστου Δήμα Ο Ακροβάτης του Κήπου)
Κυκλοφόρησε η Ανάσα ένα κείμενο του Χρήστου Δήμα δέκα ετων,καταγραφη μιας ιδιαίτερης στιγμής του γνωστού σκηνοθέτη, τότε που ακόμα ο φόβος της νέας αρρώστιας ήταν θολός και μπερδεμένος.
Το βιβλίο συνοδεύεται με το dvd με την εικοσάλεπτη ομώνυμη ταινία του Δήμα, που αν δεν την έχετε δει, πραγματικά αξίζει να δείτε για παραπάνω από τρεις λόγους…
Διαβάζοντας το βιβλίο, πέρα από το εξομολογητικό του ύφος, υπάρχει και η ένταση η γνωστή των συναισθημάτων αυτών μετά από έναν χωρισμό που αποφασίζει ο ένας ενώ ο άλλος ακόμη μετράει τις διαστάσεις του άδειου και κρύου κρεβατιού.
Είναι μικρό. Διαβάζεται γρήγορα αλλά όχι εύκολα..
Ιδανική ανάγνωση , μεσημέρι στην Δ. Αρεοπαγίτου, σε παγκάκι και να φυσάει ένα ελαφρύ Αττικό αεράκι.
Να ξορκίσει την χαμένη αγάπη. Να σβήσει την άσχημη μνήμη(που όλοι λίγο πολύ έχουμε) να ξαναγεννήσει την ελπίδα για ζωή και δημιουργία..
Να πάει ως εκεί στη παραλία της Ελευσίνας...

Να ησυχάσουν πια οι νεκροί μας.

Να ησυχάσουμε και μείς.
(14 ευρώ μαζί με το dvd,εκδόσεις Πολύχρωμος Πλανήτης 2008)

Αρης Ρέτσος -Αρτυρ Ρεμπο "ΑΙΜΑ ΚΑΚΟ" μια παρασταση

… Στην αρχή είναι η σιωπή και το σκοτάδι
Μετά η μορφή λες και ήρθε από τα φλεγόμενα προάστια του Παρισιού
Ανήσυχη και υπερκινητική
Μετά η φωνή
Κι ο αποδομημενος και επαναδομημένος λόγος του αιρετικού Ρεμπώ από ένα καυστικό ποίημα της εφηβείας έμπνευση σα κραυγή.
Χρόνια μετά, απίστευτα επίκαιρος και καυστικός.
Ο Άρης ρετσος νομίζω ότι έχει ξεπεράσει την ελληνική θεατρική πραγματικότητα, ανεβάζει τον πήχη ψηλά και εκπέμπει μια τέτοια ειλικρίνεια προθέσεων που η καιγόμενη μαρτυρία του-ερμηνεία του σε καθηλώνει τόσο που κάποιες φόρες ξεχνάς να αναπνεύσεις.
Μάστορας μοναδικός στην απεικόνιση μιας εσωτερικής ασφυξίας κι ενός μετά-λόγου καταφέρνει στο «Αίμα κακό» να ανακατασκευάσει την ουσία του θεατρικού λόγου, σε κραυγή πανανθρώπινη, μιας αλληγορίας ζωής.
Μιας ζωής που οι ίδιοι ζούμε, αλλά η καθημερινότητα μας εμποδίζει να την ονοματίσουμε με σωστές αναπνοές και οι σιωπές μας αφηρημένα μας προσπερνούν στο διάβα της.
Το ότι η παράσταση μου άρεσε είναι το λιγότερο. Η παράσταση με φώτισε. Άναψε το προσωπικό μου προβολέα για να αρχίσω τις εσωτερικές μου εκμυστηρεύσεις. Κι όχι μόνο αυτό. Η πυκνή ενέργεια στον χώρο είναι θεραπευτική. Μου πέρασε ο πυρετός και το συνάχι. Θεραπεύτηκα όπως οι παλιοί θεατές των Επιδαυρείων μετά την παράσταση που πήγαιναν στο ιατρείο του Ασκληπιού.
Ακραίο μα εντελώς αληθινό.
Μια θεατρική εμπειρία τόσο Ελληνική , τόσο παγκόσμια.

με αφορμη ενα αρθρο του Δημοσθενη ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ το Σαββατο στα ΝΕΑ

(foto: kaltsovrakos)

Αλκέτας,

Άλκιμος,

Αντίγονος,

Βερενίκη,

Δρύκαλος,

Εύξεινος,

Θεόκριτος,

Ηρακλείδης,

Κλεαγόρας,

Λέανδρος,

Λυσανίας,

Μένανδρος,

Νικόστρατος,

Ξενοκράτης,

Πευκόλαος,

Πρόξενος,

Πιερίων,

Τέλλος,

Φίλιστος,

Φιλώτας

Αυτά είναι 20 ενδεικτικά ονόματα από τα 73 που βρέθηκαν από τον καθηγητή Ανδρόνικο στις 8.11.77, 31 χρόνια πριν, σε επιτύμβιες στήλες στην Βεργίνα κι αποδεικνύουν την Ελληνικότητα της Μακεδονίας και ιστορικά.Πόσους φίλους, γνωστούς συμμαθητές έχουμε με αυτά τα ονόματα? Κι η Εκκλησία που τώρα κόπτεται για την ελληνικότητα της περιοχής είναι άμοιρη ευθυνών, όταν για χρόνια αρνιότανε να βαφτίζει τα παιδιά ,με όνομα που δεν ήταν στη λίστα των χριστιανικών? Κι η πολιτεία που ανεχότανε τα νάζια των θειων πάτερων είναι άμοιρη αυτών των γεγονότων άραγε?
Τότε πρέπει να μάθουν ότι το 50% των γειτόνων ονομάζονται Αλέξανδρος κι αυτό έγινε τα τελευταία 50 χρόνια. Εμείς αρκούμασταν στα Σάκης, Μάκης, Τάκης και Σούλης, χωρίς ίχνος ντροπής που προσαρμόσαμε την ιστορική μας ταυτότητα στα μικροαστικά μας μέτρα.
Είναι αργά πια για αντιδράσεις. Είναι καιρός για μάθηση, γνώση, αυτοκριτική και επιστροφή στον ιστορικό μας κοσμοπολιτισμό, κι όχι στην μοναξιά του ανάδελφου έθνους.
Οι ίδιοι ακριβώς κύκλοι θεωρούν πορνεία το σεξ έξω από τον γάμο. Στα παράθυρα της τηλεόρασης, χωρίς ίχνος ντροπής. Ε αρκετά έκαναν. Ας ασχοληθούν με τα δικά τους βιλαέτια. Αρκετά!

(κι ακόμα δεν άρχισανε οι πυρκαγιές)

ανέστιες (αναίτιες) λέξεις

Ούτε κι εγώ κατάλαβα
Πως έγινε
Απόψε έμεινα μόνος ώρα πολύ
Και σκέφτηκα

Πέρασαν λέξεις για επίσκεψη
Και μετά κάποιες κινήσεις
Κι αργότερα όταν το κέφι ανέβηκε
Πέρασαν τα σώματα
Δυο τρεις εντάσεις
Κανανε τα σχετικά
Να ζεσταθεί η ατμόσφαιρα
Πάρτι κανονικό

Παράξενο
Περασανε και σώματα
Αδρά διαγραφοτανε οι σιλουέτες
...Πρόσωπα όχι
Δεν πέρασε κανένα
Η μνήμη η άτιμη
Όταν θέλει επιδέξια
Πως καταφέρνει
Επιλεκτικά
και διαγράφει

τραύματα

πιο πολύ οι λέξεις
λοιπόν κυκλοφορούν
Στην ατομική μου δεξίωση
Βραδύ Παρασκευής
Πριν το μοναχικό μου Σάββατο

Και δώστου να μου θυμίζουν
Υποσχέσεις
Και προτροπές
Και νέα ξεκινήματα
Κάποιους θαμμένους οριστικά στόχους

να μου θυμίζουν

να θυμιζουν

θυμιζουν

η ετσι να νομιζουν

Όχι μωρέ δεν έκλαψα
Περασμένα ξεχασμένα
Απλά
οξυγονοκόλλησα το χθες με το παρόν

ξερετε εσεις με τουτο το μπλε οξυγονο

που τελευταια ενεσκυψε στην πόλη

Ανεπιτυχώς
Ύπνος να μη με πιάσει
Ούτε το μάτι το κακό
Τις κάθισα απέναντι μου
Τις περιποιήθηκα
Και μετά τις ξεπροβόδισα
Από το παράθυρο
Που βλέπει στον ακάλυπτο
Να φύγουν
Στο βρεγμένο ουρανό να πετάξουν
Μέσα στην υγρή νύχτα
Αλλού να πάνε
Να προλάβουν κι άλλους
Να αναστατώσουν

Γιατί πιο πολύ και από τα πρόσωπα
Κι από τα σώματα
Κι απ τις κινήσεις

Οι ανέστιες λέξεις
Είναι που πληγώνουν πιο πολύ
Οι λέξεις
Που δεν ξέρεις ούτε τη διεύθυνση τους
Να πας να ζητήσεις εξηγήσεις
Μήπως τελικά
Και κοιμηθείς…


(Video:
Ομάδα Εδάφους 1999
«Τραγούδι '99» από την « Ανθρώπινη Δίψα»
Σκηνοθεσία: Δημήτρης Παπαϊωάννου
Μουσική : «το Πρωι» του Richard Strauss
Βίντεο εγγραφή : Γιώργος Λάνθιμος
http://www.dimitrispapaioannou.com/ )

Παγκοσμια Ημερα Ποιησης 21.3.08

Blue
Μουσικη Μανος Χατζιδακις
Στιχοι Αρης Δαβαρακης
Τραγουδι Βασιλης Γισδακης
Σειριος 1989

Ημερολόγια Λενα Πλατωνος ενα cd απο το εργοταξιο εξαιρετικων αισθηματων ΟΔΟΣ ΠΑΝΟΣ του ποιητη Γιώργου Χρονα

...χρόνια μετά

στις αναζητήσεις του ερυθρού Σταυρού

ονόματα και ιδιοτητες

Μαριανίνα, Λένα, Σαβίνα

απο συγγενείς αναζητούνται...

κάποιος

κατι ακουσε,

κατι ειδε

σε μια ακρογιαλια παγετώνων συναντηθηκε για λιγο

σε σκοτεινες γωνιες

να παιζουν κοπερτι

λεει

νομιζει οτι ηταν αυτη

ανακατα στις εποχες

αναποδα απο τον χρόνο

σαν κολεόπτερα σπανιας κατασκευης

χωρις μελλον

μονο παρον

μετα

τα ματια λεηζερ απέκτησαν πρεσβυωπία

τα τυρκουαζ μαλλια γιναν φαλακρες λαμπερες

τα σωματα απεκτησαν κιλα

και προδοθηκανε απο ρυτιδες

μετα

ανοιξανε αυτα τα μυστικα κουτιά του μεσα

αλλοι τα λενε ψυχη

εγω τα λεω

κυταρα

και βγηκανε εξω

οι σιωπες του χρονου

οι ταλαιπωριες που φερνει η αληθεια οταν την πλησιαζεις πιο πολυ απο οσο αντεχεις

και

ντυθηκαν χειροποίητα ημερολόγια

ενος σπαραγμου

που ξερει

ποσο χωραει καθε λέξη

στη παρτιτούρα

ποση αναλογια αντέχει το μυαλο

φυτρωσανε ξανα τα τυρκουαζ μαλια

και τα βλέμματα

μα για δες

χτυπαν σα λεηζερ

ειμαι μαζι

με τον Θαναση απ τη Στοκχόλμη

και γράφουμε στο τοιχο του Λευκού πύργου

τα λόγια...

χρόνια μετα

θα λεω

πως σημερα

ξημερωσε

κι ειμαι 55 χρόνων

κι αν επρεπε να ζησω μια ζωη

θα προτιμούσα

σε ημερολογια να ειχα καταγραψει

τα συμβαντα

κι οχι απο τις αναζητησεις

του Ερυθρου Σταυρου

να ψαχνω τα χαμενα χρόνια μου

στο τιποτενιο δηθεν μιας κατασκευης

που με γερνάει ανεπιστρεπτι

και με σκοτωνει...

μη με αναζητησετε

εδω θα εχω κλειστει για λιγο

αυτο το ημερολογιο ξεσπασμα

ονειρου

να ενσωματοσω

στις εμπειριες μου

και απο τη σταχτη μου

να ξαναγεννηθω

κοντρα στο χρονο

αναποδα απο τις ημερομηνιες

ενα μικρομέγαλο

τηλεοπτικο σποτ

που γινεται ανθρωπινη καρδια

ετοιμη να πονεσει

οπως της αξιζει...

(σήμερα κυκλοφορει στην αγορα απο εναν ποιητή το νεο cd της Λενας Πλάτωνος Ημερολογια. με αφορμη την κυκλοφορία του σημαντικότερου δισκου της τελευταίας 5ετιας το σημερινο μου ποστ. αφεθειτε κι ακουστε το.κατι αλλάζει γυρω...)

Για το Συμβόλαιο Συμβίωσης

ΣΥΜΒΟΛΑΙΟ ΣΥΜΒΙΩΣΗΣ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΟΥΣ; ΟΧΙ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ

A DOMESTIC PARTNERSHIP THAT DISCRIMINATES? NO THANKS

Στην Ελλάδα οι γκέι, οι λεσβίες και οι τρανσέξουαλ γνωρίζουν από διακρίσεις. Τις αντιμετωπίζουν καθημερινά στην οικογένεια, την κοινωνική ζωή και τον επαγγελματικό στίβο. Καμιά φορά όμως φτάνει μια σταγόνα για να ξεχειλίσει το ποτήρι. Σύμφωνα με δημοσιεύματα του τύπου το Υπουργείο Δικαιοσύνης ετοιμάζεται να καθιερώσει ένα 'συμβόλαιο συμβίωσης' ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ για τα ετερόφυλα ζευγάρια. Δεν θεωρούμε ότι ένα απλό 'συμβόλαιο' μπορεί να λύσει τα ζητήματα των ζευγαριών ίδιου φύλου, ούτε να εξασφαλίσει την ισότιμη μεταχείρισή τους. Πιστεύουμε όμως ότι η προτεινόμενη διάκριση είναι κατάφωρα αντίθετη τόσο με το ελληνικό Σύνταγμα όσο και με τις ευρωπαϊκές συνθήκες για τα δικαιώματα του ανθρώπου. Πόσο μάλλον όταν 18 ευρωπαϊκές χώρες ήδη παρέχουν νομική κατοχύρωση στα ζευγάρια ίδιου φύλου. Σκοπός αυτής της πρωτοβουλίας είναι να ενημερωθούν σχετικά οι ευρωπαϊκοί θεσμοί, οι οργανώσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα, ιστοσελίδες και ιστολόγια σε όλο τον κόσμο. Αυτό που ζητάμε είναι ίσα δικαιώματα για όλους. Τίποτα παραπάνω, τίποτα λιγότερο. Αυτή τη φορά δεν θα μείνουμε σιωπηλοί. Αυτή τη φορά δεν θα κάτσουμε με σταυρωμένα χέρια.

ΕΛΛΗΝΕΣ ΜΠΛΟΓΚΕΡ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ ΔΙΑΚΡΙΣΕΩΝ

In Greece gays, lesbians and transexuals know about discrimination. They face it daily from their families, in their social lives and in the professional field. But sometimes, all it takes is a single straw to break the camel's back. According to press reports, the greek government is preparing to introduce a domestic partnership 'contract' EXCLUSIVELY for unmarried heterosexual couples. We do not believe that a mere 'contract' can resolve the issues same-sex couples face or ensure their fair treatment under the law. However this discriminatory proposal is a direct contravention of the greek Constitution, as well as european human rights treaties. Especially since same-sex couples already enjoy legal rights in 18 european nations. The aim of this intervention is to make sure that european institutions, human rights organisations, websites and weblogs from around the world learn about these proposals. What we ask for is equal rights for all. Nothing more and nothing less. This time around we will not sit idly by. This time around we will not keep silent.

GREEK BLOGGERS AGAINST DISCRIMINATION

καρδιες στην πόλη

τι παράξενο ,
αυτή η ...
άκαρδη πόλη

ξαφνικά
γέμισε
με καρδιές σε κάθε γωνιά της...

...μάλλον
σαν υπενθύμιση
της...
εγκάρδιας αδιαφορίας μας...
καθώς καλπάζει η Άνοιξη!

σιδηροκαστρο

Κλεφτης του συναισθηματος
Απομακρυνομαι
Να μη με πιασουν επ αυτοφορω
Όχι ότι θα γλυτωσω τελικα
Αλλα να για την ιδεα

Δυσκολη βδομαδα ερχεται
Ιδιαιτερης μοναξιας
Απεχθους
Σκοπευω τον υποκοσμο μου
Να παρουσιασω
Με αθωοτητα
Στα πληθη
Το τιμημα του λογου
Να πληρωσω
Όπως αξιζει
Στους
Επηρμενους
Εσχατους
ποιητικως λιμναζοντες
αστερες

και μετα
για παντα να ενσωματωθω
στη ληθη…

quaristice

Υγρασία
κάτι πονάει ακόμα
Παλιά σπασμένα νεύρα
Σε παράταξη
Και
Υπομονή
που τελειώνει

Ένας θυμός προσπέρασε
Τον άφησα χωρίς να χαιρετήσω

Υπήρξα ευμενής
Κατάφερα να ζω σαν τύψη τώρα

Κανένας κερδισμένος
Κι όλοι αλλού
Τι πλήξη

Κυκλοφόρησαν οι autechre to quaristice
Υπάρχει ιδιόχειρο σχόλιο για σένα πάνω στο cd

Κι αυτό είναι αρκετό για τώρα

Θεσσαλονικη

στη Θεσσαλονίκη βρισκω καταφυγιο
απο τα spam της ζωης
που ξερουν να ευχονται
καλο μηνα
ετσι μετα απο καιρο
χωρις μια εισηγηση πριν

ο καιρος ειναι υπέροχος
κοσμος πανω κατω στη παραλια
φιλιά στα ορθια
νεα
περιφερω μια απογοητευση
αλλα θα βρω το σωστο δοχειο
να την πεταξω


ηρθα εδω για λιγο
ελπιζω να μπορεσω
κατι που εσπασε
να το κολησω παλι

τι περιεργο
πως το αφησα να σπασει...

όσο μπορούσα ...

όσο μπορούσα αντιστάθηκα στην ευκολία της θλίψης
(Η μαρια βουμβακη στο κυτταρο την τεταρτη 19 μαρτιου ,μια μερα μετα τη λενα πλατωνος στον ιανο η αλλη εβδομαδα ειναι για δυνατους λυτες που λενε και τα σταυρολεξα)

κυματα καρδια μου

Γιατί πας να ξεχάσεις;Είχες τόσο φόβο;Γιατί πας να ξεχάσεις,εαν θέλω μόνο την αγάπη σου;Είναι η ψυχή που μου λέει που μου λέει να σε ακολουθήσω Θέλω να δώσω,να σου δώσω τόσο τόσο τόσο τόσο τη συγνώμη μου Αλλά ξέρω από αγάπη, καρδιά..Ναι, ξέρω να σ' αγαπάω Ναι ξέρω αγάπη μου,καρδιά μου, καρδιά μου Θέλω να ζητήσω συγνώμη Ξέρω αγάπη μου...Γιατί πας να φύγεις;κατάλαβέ με, σ' αγαπάω Και παλεύω για μια ζωή που να αξίζει Αυτό είναι αγάπη κατάλαβέ το αγάπη μου Κι έχω συγχώρεση, έχω τη συγχώρεσή σου Έχω περισσότερα από αυτό,Έχω την αγάπη σου...Θέλω να σου δώσω, όλα όσα θέλειςΞέρω αγάπη μου, καρδιά μου...Ξέρω από αγάπη Είσαι η καρδιά, είσαι η καρδιά μου Είσαι η καρδιά μου...Θέλω να σου δώσω αγάπη,Κατάλαβέ τοοοοοο!!!!Θέλω να σου ζητήσω συγνώμη Ξέρω αγάπη μου..Είναι η ψυχή που μου λέει που μου λέει να σε ακολουθήσω Είναι η ψυχή που μου λέει που μου λέει να σε ακολουθήσω…
(ένα ακομα τραγουδακι χωρις κανενα νοημα πια βρεθηκε τσαλακωμενο εξω από ένα δρομο της πολης Κι εμεινε για παντα εκει…η μεταφραση εκ του προχειρου ζηταει κι αυτη τη συγνωμη σας)

Που είναι η Μαριαννινα?

Ανεβαίνοντας στη Σαλονίκη!

(Disco Lies-Moby)

Δυνατά και καθαρά
φωναζεις
απο τα ηχεία
εναν εκτροχιασμό
αναμενόμενο απο καιρο

δεν με πτοείς
τοχω αποφασισμένο
αυτο το νεο χαμό
που ερχεται
τον καταδικασμένο
οπως λένε και τα ζωδια

σιγα
παρασημα στη σειρα τα λαθη
αλλα αυτα ειναι κι η ζωη
ταυτόχρονα

οχι θα κατσω ασφαλης
να περιμενω
το σιγουρο
-τι απιστευτο ξενερωμα-
να το κανω τι?

γι αυτο
ελα μαζι μου
ειτε για γλεντι
ειτε για καυγα
κατι να εχουμε να λεμε
στο ασθενοφορο
της επιστροφης
την ωρα του γενικου
black out της υπομονης

υπόσχομαι...

Ενα τραγουδι

μμμμ μυριζετε την Ανοιξη?

14 χρόνια χωρις...

(-σκηνή από τα Μηχανικά Πιάνα-άραγε θα σκεφτει κανεις να παίξει κάποια απο αυτές τις ταινίες της, που δεν ξερω αν παίχτηκαν ποτέ στην Ελλάδα, σε κανένα σινεμά, να τη δω στη μεγαλη οθόνη?)

Υπάρχει ανθρωπος που πιστεύει οτι ηταν απλά μια Ιρμα η μια Στελλα?

Πιστεύω πως ηταν οτι πιο λαμπερο πέρασε ποτε απο αυτη τη χωρα.

Ηταν περα απο την Πολιτική, πέρα απο την ηθοποιια,ηταν κατι σαν τους ασφόδελους στα νησια, μόνη αναμεσα στους αερηδες κι παντα ορθια...

...κι ηταν κοντα της παντα σα καλοκαίρι, μια μοναδικη εποχη, κι ας ετρεμες απο το καταχειμωνο ...

RIP Ελενα Ναθαναήλ

Η κοπέλα που έμαθε σε όλο τον κόσμο τη σημαίνει «κέφι» , δεν είναι πια μαζί μας.
Ένα όμορφο κορίτσι, μια εκφραστική ηθοποιός, ένας ουσιαστικός άνθρωπος, ένα icon των 70¨ς, μια γυναίκα που μας έμαθε με τη ζωή και τι στάση της πόσο θεραπευτική είναι η ουσία των επιλογών μας, έφυγε. . .
Την αποχαιρετώ με έναν κεφάτο χορό, στο κέντρο μιας πικρής Αθήνας.

Αναδημοσιευση απο το OldBoy

Αντιγράφω απο το Old Boy

Το Ντίμερ
Υπάρχει ένα δημοσιογραφικό-πολιτικό-επιχειρηματικό οικοσύστημα που παίζει νυχθημερόν το εξουσιαστικό του παιχνίδι. Καταλυτική σημασία στο παιχνίδι αυτό, που θα μπορούσε να ονομαστεί και «οι κυνηγοί του κρυμμένου σκελετού», είναι η ανεύρεση αληθινών, αληθοφανών ή και εντελώς ψεύτικων σκελετών στην ντουλάπα του άλφα πολιτικού, του βήτα επιχειρηματία, του γάμα ανταγωνιστή δημοσιογράφου. Λογικό κι επόμενο ήταν το παιχνίδι αυτό να μην αφήσει αναξιοποίητο τον χώρο των μπλογκ και να παιχτεί σ' αυτόν με πολύ πιο χύμα κανόνες. Ακριβώς επειδή για το παιχνίδι αυτό η ανωνυμία δεν ήταν τίποτε άλλο από ένα πρώτης τάξεως μέσο για την αποφυγή των συνεπειών του νόμου.
Το πρόβλημα δεν είναι ο ύποπτος κόσμος των ανώνυμων μπλογκ. Ο ύποπτος αυτός κόσμος μια χαρά λειτουργούσε, αφού η ανωνυμία τον απελευθέρωνε ψυχολογικά για να εκφράσει σκέψεις και συναισθήματα που ίσως δίσταζε να εκφράσει με όνομα κι επίθετο.
Το πρόβλημα είναι το ύποπτο δημοσιογραφικό-πολιτικό-επιχειρηματικό οικοσύστημα που είδε φως και μπήκε.
Και που αφού μπήκε και τα έκανε χάλια, τώρα θέλει να μας κλείσει και το φως ή έστω να ρυθμίσει την έντασή του.