Monday, March 24, 2008

Αρης Ρέτσος -Αρτυρ Ρεμπο "ΑΙΜΑ ΚΑΚΟ" μια παρασταση


… Στην αρχή είναι η σιωπή και το σκοτάδι
Μετά η μορφή λες και ήρθε από τα φλεγόμενα προάστια του Παρισιού
Ανήσυχη και υπερκινητική
Μετά η φωνή
Κι ο αποδομημενος και επαναδομημένος λόγος του αιρετικού Ρεμπώ από ένα καυστικό ποίημα της εφηβείας έμπνευση σα κραυγή.
Χρόνια μετά, απίστευτα επίκαιρος και καυστικός.
Ο Άρης ρετσος νομίζω ότι έχει ξεπεράσει την ελληνική θεατρική πραγματικότητα, ανεβάζει τον πήχη ψηλά και εκπέμπει μια τέτοια ειλικρίνεια προθέσεων που η καιγόμενη μαρτυρία του-ερμηνεία του σε καθηλώνει τόσο που κάποιες φόρες ξεχνάς να αναπνεύσεις.
Μάστορας μοναδικός στην απεικόνιση μιας εσωτερικής ασφυξίας κι ενός μετά-λόγου καταφέρνει στο «Αίμα κακό» να ανακατασκευάσει την ουσία του θεατρικού λόγου, σε κραυγή πανανθρώπινη, μιας αλληγορίας ζωής.
Μιας ζωής που οι ίδιοι ζούμε, αλλά η καθημερινότητα μας εμποδίζει να την ονοματίσουμε με σωστές αναπνοές και οι σιωπές μας αφηρημένα μας προσπερνούν στο διάβα της.
Το ότι η παράσταση μου άρεσε είναι το λιγότερο. Η παράσταση με φώτισε. Άναψε το προσωπικό μου προβολέα για να αρχίσω τις εσωτερικές μου εκμυστηρεύσεις. Κι όχι μόνο αυτό. Η πυκνή ενέργεια στον χώρο είναι θεραπευτική. Μου πέρασε ο πυρετός και το συνάχι. Θεραπεύτηκα όπως οι παλιοί θεατές των Επιδαυρείων μετά την παράσταση που πήγαιναν στο ιατρείο του Ασκληπιού.
Ακραίο μα εντελώς αληθινό.
Μια θεατρική εμπειρία τόσο Ελληνική , τόσο παγκόσμια.

7 comments:

BOSKO said...

Ωραίο post! Θα πάω να τη δω την παράσταση να μου περάσει και μένα ο πυρετός και το συνάχι! Thanx!

celsius33 said...

θα τη δω και γω πιθανότατα μετά από αυτό το ποστ!

ΕΥΟΙ! said...

κρατώ:"...να την ονοματίσουμε με σωστές αναπνοές..."
το θέατρο ΕΙΝΑΙ για να θεραπεύει
να επεμβαίνει στη ροή
του αίματός σου και να την αλλάζει,
αλλιώς όχι Θέατρο
αλλά θέαμα...
(εκείνο με τον άρτον)

υπέροχα etalon!

Aviator said...

Είχα την εντύπωση οτι βρισκόσουν στο εξωτερικό.. πολύ με ενδιαφέρει η παράσταση.. πιστεύω με την πρώτη ευκαιρία να την δω..

neutrino said...

oso leipw dn thelw kan na mathainw ta theatrika drwmena se athina kai thessaloniki giati zileyw. poly. eidika meta apo kati tetoia posts, me anagazeis na pw oti eida isabelle huppert sto parisi gia na isosthathmisw ti zileia. :))))))))

agapw to theatro, diavazontas omws lexeis san tis dikes sou, syneiditopoiw oti perissotero ayto pou agapw einai ayto pou kanei to theatro stous anthrwpoys :)

Anonymous said...

εμένα πάλι γιατί μου φαίνεται τρομακτικό? βαριά κουλτούρα!
Καλό το μαύρο και σου πάει, βάλε όμως και λίγο κόκκινο του έρωτα

Madame de la Luna said...

Καλημέρα και πάλι. Όλο και βρίσκω κοινά στοιχεία με σένα τελικά. Ένα post έγραψα κι εγώ πριν λίγες μέρες, συνολικά για την καριέρα του (με αφορμή το "Αίμα Κακό") και την εντύπωση που μου έκανε όταν τον είδα, σε αρχαίο δράμα. Δεν ξέρω, αν έχεις υπόψη σου ότι έχει πετύχει χάρη στο τάι τσι τσουάν και στο διαλογισμό, να κάνει τη φωνή του ν' ακούγεται σαν ολόκληρο το χορό μιας τραγωδίας, όποτε θέλει! Δεν έχω δει τίποτα συγκλονιστικότερο. Πραγματικά οι παραστάσεις του είναι μυσταγωγία κι ασπάζομαι απόλυτα τον όρο "θεραπευτικές". Καλή σου μέρα...