Saturday, March 15, 2008

σιδηροκαστρο


Κλεφτης του συναισθηματος
Απομακρυνομαι
Να μη με πιασουν επ αυτοφορω
Όχι ότι θα γλυτωσω τελικα
Αλλα να για την ιδεα

Δυσκολη βδομαδα ερχεται
Ιδιαιτερης μοναξιας
Απεχθους
Σκοπευω τον υποκοσμο μου
Να παρουσιασω
Με αθωοτητα
Στα πληθη
Το τιμημα του λογου
Να πληρωσω
Όπως αξιζει
Στους
Επηρμενους
Εσχατους
ποιητικως λιμναζοντες
αστερες

και μετα
για παντα να ενσωματωθω
στη ληθη…

1 comment:

ΕΥΟΙ! said...

..κι εγώ,
σε κιρτινισμένο φάκελο,
εκείνον τον υγρό που περιφρονώ χρόνια για την αχρηστία του κι όμως τον φυλώ,
να έβαζα αυτά
τα στραβοκομμένα εικονίδια
που λέμε χαριστικά
Παρασκευή και Σάββατο...
να τα ταχυδρομούσα
με παραλήπτη
ένα κονσερβοκούτι, σκουριασμένο
στην ερημιά...
και πλάι σ' έναν καλό δρόμο
έτσι για ακούνε τη ζωή να τρέχει και να σκάνε!
σε φιλώ