Κλεφτης του συναισθηματος
Απομακρυνομαι
Να μη με πιασουν επ αυτοφορω
Όχι ότι θα γλυτωσω τελικα
Αλλα να για την ιδεα
Δυσκολη βδομαδα ερχεται
Ιδιαιτερης μοναξιας
Απεχθους
Σκοπευω τον υποκοσμο μου
Να παρουσιασω
Με αθωοτητα
Στα πληθη
Το τιμημα του λογου
Να πληρωσω
Όπως αξιζει
Στους
Επηρμενους
Εσχατους
ποιητικως λιμναζοντες
αστερες
και μετα
για παντα να ενσωματωθω
στη ληθη…
1 comment:
..κι εγώ,
σε κιρτινισμένο φάκελο,
εκείνον τον υγρό που περιφρονώ χρόνια για την αχρηστία του κι όμως τον φυλώ,
να έβαζα αυτά
τα στραβοκομμένα εικονίδια
που λέμε χαριστικά
Παρασκευή και Σάββατο...
να τα ταχυδρομούσα
με παραλήπτη
ένα κονσερβοκούτι, σκουριασμένο
στην ερημιά...
και πλάι σ' έναν καλό δρόμο
έτσι για ακούνε τη ζωή να τρέχει και να σκάνε!
σε φιλώ
Post a Comment