το 2008 Ερχεται (Πόσοι ειστε ετοιμοι πραγματικά για κατι καινουργιο?)

("E18" απο τον Detiktivbyrån )

Η νεα χρονιά σε πείσμα ολων ερχεται φερνοντας καινούργια πραγματα παντου.

Απο μας ζηταει ανοιχτα ματια κι αυτια. Ανοιχτες καρδιες στα συναισθηματα.

Μια παγκόσμια ταση επιστροφης στα βασικα αλλα με εναν πειραγμενο τρόπο.

Με εμφαση στην αθωότητα σε πεισμα των "εξυπνων".

Πρός το παρον μαζι με τις θερμότερες ευχες μου για ενα πιο φιλικο στις ανθρωπινες διαχρονικές αξίες 2008, παρτε μια γευση απο την μουσικη του Αυριο(που γινεται μονο απο ατομα που ξερουν και σεβονται πολυ καλα το χτες)

Συντομα θα ερθουν στην Ελλάδα για συναυλίες οι Detiktivbyrån . Μη χασετε την ευκαιρια να τους ακουσετε ζωντανα.

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ

Κοσσυφοπέδιο :Αντι Χριστουγέννων η "Γέννηση" ενος... Κράτους

Κι ενω εδω, πέφτουμε απο τα μπαλκόνια και αρνουμαστε να αποδεχτουμε οτι το μεγαλύτερο αφροδισιακο ειναι το χρήμα κι η εξουσια. Τσακωνόμαστε ποιο απο τα τρια "ειδωλα"ειναι καλύτερο για την Γιουροβίζιον, οσο πιο μονοι νιώθουμε τοσα περισσότερα λαμπάκια κρεμάμε στα μπαλκόνια. Συνειδητα αυτοκτονούμε ομαδικά στις εθνικες οδους, εν ειδη εκδρομης, (30 μονο τα Χριστούγεννα), παραδίπλα κατι ετοιμαζεται. Δεν το λένε στις ειδήσεις, (ειναι σημαντικότερος ο Χριστόδουλος κι η υγεια του) μα το μεταδιδουν ολα τα ειδησεογραφικα πρακτορεία.

απο το www.in.gr:

Βελιγράδι

Σε διπλωματικό πόλεμο κατά των χωρών που θα προχωρήσουν σε αναγνώριση της ανεξαρτησίας του Κοσόβου προχωρά η Σερβία. Ο πρωθυπουργός Β.Κοστούνιτσα έκανε λόγο για την «τελευταία γραμμή της άμυνας ενάντια στη βία και στη μονομερή ανεξαρτησία».
Ρεαλισμό επέδειξε και ο πρόεδρος Μπόρις Τάντιτς, δηλώνοντας σχετικά: «Δεν μπορούμε ούτε να κρατήσουμε το Κόσοβο ούτε να εξασφαλίσουμε κάποια οικονομική προοπτική για τους πολίτες μας με απομόνωση από τον υπόλοιπο κόσμο και με πόλεμο».
Ο ίδιος, όμως, ξεκαθάρισε: «Εάν προκληθούν επεισόδια και απειληθεί η ασφάλεια του σερβικού πληθυσμού και η KFOR δεν είναι σε θέση να τον προστατέψει, ο σερβικός στρατός είναι έτοιμος να επέμβει ανά πάσα στιγμή, με τη συγκατάθεση των αρμόδιων διεθνών οργάνων, για να τον προστατέψει.»
Η συζήτηση στο Κοινοβούλιο διεξήχθη σε ιδιαίτερα υψηλούς τόνους εν όψει και των προεδρικών εκλογών του Ιανουαρίου.
Τελικά, υπήρξε συμφωνία σε ένα έγγραφο οκτώ σημείων, το οποίο καλεί την κυβέρνηση να «επανεξετάσει τους διπλωματικούς και άλλους δεσμούς» με τις χώρες που θα αναγνωρίσουν το ανεξάρτητο Κοσσυφοπέδιο.
Υπενθυμίζεται ότι η ηγεσία του Κοσόβου δηλώνει αποφασισμένη να ανακηρύξει την ανεξαρτησία της επαρχίας αμέσως μετά τον δεύτερο γύρο των εκλογών στη Σερβία στις 3 Φεβρουαρίου 2008. Θεωρείται δε βέβαιο ότι τη νέα χώρα θα αναγνωρίσουν οι ΗΠΑ και τα περισσότερα κράτη-μέλη της ΕΕ.
Στην απόφαση της Βουλής αναφέρεται επίσης ότι δεν θα πρέπει να επιτραπεί η αντικατάσταση των δυνάμεων του ΟΗΕ από αυτές της ΕΕ χωρίς έγκριση του Βελιγραδίου.
Παράλληλα, στη διακήρυξη αναφέρεται ότι «όλες οι διεθνείς συμφωνίες που θα υπογράψει η Σερβία συμπεριλαμβανομένης και της Συμφωνίας Σύνδεσης και Σταθερότητας με την ΕΕ θα πρέπει να εξυπηρετούν τη διατήρηση της κυριαρχίας και της εδαφικής ακεραιότητας.
Ενδιαφέρον παρουσιάζει και το άρθρο που απορρίπτει την ένταξη της Σερβίας στο ΝΑΤΟ. Συγκεκριμένα αναφέρεται: «Λόγω του ρόλου που είχε το ΝΑΤΟ, από τους βομβαρδισμούς του 1999 μέχρι και το σχέδιο Αχτισάρι, η Βουλή κηρύσσει στρατιωτική ουδετερότητα σε σχέση με τους υφιστάμενους διεθνείς στρατιωτικούς οργανισμούς μέχρι να ληφθεί η τελική απόφαση από το λαό σε δημοψήφισμα.» Τα σερβικά ΜΜΕ χαρακτήρισαν την απόφαση ως μια «απαρίθμηση κατηγοριών» για την απώλεια του Κοσόβου.
Υπέρ της διακήρυξης ψήφισαν 220 βουλευτές, 14 την καταψήφισαν και τρεις ψήφισαν λευκό.
Newsroom ΔΟΛ

L'étalon des plaines

Μέρες Γιορτής

…δεν έχω «καβάτζες»
«δικούς μου»…

Κανείς δεν με περιμένει
μοναχός μου πορεύομαι
κι ανακαλύπτω συνεχώς
την περίεργη σιωπή των ανθρώπων

δεν το βάζω κάτω
χωρίς να ψάχνω το ιδανικό
αναζητώ το ανθρώπινο
γι’ αυτό και πάντα με συγκινούν
δυο δακρυσμένα μάτια

ποτέ δεν προσπερνώ
την ασχήμια
απλά την ξορκίζω
με ομορφιά
και τρυφερότητα

δεν πιστεύω ότι υπάρχουν
Κακοί
Σκληροί
Ανυπόφοροι
Άνθρωποι

απλά διαπιστώνω
πόσο η μοναξιά
η σιωπή και τα απωθυμένα
σα πουρί
κολλάνε στις καρδιές
και σχηματίζουν
εκτρωματικές συμπεριφορές

ψάχνω τη σωστή σκαπάνη
να σπάσω το πουρί
να φανεί η κρυμμένη ομορφιά τους

πολλές φορές αποτυγχάνω
κάποιες όμως
σπάνιες
στιγμές
δικαιώνομαι
κι η ευτυχία μου
χοροπηδάει σε «παραλίες ερημικές»
σα παιδικό κόκκινο μπαλόνι που παρασύρεται από ένα αεράκι απαλό
θεραπευτικό για τα όνειρα μου
ανανεωτικό για την ψυχή μου

και συνεχίζω…

…όσο πλησιάζουν οι γιορτές
μιλάω λιγότερο
γράφω ακόμη πιο σπάνια
και πέφτω με τα μούτρα
σε πιάνα ξεκούρδιστα
χτυπάω τα πλήκτρα
κάθε νότα κι ένα δάκρυ μου
για όσα δεν μπορώ να πω
κάθε μελωδία και μια φράση
που δεν άκουσα τη σωστή στιγμή

…δεν έχω «καβάτζες»
ξέμεινα
τούτες τις γιορτές
Σ ένα γεφύρι
μ’ ένα τριαντάφυλλο στο χέρι…

αν με συναντήσετε
πείτε μου ένα:

-Γεια

Υπόσχομαι να σας το χαρίσω
Χωρίς ανταλλάγματα.

http://www.esnips.com/doc/a1c70ed5-b96a-4e3a-8b88-209fa0ac41e0/08---Track-8

Τα καλύτερα του 2007

Στειλτε μου τα καλύτερα σας για το 2007

1.Καλύτερη Συναυλία

2.Καλύτερο CD

3.Καλύτερη Θεατρικη Παράσταση

4.Καλύτερη Κινηματογραφικη Ταινία

5.Καλύτερο Βιβλίο

6.Καλύτερο club-bar-cafe

Πολλά εχω χάσει αλλα πιστευω με τη βοηθειά σας να τα προλάβω

βασίζομαι στην καλοσύνη των ξενων...

Απο τωρα ευχαριστω για τον χρόνο σας...

Κατίνα Παξινού 17 Δεκεμβρη 1900

Ποιος θυμαται το χτες ...

Πάνω σε έναν ανέκδοτο στίχο του ... Σωτήρη Τριβιζά!!!

«Πόσο σου μοιάζει αυτή η πόλη
Όταν βραδιάζει
Και σκοτεινιάζει μοναχή
Σα μουσική που ξεθωριάζει
Και σβήνει μέσα στη ψυχή…»

Με τι μοιάζουν οι πόλεις
Όταν ξυπνούν
κι οι θόρυβοι αρχινούν?

Μοιάζουν με τα λοξά σου μάτια
Σαν αποφεύγεις
Να δεις κατάματα
Το φακό
ενώ τα υγρά σου
Χείλη
Κάτι
Σα λέξη
Σχηματίζουν
Στο έγχρωμο χαρτί…

Πόλεις που ξεχάσανε να κοιτάνε κατάματα
Που λησμονήσανε από το πολύ θόρυβο
Να μιλούν

Πόλεις που αφήνοντας στο χρόνο
Ανέμελα να παρασυρθούν
Σε «λίμνες» σιωπής
Όπου ότι κι αν γίνεται
Ατάραχες παραμένουν
Ούτε
Ένας κύκλος…

Με τι μοιάζουν τα μάτια σου
Που δεν με κοιτούν ποτέ στα ίσια
Ποιας πόλης παιδί είσαι
Κι έχεις τέτοια καμώματα
Και πόζες
Περιττές…

Τα μάτια σου
Είναι τα μάτια της πόλης
Και γω
Εξόριστος
Ικέτης
Σου ζητώ
Στα μάτια σου
Να βάλεις
Φωνή

Γιατί το σκοτάδι δε το φοβάμαι
Όσο φοβάμαι τη σιωπή….

Φευγω.. Ξαναφευγω ...Αποφευγω ...Διαφευγω...

Φεύγω

Ξαναφεύγω

Αποφεύγω

Διαφεύγω

Δειλός και συνετός

Σιωπηλός

Ανέγγιχτος

και

μονος

Εντευκτήριο 14.12.07

Η είσοδος με την παλιά γκραβούρα

Η σκάλα προς το "Κρυφό Σχολειό"

Δ.Μ. & Γ.Κ.
Χωρίς λόγια.
Προτιμότερο.
Μια βραδιά μεγάλης συγκίνησης
Ακριβής ποίησης
και συναντησης με εκλεκτους δασκάλους
Τυχαία

Κλέφτες μια ελληνικη ταινία

Τι είναι οι Κλέφτες?
Κι ακόμα πιο βαθειά ΠΟΙΟΙ είναι οι Κλέφτες?
Χα! Την πατήσατε με τις "αμήχανες" κριτικές των free press κι ήρθατε απροετοίμαστοι στο χώρο τους?
Η ακόμα χειρότερα παραπλανηθήκατε με την trendy αφίσα και κάνατε το γνωστό σενάριο, για άλλη μια προβλέψιμη ελληνική ταινία?
Άρα ο Μάκης Παπαδημητράτος πέτυχε τον στόχο του.

Σας πούλησε μούρη και καλά, σας κάθισε άνετους κι απροετοίμαστους στα καθίσματα του Mikrocosmos, και σας σιγόψησε σε χαμηλή φωτιά, μέχρι το φινάλε που κατάμουτρα σας έφτυσε.

Ναι δεν βρέχει.
Κάποιος μας φτύνει για το μεταπολιτευτικό τοπίο που κατασκευάσαμε.
Όλοι μας.
Άλλοι με προδιάθεση, άλλοι από άγνοια, οι πιο πολλοί από αδιαφορία. Κι ήρθαν …οι Κλέφτες να μας, γαμήσουν τις ζωές.
Απροκάλυπτα.
Ολοφάνερα.
Ξεκάθαρα.
Αφού πρώτα μας μαστούρωσαν με τα δικά τους, νέας γενιάς, ναρκωτικά.

Μια μαστουρωμένη κοινωνία της τηλεόρασης, του lifestyle, του πλουτισμού ,της καλοπέρασης, του βολέματος στο δημόσιο ,που μένει εκθέτη ,σε κλεμμένες ζωές, λαθρεπιβάτης συναισθημάτων, λαθρομετανάστης ενστίκτων και αλλού ξημερωμένη. .
Ως πότε?
Μπορεί το Σινεμά να αρχίσει την επανάσταση?
Μπορεί μια ταινία να μας ξενερώσει από την κοινωνική μας μαστούρα?
Να μας ξυπνήσει?

Η,
μοιραίοι, εγωπαθείς, επηρμένοι και μοναχοί θα περιμένουμε μακάριοι το τελικό , το οριστικό γαμήσι.
Στο χέρι μας είναι

Σα πρώτη κίνηση, ας πάμε Σινεμά απόψε.
Στους "κλέφτες" του Μάκη Παπαδημητράτου.
Αλλά μη μείνουμε εκεί.
Το επόμενο πρωί, νηφάλιοι και με την μαστούρα μας σε off, ας πάρουμε θέση.
Όχι άλλη κλεμμένη πραγματικότητα.
Δύσκολη λέξη το «Όχι»
Ακόμη δυσκολότερη η «Επιλογή»
(Ενας νεος μεγαλος λαικος ηθοποιός γεννήθηκε ,το ονομά του Βαγγέλης Αλεξανδρής ,να θυμαστε το ονομα του.)

Γιώργος Κορδομενίδης

Ο Γιώργος Κορδομενίδης ειναι ενας ανθρωπος που θαυμάζω, ενας Ελληνας που αγαπω κι ενας πνευματικος αντρας που τον εχω προτυπο για πολλους λόγους. Απο το 1987, εδω και 20 χρόνια ειναι ο εκδοτης του λογοτεχνικου περιοδικου ΕΝΤΕΥΚΤΗΡΙΟ κι αφορμη για αυτο το σχόλιο στάθηκε το τελευταιο πανηγυρικο τευχος nο 78 που έχω στα χέρια μου και εγινε αιτία για ενα μαγικο ξενύχτι μου. Μακάρι να ειχα την δυνατότητα να το εστελνα σε όλους τους φιλούς μου για να το διαβασουν. Πέρα απο τα κείμενα των γνωστων συγγραφεων και ποιητων που υπάρχουν, περα απο τις κριτικες και τις φωτογραφιες, πέρα κι απο τα σχεδια και τους πίνακες ,αυτο που με συγκλόνισε ,ειναι η διαπίστωση αυτης της τεράστιας δύναμης

που κρυβει αυτος ο ανθρωπος με το χαμηλο προφιλ, σε καιρους τελειως αρνητικους στην πνευματικότητα, να κανει πράξη το ονειρο του ,με εναν μοναδικά χειροποίητο τρόπο.

Το πιο τρομακτικο και δυσοιωνο ομως είναι , οτι τετοιοι ανθρωποι στεκουν μακραν απο τα φωτα της "επικαιρότητας", απο τα τηλεοπτικα "γεγονότα" και τον κονσερβοποιημένο "πολιτισμό" του marketing.

Κι αυτη η αναρτηση γινεται για να δηλώσω τη περηφανια μου που ετυχε καποια στιγμη να γνωρισω αυτον τον Ανθρωπο. Γλυκός πράος ευπροσηγορος, ενας πραγματικος ευπατριδης που ζει στην Ελλάδα του 2007, ερήμην της!

Εχει κι blog αξιζει τον χρόνο και τη βόλτα σας απο κει :

http://entefktirio.blogspot.com

merci στη mauve για την διορθωση

ΧΑΡΤΕΣ Θόδωρου Γρηγοριάδη

Το Βιβλιοπωλείο Λεμόνι σας προσκαλεί
στην παρουσίαση του βιβλίου

του Θεόδωρου Γρηγοριάδη

Χάρτες

εκδ. Πατάκη

Για το βιβλίο θα μιλήσει ο βιβλιοκριτικός blogger Δημήτρης Αθηνάκης

Ιστορίες από τους "χάρτες" θα διαβάσουν :

Εύρη Σωφρονιάδου - ηθοποιός
Σώτη Τριανταφύλλου –συγγραφέας
Αργυρώ Πιπίνη - συγγραφέας
και ο ίδιος ο συγγραφέας

Παρασκευή 14 Δεκεμβρίου και ώρα 8.30 μμ



Βιβλιοπωλείο Λεμόνι – Ηρακλειδών 22 – Θησείο τηλ 2103451910 www.lemoni.gr





Σηκώθηκαν κι αυτοί και μονομιάς χάθηκαν από τον ανοιχτό ορίζοντα. Σβήστηκαν όλα και διαγράφτηκαν με μια κίνηση. Το δέντρο έγειρε και εξαφανίστηκε κι αυτό. Ο χρόνος κύλησε με άπειρη ταχύτητα, παρασύροντας τοπία, ηπείρους και θάλασσες.
Επικρατούσαν συνθήκες που δεν είχαμε αναγνωρίσει στους δικούς μας χάρτες.

...μια μερα μετα...μια μερα πριν...

Associated Press

"Η Κυπριακή Δημοκρατία ξεκαθαρίζει ότι απορρίπτει ως θέση αρχής την απόσχιση και αναγνώριση της ανεξαρτησίας του Κοσσυφοπεδίου, έστω και αν υπάρξουν αντιδράσεις. Την πάγια ρωσική θέση κατά της ανεξαρτητοποίησης επαναλαμβάνει ο Σεργκέι Λαβρόφ από τη Λευκωσία.

«Ουαί κι αλίμονο αν η Κύπρος συμφωνήσει, έστω και αν σχεδόν ολόκληρη η ΕΕ αποφασίσει προς την κατεύθυνση της αναγνώρισης, έστω κι αν υπάρξει αντίδραση για τη συμπεριφορά μας» δήλωσε ο Κύπριος κυβερνητικός εκπρόσωπος Βασίλης Πάλμας.«Θα μπορούσαμε να συναινέσουμε στην προσπάθεια ανεξαρτητοποίησης ενός κράτους με μονομερή τρόπο; Αυτή θα ήταν μια μέθοδος που θα προκαλούσε προβλήματα σε μας» σημείωσε.Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος εξήγησε ότι η διαφωνία της Κύπρου στην απόσχιση του Κοσόβου «είναι μια θέση αρχής, είναι θέση που εναρμονίζεται πλήρως με το Διεθνές Δίκαιο και τα μικρά κράτη θα πρέπει να επικαλούνται τους διεθνείς κανόνες νομιμότητας που διέπουν το παγκόσμιο γίγνεσθαι και να είναι προσηλωμένα σε ζητήματα αρχών».Ο κ. Πάλμας χαρακτήρισε ως «μη ακριβή» δήλωση του υπουργού Εξωτερικών της Σουηδίας Καρλ Μπιλντ, σύμφωνα με την οποία 26 χώρες της ΕΕ είναι έτοιμες να προχωρήσουν προς την κατεύθυνση της αναγνώρισης του Κοσόβου και μόνο μία διαφωνεί. Υπάρχουν χώρες, είπε ο Κύπριος κυβερνητικός εκπρόσωπος, που ήδη έχουν εκφράσει τη διαφωνία τους όπως η Ελλάδα, η Ρουμανία, η Σλοβακία, η Ουγγαρία, η Ολλανδία. «Από εκεί και πέρα δεν είμαι σε θέση να προδικάσω τι θα γίνει με το Κόσοβο και ποιες χώρες θα ταχθούν έτσι ή αλλιώς» συμπλήρωσε.Απαντώντας σε σχετική ερώτηση, ο Κύπριος εκπρόσωπος δήλωσε ότι «θα ήταν παρακινδυνευμένο από μέρους μας να πούμε πως και η Ελλάδα εναρμονίζεται με την τοποθέτηση (σ.σ. τη μονομερή απόσχιση του Κοσόβου) αυτή».

Κατά τη δεύτερη ημέρα της επίσκεψής του στη Λευκωσία, ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ επανέλαβε ότι το μόνο αρμόδιο για να λάβει απόφαση για το Κόσοβο είναι το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ και οποιαδήποτε άλλη, μονομερής κίνηση θα είναι αντίθετη με το ψήφισμα 1244 του ΟΗΕ και δεν θα βασίζεται στο Διεθνές Δίκαιο.

Τόνισε δε ότι η υπονόμευση αυτού του ψηφίσματος θα είναι πολύ επικίνδυνη και «θα υπάρξουν αλυσιδωτές αντιδράσεις στη Βαλκανική και άλλα σημεία».

Ο επικεφαλής της ρωσικής διπλωματίας είπε ότι θα πρέπει να δοθεί επιπρόσθετος χρόνος στο Βελιγράδι και στην Πρίστινα, ώστε να καταλήξουν σε συμφωνία.«Για να επιτευχθεί πρόοδος, είναι σημαντικό να μην αναζητούμε τους υπαίτιους, αλλά να παροτρύνουμε τις δύο πλευρές να αναζητήσουν μια συμβιβαστική λύση» επισήμανε.

"Οδύσσεια"

Φοβάμαι
τη στιγμή που θα ξεθυμάνει
όλο αυτό
Που θα αρχίσουν τα αραιώματα
Οι αποστάσεις
Κι ενώ όλα πάνε καλά
Αυτή η νέα κακή σκέψη
Είναι αρκετή
Για να με δηλητηριάζει

Ταυτόχρονα
Είναι και το αλάνθαστο μέτρο
Της επιθυμίας μου για σένα

Πόσο πολύ τόσο κοντά κι από απόσταση
συνυπάρχουμε
Από μόνο του εμπεριέχει κάτι το τρομακτικό
Κάτι που δεν μπορεί να υπολογιστεί


Τα αφήνω εκεί
Ανεξέλεγκτο
Να με κυριεύει…

Πριν τις Γιορτες

Καποιοι δεν θα παρουν δωρα φετος.
Καποιοι αλλοι -αν και θα το ηθελαν- δεν θα δωσουν.
Υπάρχουν ακόμα μερικοί που δεν θα φανε γαλοπουλα την Παραμονη
κι ουτε βασιλόπιτα θα κόψουν
Μερικοι θα κανουν υπομονη μεχρι την επόμενη χρονια
Μερικοι ομως δεν ξερουν καν αν θα ζουν μεχρι τοτε

Ετσι ειναι η ζωη
ε?


Υπάρχουν καποιοι που τρεφονται με ονειρα
και καποιοι γεννημενοι να τους τα καταστρεφουν
Υπαρχουν καποιοι που ειναι ευτυχισμενοι με λιγα
και αλλοι ανικανοποιητοι που θελουν κι αλλα
Υπαρχουν καποιοι που μπορουν να δακρυσουν μ ενα τραγουδακι
κι αλλοι που μετρανε το κεφι με τα γαρυφαλλα στις πιστες
Υπάρχουν λιγοι που διαβαζουν ακομα
και αλλοι πιο πολλοι που" ξεχνανε "να τηλεφωνησουν
σ αυτους που αγαπανε γιατι "πνιγονται" στη δουλεια...

Ετσι ειναι οι ανθρωποι

ε?

Fernando Pessoa (Alvaro de Campos) 2 Τραγούδια

Το τραγούδι του Αισθησιασμού (αποσπάσιμα)

Με κάνω χιλιάδες κομμάτια
Έτσι μπορώ να με γνωρίσω
Για να καταλάβω εμένα θέλω να τα ζήσω όλα
απ όλες τις μεριές

Γέμισα. Λοιπόν με γνώση, ως απάνω
κι αφεθηκα να παρασυρθώ,
να ξεβρακωθώ
να παραδοθώ
Τόσο που σε κάθε σημείο της ψυχής μου
κι ένα κερί σε διαφορετικό Θεό ανάβω



Με τα χείλη μου βάζω να φιλιούνται
όλοι οι αγαπημένοι
Κι η καρδιά μου γέμισε
με μαντήλια αποχαιρετισμού

οι ματιές τους σαϊτιές ,
ερωτικές και πρόστυχες
και οι χειρονομίες να χτυπούνε
κατευθείαν
στο στερημένο
κι άνυνδρο κορμί μου
να πετυχαίνουν
κέντρο

κι εγώ να είμαι
όλοι οι μοναχικοί και ξεχασμένοι
όλοι οι μποέμ και οι ρακοσυλλέκτες
όλοι οι ανώμαλοι (μα όλοι εντελώς!)
σαν μια συνάντηση… σε κόκκινο και μαύρο
στο βάθος της ψυχής μου


μετάφραση από τα Γαλλικά etalon 2007

Το τραγούδι της Θάλασσας

Μαζί θέλω να φύγω!
Μαζί σας
Να φύγω
Μ’ εσάς όλους

Όπου πηγαίνετε
Μαζί σας κι εγώ

Μαζί σας στους κινδύνους σας κι εγώ, μπροστά, εκεί
Και τους αγέρηδες τους δυνατούς μαζί σας να τους νιώσω
Τι κι αν ρυτίδες σας γεμίσανε…

Μαζί σας να φιλήσω το θαλασσινό αλάτι που σας φίλησε
Κι ένα χεράκι μαζί σας να βάλω στις δουλειές σας
Να μοιραστώ μαζί μας τις ξαφνικές τις καταιγίδες μεσοπέλαγα
Κι άμποτε, σαν κι εσάς στα λιμάνια της ομορφιάς να ξεμπαρκάρω

Τις κοσμικότητες, τα περιττά ν αφήσω πίσω μου
Την όποια ηθική μου να την παρατήσω πίσω
Και κει στο μεσοπέλαγα να αισθανθώ μια άλλη μου διάσταση
Να πιω τις Νότιες θάλασσες μαζί σας
Και νέα, πρωτόγονα ένστικτα στη ψυχή μου να φωλιάσουν
Πνεύματα επαναστατικά να κάψουν τα μυαλά μου
Μαζί σας θέλω να φύγω
Μαζί σας
Να φύγω

Να τα πετάξω όλα ,
Τα ρούχα μου
Και την ηθική
Τους φόβους μου
Τις ενοχές
Την μέτρια ζωούλα μου
Αυτή την μίζερη, την «κανονική», την πρέπουσα περσόνα που μου δώσανε για ζωή
Όλα να τα πετάξω
Στη Θάλασσα
Στη θάλασσα
Στη θάλασσα
Στα πελαγίσια κύματα, και στους επτά ανέμους
Να πετάξω τη χθεσινή ζωή μου…

(μετάφραση από τα Γαλλικά etalon 2007 )

Το μετεωρο βημα για ενα φρεντοτζινο....

Μια γεφυρα, ενα συνορο, ενα σημαδι, ακομα μια θρησκεία, ενα σχολείο, ενα τραγούδι καθοριζει τοσο και ομαδοποιει εναν ανθρωπο?

Κι ακόμα σκεφτομαι το παρελθον ,οταν κανεις δεν το αμφισβητει, ποσο μας ενδιαφερει πραγματικα στα σημερινα χρονια της αφασιας?

Στα χρόνια που το όνειρο εχει να κανει με λέφτα και μόνον...

Ποια ειναι η διαδικασία μίσους του αλλου? Οταν ακομα κι εσυ ο ιδιος στις προσωπικες ψυχαναλυτικες σου συνεδριες διαπιστώνεις πως δεν εισαι μονο ένα αλλα και πολλά αλλα μαζι ταυτόχρονα.

Πόση α-παιδεια χρειάζεται για να φανατιστείς?

Πόση ανασφάλεια για να ψαχνεις στο παρελθον της Ιστορίας τα σημάδια της καταγωγής?

Πόση αφέλεια να πιστεύεις πως ενα ποτάμι ειναι ικανο να σε χωρίσει τα χρόνια του Ιντερνετ?

Και ποιοι ειναι ολοι αυτοί που αναμοχλεύουν ανενόχλητοι τα παθη σε ανθρώπους φτωχους, πεινασμενους, απελπισμένους κι αγράμματους?

Ποιος πολιτισμενος κόσμος κανει πως δεν υπάρχει ΣΗΜΕΡΑ εμπολεμη κατασταση στα Βαλκάνια?

Ποσο αγραμματοι μπορουμε ακόμα να γίνουμε? Σε ποια χειμερια νάρκη πεφτουμε, αναβοντας λαμπιόνια κι Αι-βασίλιδες στους δρόμους και στα μπαλκόνια σα να μη τρεχει τίποτε?

Γιατι μας τρομάζει και μας ενοχλει να δουμε και να αντιμετωπίσουμε την αλήθεια?

Πότε επιτέλους θα ενηλικιωθούμε?

(και λεγοντας αυτα με το μυαλό του, εβγαλε το διαβατήριο για να περάσει στην αλλη πλευρα της γεφυρας να πιει καφε στο πιο καλο το μαγαζι που κανει καλύτερο φρεντοτζίνο απο το καφε της αλλης πλευρας, τοσο απλα για ενα καφε, αλλαξε συνορο, αλλαξε χωρα, δινοντας το αλλοθι με τον τρόπο του να συνεχίσει αυτη η γελοια αντιπαραθεση)

Καλές γιορτές να εχουμε...

Fernando Pessoa Φερνάντο Πεσσόα Cartas De amor, ( τα Ερωτικά γράμματα)

Todas las cartas de amor son
ridículas.
No serían cartas de amor si no fueran
ridículas.
En mis tiempos también escribí cartas de amor,
como las demás,
ridículas.
Cuando hay amor, las cartas de amor
tienen que ser
ridículas.
Y es que, en fin,
sólo las criaturas que no han escrito jamás
cartas de amor
son las que son
ridículas.
La verdad es que hoy
mis recuerdos de aquellas cartas de amor
son los que son
ridículos
(todas las palabras esdrújulas,
como los sentimientos esdrújulos,
son naturalmente
ridículas.)

Όλα τα ερωτικά γράμματα είναι γελοία.
Δεν θα ήταν ερωτικά γράμματα αν δεν ήταν γελοία
Στον καιρό μου έγραψα κι εγώ γράμματα ερωτικά
¨Όπως κι οι άλλοι.
Γελοία.

Τα γράμματα τα ερωτικά, αν έρωτας υπάρχει
Πρέπει γελοία να είναι.

Μα στην πραγματικότητα
Μόνο εκείνοι που ποτέ δεν έγραψαν
Γράμματα ερωτικά
Είναι γελοίοι

Μακάρι να μπορούσα να γυρίσω πίσω
Τότε που έγραφα γράμματα ερωτικά
Χωρίς να σκέφτομαι
Πόσο γελοία είναι…

Η αλήθεια είναι ότι σήμερα
Μόνο οι αναμνήσεις μου
Από τα ερωτικά γράμματα αυτά, είναι γελοίες

( Όλες οι πολυσύλλαβες οι λέξεις
Μαζί με απροσμέτρητα αισθήματα
Είναι γελοίες φυσικά.)

Μετάφραση: Γιάννης Σουλιώτης
Εκδόσεις : PRINTA 2007

Την αλλη Δευτέρα θα ξέρουμε...

Επί μήνες, το μέλλον του Κοσσυφοπεδίου ήταν αβέβαιο. Τον Μάρτιο, ο πρώην πρόεδρος της Φινλανδίας, Μάρτι Αχτισάαρι παρουσίασε στα Ηνωμένα Εθνη το σχέδιό του για την υπό όρους ανεξαρτησία της επαρχίας. Η Ρωσία παρενέβη για να αποτρέψει την εφαρμογή του και έκτοτε μεταχειρίζεται το Κοσσυφοπέδιο ως διαπραγματευτικό χαρτί στις συνδιαλλαγές της με τη Δύση. Το μήνυμα είναι ότι, παρότι το Κοσσυφοπέδιο περιβάλλεται από ευρωπαϊκά και ΝΑΤΟικά κράτη, η αναβιωμένη Ρωσία μπορεί να κινεί τα νήματα. Τώρα φαίνεται η πολιτική αυτή εκπυρσοκρότησε.
Το Κοσσυφοπέδιο έχει πληθυσμό δύο εκατομμυρίων ατόμων, το 90% των οποίων είναι Αλβανοί, οι οποίοι διεκδικούν την ανεξαρτησία εδώ και πολύ καιρό. Οι Σέρβοι ηγέτες το αποκλείουν, καθώς το Κοσσυφοπέδιο υπήρξε πάντα σερβική επαρχία και όχι γιουγκοσλαβική δημοκρατία πριν από τη διάλυση της χώρας. Η Σερβία έχει προτείνει ποικίλα σχέδια για την αυτονομία, προβάλλοντας τα παραδείγματα του Χονγκ Κονγκ ή των κατοικούμενων από Σουηδούς νήσων Αλαντ της Φινλανδίας. Οι Κοσοβάροι Αλβανοί τα απέρριψαν όλα. Οι Σέρβοι του Κοσσυφοπεδίου εκλήθησαν, στη συνέχεια, να μποϊκοτάρουν τις εκλογές της 17ης Νοεμβρίου και από την πλευρά των Αλβανών μόνο το 40-45% προσήλθε στην κάλπη. Η εκλογή κερδήθηκε, με το 34% των ψήφων, από τον Χασίμ Θάτσι, τον πρώην πολιτικό ηγέτη των ανταρτών του Κοσσυφοπεδίου, οι οποίοι είχαν πολεμήσει κατά των Σέρβων την περίοδο 1998-1998. Ο κ. Θάτσι δήλωσε μετά τις εκλογές ότι θα ανακηρύξει την ανεξαρτησία, πάραυτα, την επομένη της 10ης Δεκεμβρίου, ημέρα κατά την οποία πρόκειται να κατατεθεί στα Ηνωμένα Εθνη η διπλωματική αναφορά για την πορεία των διαπραγματεύσεων, που εκλαμβάνεται ως η ύστατη προσπάθεια επίτευξης συμβιβασμού. Κατ’ ιδίαν, ο κ. Θάτσι διευκρίνισε ότι θα μπορούσε να περιμένει μέχρι την άνοιξη και ότι δεν θα πράξει τίποτε αν δεν συμβουλευτεί προηγουμένως τους Ευρωπαίους και τους Αμερικανούς.
Πολλές κυβερνήσεις πλέον διερωτώνται εάν η ανεξαρτησία του Κοσσυφοπεδίου είναι καλή ιδέα. Ορισμένοι φοβούνται ότι θα δημιουργήσει προηγούμενο για τα ζητήματα της Αμπχαζίας, της Τσετσενίας ή της Καταλωνίας. Αποσχιστές, από την Καταλωνία έως την Τσετσενία θα εκμεταλλευτούν το θέμα για να προωθήσουν τα αιτήματά τους, προβλέπουν όσοι ανησυχούν. Ο ίδιος ο πρόεδρος Πούτιν έχει θεσει το ερώτημα: «Εάν ο κόσμος πιστεύει ότι το Κοσσυφοπέδιο μπορεί να λάβει εγγυήσεις για πλήρη ανεξαρτησία γιατί τότε πρέπει να την αρνηθούμε στην Αμπχαζία ή τη Νέα Οσετία;» Το ίδιο ρωτούν και οι κάτοικοι αυτών των δύο θυλάκων, που περιλαμβάνονται στις τέσσερις αποκαλούμενες «παγωμένες εστίες κρίσεων», που εκκρεμούν από την εποχή της Σοβιετικής Ενωσης.
Οι θύλακες αποσχίστηκαν από τη Γεωργία, στη διάρκεια των πολέμων των αρχών της δεκαετίας του ’90, αλλά κανένα κράτος δεν έχει αναγνωρίσει την ανεξαρτησία τους. Οι άλλες δύο εστίες συρράξεων είναι η Υπερδνειστερία και το Ναγκόρνο Καραμπάχ. Οι πρόεδροι τριών από αυτές τις περιοχές, που απολαμβάνουν τη ρωσική στήριξη, συναντήθηκαν πρόσφατα στην πρωτεύουσα της Αμπχαζίας, Σουχούμι. Η Αμπχαζία είναι τέλμα, το μεγαλύτερο μέρος των εδαφών της είναι ερείπια. Σε αντίθεση με τα Βαλκάνια, δεν προσελκύει τη διεθνή προσοχή. Αλλά αυτό μπορεί να αλλάξει, ελπίζει ο Μαξίμ Γκούνγια, ο Αμχπάζιος αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών. «Η Ρωσία μπορεί να μην θέλει την ανεξαρτησία του Κοσσυφοπεδίου, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν τη θέλουμε και εμείς», σχολιάζει συνδέοντας, με εύλογο σκοπό, τα δύο ζητήματα. Ο κόσμος όμως είναι απίθανο να αναγνωρίσει την Αμπχαζία. Οι δυτικές κυβερνήσεις υποστηρίζουν την εδαφική ακεραιότητα της Γεωργίας ενώ η Ρωσία, σύμφωνα με Αμπχάζιο πολιτικό αναλυτή «ενδιαφέρεται για την Αμπχαζία μόνο όταν της χρησιμεύει ως διαπραγματευτικό χαρτί στη διαμάχη της με τη Γεωργία ή στο μεγάλο παιχνίδι με τη Δύση για το μέλλον της περιοχής».
«Οι νόμοι που θα ισχύσουν για το Κοσσυφοπέδιο θα ισχύσουν και στη Νότια Οσετία», επιμένει ο Αλαν Πλίεφ, αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών της επαρχίας. Αλλά η κατάσταση στην κάθε περιοχή είναι διαφορετική. Η Αμπχαζία έχει μόλις 200.000 κατοίκους. Πριν από τον πόλεμο, στις αρχές του ’90, μόλις το 18% εξ αυτών ήταν Αμπχάζιοι· ακόμη περιορίζονται στο 45% του πληθυσμού. Οι υπόλοιποι είναι Αρμένιοι, Ρώσοι και Γεωργιανοί. Αλλοι τουλάχιστον 200.000 Γεωργιανοί από την Αμπχαζία είναι σήμερα πρόσφυγες στη Γεωργία και είναι αμφίβολο εάν θα επιστρέψουν ποτέ στα σπίτια τους. Οι Γεωργιανοί κατηγορούν τους Αμπχάζιους για εθνικές εκκαθαρίσεις. Από την πλευρά τους οι Αμπχάζιοι ισχυρίζονται ότι διεκδίκησαν αυτά που έχασαν με τις απελάσεις στην Τουρκία κατά τον 19ο αιώνα και στη Σιβηρία κατά τον 20ό αιώνα.
Σήμερα η Ρωσία παρέχει χρηματική υποστήριξη στους Αμπχάζιους και τους Οσέτιους. Προσφέρει επίσης στρατεύματα και διαβατήρια. Αμφότερες οι περιοχές χρησιμοποιούν το ρούβλι. Το ρωσικό χρήμα ρέει, ειδικά στην Αμπχαζία. Τα ρωσικά διαβατήρια επιτρέπουν στους ντόπιους να ταξιδεύουν, αλλά επιτρέπουν και στη Ρωσία να ισχυριστεί ότι οι πολίτες της δέχθηκαν επίθεση σε περίπτωση που η Γεωργία επιχειρήσει να ανακαταλάβει τους θύλακες. Ετσι, ακόμη κι αν το Κοσσυφοπέδιο κηρύξει την ανεξαρτησία του, η ρωσική αναγνώριση μοιάζει απίθανη.
Η Νότια Οσετία είναι ένα μικρό κομμάτι γης με μόλις 50.000 κατοίκους στο ελεγχόμενο από τους Οσέτιους τμήμα της. Το μεγαλύτερο μέρος ελέγχεται από τους Γεωργιανούς. Συνδέεται με τη Ρωσία μ’ ένα τούνελ μέσα από τα βουνά και από την άλλη πλευρά προβάλλει η αυτόνομη ρωσική επαρχία της Βόρειας Οσετίας. «Ο στόχος μας είναι η ένωση με τη Βόρεια Οσετία», λέει ο Αλαν Πλίεβ, δημοσιογράφος. «Δεν ξέρουμε εάν αυτό θα γίνει στο πλαίσιο της ρωσικής ομοσπονδίας ή σ’ ένα χωριστό ενωμένο κράτος της Οσετίας». Ο αντιπρόεδρος της Βουλής, Γιούρι Ντζίτσογτι, είναι πιο επιφυλακτικός. «Θα προτιμούσα να υπάρχει μια ανεξάρτητη και ενωμένη Οσετία, αλλά αυτό σήμερα δεν είναι πιθανό. Είναι πιο ασφαλές να είσαι με τη Ρωσία. Ο βασικός στόχος του αγώνα είναι η ανεξαρτησία από τη Γεωργία».

Και αύριο;

Εάν η Ρωσία αναγνώριζε τους θύλακες, η απόφασή της θα μπορούσε να ενθαρρύνει και άλλες περιοχές της Ρωσίας που επιθυμούν με τη σειρά τους ανεξαρτησία. Αυτός είναι ο λόγος που η Ρωσία αποκλείεται να δράσει ακόμη κι αν το Κοσσυφοπέδιο αναγνωριστεί ευρέως. Οι Γεωργιανοί, όμως, δείχουν νευρικότητα. Ο Δαβίδ Μπάγκρατζε, υπουργός αρμόδιος για τον χειρισμό συρράξεων δηλώνει ότι εκείνο που τον ανησυχεί δεν είναι το Κοσσυφοπέδιο, αλλά «η κατάχρηση του Κοσσυφοπεδίου».

(απο τον The Economist)

You forget to answer

...μια ιερεια μυστικιστικης θρησκειας ερχεται τα μεσημερια της Κυριακης με μαγγανείες με οδηγει στα πιο βαθεια της μυστικα, με μια φωνη απογνωσης, με μια φωνη βαμπιρ, που αφαιρει το αιμα, κι αφηνει τα συναισθηματα, να ταξιδεψουν, χωρις διαβατηρια κι αιμοφορα αγγεια, στην Αθηνα ,που σιωπηλη διαβαζει ,τις κυριακατικες εφημεριδες και πινει απανωτους καφέδες ,που συντονίζεται http://www.left.gr/ και αποφευγει τα δακρυσμενα ματια να σκουπίσει...
αποφευγει τα φαγωμενα νυχια της να κρυψει
γιατι οι τελετες πολυ της ελειψαν
και χαλαλιζει τους δρομους της
στους μεταπρατες...
...ενος μυστικου ερωτα
που πυρπολει τα χειμωνιατικα μεσημερια
με χρυσαλιφουρφουρα...

Παγκοσμια ημέρα κατα του AIDS

(Charles Aznavour - Comme Ils Disent 1972)
απο το http://uk.youtube.com/user/Celinemaniac

περικυκλωμένος απο ευτυχια

νυχτα

ειμαι μονος

κι ειμαι μαζι

παραξενο κι αυτο

μια επιθεση πραγματικότητας

που με αποσυντονίζει

ενα "παιχνίδι"

που απανταει

σ 'οτι δεν προλαβαινω να ρωτησω

που δεν χρειαζεται μπαταριες

ουτε κουρντισμα

που αυτόνομα κι αναρχικα

εισβαλει και διεκδικει την αναγκαιότητα του...

μια επιθεση αγαπης

κι εγω

αμαθος απ αυτα

μηχανικα

χαμογελαω

διαβαζοντας

τα λογια

και τα αποσιωπητικα

δεν εχω αμυντικους μηχανισμους

κι αν ειχα

πανε

ξεχαστηκαν

"σε παραλια ερημικη"

αυτη η νεα κυκλωτικη ευτυχία

ετσι καθως ξημερωνει η ομιχλη

με παρασυρει

κι αφηνομαι

ξαναφηνομαι...

...και πεφτω μετα απο

-ποσο καιρο αλήθεια-

χαμογελοντας

να κοιμηθω....

...σε σεντόνια που μυρίζουν τραγουδια

Λαθραία

Τριγυρίζω στο Λιμανι
μια βδομαδα μετα.
Εφυγα ξαναρθα.
Αλλαξα τρενα.
Ρουχα.
Μαρκα τσιγάρων.
Αλλαξαν κι εδω πολλά.
Μια Αποθηκη οι αιθουσες με τα ονειρα.
Αδεια κρασπεδα.
Βροχη.
Κρυο.
Που πηγανε οι ανθρωποι?
Μόνο παρκαρισμενα αυτοκίνητα.
Μια πεταμενη αφίσα.

Δεν εχει χωρο να παρκαρω την καρδια μου εδω
ουτε δρομο να σε συναντησω.

Αργει να ξημερωσει το Σαββατοκυριακο
και μαλλον μεσα σε νυχτα θα τη βγαλω
Λαθραια ζω ερημην σου
ξεχναω το ονομα μου
"και τα συναιθηματα επι του ονοματος"
θολα κι αυτα
λαθραία
κατι γυρευω παλι
κατι με τρωει
αυτο το ανικανοποίητο της επιθυμιας
στα υγρα λιμανια
στα αδεια σινεμα
στις παραγκες της ψυχης
λαθρομεταναστης ονειρων
που προσπερναω με επαρση
λαθροκυνηγος ευάλωτων ανθρωπων
που πεφτουν πανω μου
οι ατυχοι
και γω τα ματια θελω να τους βγαλω
να μη βλεπουν
την αθλιοτητα της σκεψης μου
οσο αυτη πεταει με τα γλαροπουλα
στη ομιχλωδη παραλία
μιας λαθραιας επισκεψης
συνεχεια
που προτιμω να κλειστει
στη νυχτα ενος τυχαιου σπιτιου
να αυτοκαταστραφει με την ησυχια της
χωρις μαρτυρες
και σκυλους να γαυγιζουν με χαρα
σκυλια λαθραια που ηρθανε να βρουνε
φιλο εμενα.

El Cielo dividido

Κυκλοφόρησε κατ’ ευθειαν σε dvd με τον τίτλο «Αχτίδα Ελπίδας», μια ιστορια αγαπης, δυο αγοριων από το Μεξικό. Στο Βερολίνο πήρε το βραβειο της Fipresci. Αξίζει, να μην την προσπεράσετε όταν την δειτε στο ραφι του βιντεοκλάμπ.Μη ντραπείτε, είναι μια εξαιρετική και ποιητική προσέγγιση ανταξια του "Ενας Αντρας μια Γυναικα" του Κλόντ Λελούς , 40 χρόνια μετα. Το ακατανόητο και το αδιεξοδο της ερωτικής επιθυμίας. Χωρίς πολλά λόγια...όπως αρμόζει στους μεγάλους έρωτες. Η σκήνη που ο ενας ήρωας συνειδητοποιεί την φύση του, την ώρα της διδασκαλίας , μεσα απο τον Αριστοφάνη, μόνο πικρά χαμόγελα θα σας φέρει, γιατι αυτο συμβαίνει σε ενα δημόσιο σχολείο του Μεξικού, αλλωστε την Ελλάδα έχουμε τον Αδωνι Γρηγοριάδη να φυλάει τα ιδεώδη, υψηλά. Εξοχο-Ποιητικό-Αληθινο και τοσο κοντα στη δικη μας ψυχοσυνθεση φιλμ που μας βοηθα να δουμε με αλλο ματι τη διαφορετικότητα, σε μια εποχη που αυτο που αναζηταμε όλοι, ειναι αποδοχή κι αγάπη.

Η μυστική ζωή των λέξεων

the secret life of words
la vida secreta de las palabras
της Isabel Coixet

Μια γυναίκα που δουλεύει με εμμονή τεσσερα χρόνια χωρις αδεια και αναπαυση.
Μια γυναίκα κουφή.
Μια γυναίκα που παίρνει αναγκαστική άδεια και φευγει στην Ιρλανδία.
Ενας αντρας που σωζεται απο μια πυρκαγιά.
Ενας αντρας καμμένος και τυφλός.
Σιωπηλός.
Ενας αντρας ερωτευμένος με την γυναίκα του καλύτερου φίλου του.
Κι ανάμεσα τους οι επιστολές μιας πορτογαλίδας μοναχής.

(Natalie Merchant)
Ο ωκεανός
Η πλατφόρμα πετρελαίου
Μια γυναικεία φωνη στο τηλέφωνο
Αντρες μοναχικοί κι αδέξιοι
Αντρες αμήχανοι
Καποια στιγμη οι κοινότοπες λέξεις αποκτουν μια συνέχεια, ενα συναίσθημα, μια προοπτική σχέσης, μια κρυμμένη αλήθεια για τον καθένα που θελει να σβύσει
Ομως το παρελθόν υπάρχει ΄
οπως υπάρχει και το μελλον
(στο μυαλό μας)
τι γίνεται οταν ολα αυτά πρέπει να μετασχηματιστουν σε ζωή?
Που βρίσκονται όσοι έζησαν μετα τον πόλεμο στα Βαλκάνια, 10 χρόνια μετα?
Πως οι τυψεις για την ζωη που χαίρεσαι,
γίνονται σχέση κι όνειρο και πραγματική ΖΩΗ?

Η μυστική ζωή των λέξεων...

Η μυστική ζωή των πράξεων...

Η μυστική ζωή των ονείρων...

(Η πλατφόρμα πετρελαίου στη μεση του ωκεανου που εξελίσσεται το φιλμ εχει το όνομα GENEFKE - το ονομα του μονου πραγματικου προσωπου στο φιλμ, της ψυχολογου της Διεθνους Αμνηστίας που ενσαρκώνει η Τζούλι Κρίστι-
Στα «παιδια τον ανθρώποων» το πλοιο εχει το ονομα ΑΥΡΙΟ.
Η μυστικη ζωη των ΤΑΙΝΙΩΝ!)

Φεστιβαλ Θεσσαλονίκης 2007

Σημειώσεις από ένα «Φεστιβάλ»
Δευτερα σημερα σε λιγο πρεπει να τα μαζευω και να φευγω. Γιατι ακριβως ηρθα αυτή τη φορα σ΄αυτό το πανηγυρι . Σιγουρα ελπίζοντας σε έναν μεγαλο έρωτα. Ασφαλως γιατι ειχα αναγκη να δω μαζεμενες παλιες και νεες εικόνες συμπυκνωμενες σ ένα τριήμερο . Με τιποτε, να συναντησω παλιακους διανοούμενους της συμφορας και της αργόσχολης άποψης. Και τωρα μεσημερι Δευτερας καθομαι να γραψω χωρις να ξερω ακριβως γιατι , τα παρακατω:

ΕΛΛΗΝΙΚΑ:

Digital Wave 02 (Επιμέλεια Ελενα Χρηστοπούλου)
Το μήλο μέσα στο κεφάλι σου / Άγγελος Σπάρταλης
Άκου / Γιώργης Φωτόπουλος
Πανικός και παράνοια μέσα σε μια παραίσθηση / Διονύσιος Νικόλαος Λούντζης
Την καρδιά μου πλήγωσες / Άγγελος Σπάρταλης, Λουκία Ρικάκη, Γιώργος Μπακόλας, Γιώργος Ακσεχερλίδης
Γιαγκόναν: Οι σκοτεινές μέρες του χαμού / Γιάγκος Ραυτόπουλος

Το καλύτερο τμημα μακραν των υπολοιπων…ακαδημαικων. Το μηλο μεσα στο κεφαλι σου ότι καλύτερο αισθητικα εχω δει τα τελευταια 5 χρόνια. Πρόταση για νέο σινεμα. Αριστουργημα που το χαντακωσαν εσκεμμενα από αμηχανια κι αγνοια. Κρίμα.

To Φιλμ Noir στον Ελληνικό Κινηματογράφο
(επιμέλεια Αλέξης Δερμεντζόγλου)
Πρωτοτυπο ενδιαφερον με αγνωστες σε μενα ταινίες πρωτη φορα σε μεγαλη οθόνη.
Συγκλονιστικο το Εγκλημα στα Παρασκήνια,
Εξαιρετικό ο Ανθρωπος του Τρένου
Απλα σοκ ο Ζεστος Μηνας Αυγουστος και η Νταμα Σπαθι
Η πιο ενδιαφέρουσα ρετροσπεκτίβα που είδα να μιλαει ποτε ελληνικα.

Νικος Νικολαιδης
Ολες οι ταινιες του, που όμως υπάρχουν σε dvd γεμισαν τις αιθουσες από ενθουσιασμένο κοινό. Εμεινα εξω αλλα σκοπευω να τις δω ξανα ξαι ξανα και ξανα οσο τα Κουρέλια θα τραγουδανε ακόμα.

Ελληνικη Παραγωγη
Θα αστειευεστε φυσικα!!!
Απίστευτο πουσάρισαμα στην Διόρθωση ( δε γελασε κανεις γιατι απλα ολοι κοιμόντουσαν)
Γελια αμηχανιας και κραξιματα στις ερωτικες σκηνες του Valse Sentimentale ( τουλάχιστον δεν κοιμηθηκαν)
Γέλια και εκπληξη για την πολιτικη θέση των Κλεφτων ( ορθιος δυστυχως το ειδα)
Τα χασμουρητα και οι ειρωνίες για τους Αλβανους που κατακτουν το σινεμα και τις γυναικες μας(και τους αντρες να συμπληρωσω) στην Επιστροφή.
Ταινια για τους μπαμπαδες οι Γυναικείες υποθέσεις.
Δεν ειδα Μεταμόρφωση του Σφηκα αλλα το θεωρω απολυτη μαγκια των Κριτικων που του εδωσαν το βραβείο.
Οι υπόλοιπες υπάρχουν ηδη σε dvd τις ξέρετε.



ΞΕΝΑ:

Mikio Naruse

(Επιμέλεια Λευτέρης Αδαμίδης)
Όταν μια γυναίκα ανεβαίνει τη σκάλα
Τα τελευταία χρυσάνθεμα
Διάλυση
Σκόρπια σύννεφα
Όνειρα της κάθε νύχτας
Το γεύμα
Επιτελους ενας μεγαλος δραματουργος που είναι τοσο κοντα στη δικη μου-μελο το ομολογω-αισθητική. Ειδα 6 ταινίες ιδιες και διαφορετικες που με βοηθησαν να σκεφτω, να θαυμασω, να αισθανθω και να ονειρευτω μια εποχη που ο κινηματογραφος ηταν φυγη όχι από την καθημερινότητα αλλα , πέταγμα, ανασα, όνειρο και ποιηση. Respect. Συγχαρητήρια !!!

Νέος Ισπανικός Κινηματογράφος 2007( επιμέλεια Αλέξης Γρίβας)
INVISIBLES, Javier Corcuera, Fernando León de Aranoa, Wim Wenders, Isabel Coixet & Mariano Barroso
EL ORFANATO, Juan Antonio Bayona
LA SOLEDAD, Jaime Rosales
YO, Rafa Cortes
LA NOCHE DE LOS GIRASOLES, Jorge Sanchez Cabezu

Πολύ καλες ταινίες αξιολογοι δημιουργοι. Συγχρονες προτάσεις. Εντυπωσιαστηκα από το LA SOLEDAD ( καταφερε αυτό που δεν μπορεσε ο Αναστόπουλος με τη Διορθωση)

Ημέρες Ανεξαρτησίας (Επιμέλεια Λευτέρης Αδαμίδης)
Λιγο σεξακι που θα ελεγε κι ο Πρόβατος, χάθηκε ρε παιδιά? Καλές ταινίες δε λέω αυτές που αξιζει να καταγραψω είναι:
Continental: un film sans fusil
Joy Division
Αναζητώντας ένα φιλί τα Μεσάνυχτα
Μπλέ Βλεφαρίδες
Οι Αξεστοι
Κόλπα
Κρυφή Ηλιαχτίδα

Ματιές στα Βαλκάνια ( Επιμέλεια Δημητρης Κερκινός)
Η ΔΙΕΘΝΗΣ που πηρε και το βραβειο κοινου .
Ο ΜΑΟ ΤΣΕ ΤΟΥΓΚ από την Αλβανία
KADER(Πεπρωμένο)
PREVRTENO(Τα πάνω κάτω )από τη …FYROM (ουσιατικά από την Κροατία)
Ταινίες πολύ πολύ ανώτερες από τις Ελληνικές , αστειες καλογυρισμένες.


William Klein ( επιμέλεια Αλέξης Γρίβας)
Τις ήξερα ,τις ειχα δει ,νομιζω πως αξιζε αυτό το αφιέρωμα αν και δεν το παρακολούθησα εδώ, νομιζω ότι είναι αυτούσιο από άλλο φεστιβαλ. Ενδιαφερον και καλλιτεχνικο.

John Sayles ( επιμέλεια Αλέξης Γρίβας)
Οι 7 από το Secaucus
Η πόλη της ελπίδας
Το μυστικό του Ρόαν Ίνις
Ηλιόλουστη πολιτεία
Honeydripper
Ψήφισε Πιλάγκερ... δαγκωτό
Επιτέλους καλο αμερικανικο σινεμα, με θεση, αποψη, χιουμορ και πολιτικη. Δεν είναι όλα Hollywood αγαπη μου.


Αν θέλετε να μάθετε πολλα και χρησιμα για αυτές τις μέρες προτεινω τους ειδικους σ αυτό,

http://www.cinemag.gr/

www.mftm.blogspot.com/
www.sevenfilmgallery.blogspot.com/
www.neutrinothoughts.blogspot.com

που τα λένε καθημερινά και καλύτερα από μένα.

Οσο για μενα, κρατιεμαι να μην απαντησω, σε mail, σε υποσχεσεις και σε προβληματικες παρουσιες-απουσίες που δεν τα εχουν βρει ακομα με τον εαυτο τους.
Ένα όμως εχω να πω:
Οσο και να εχω ανάγκη, να γοητευτω από καποιο ανθρωπινο ον, άλλο τόσο πρεπει να φροντίζω να ειμαι ο ιδιος γοητευτικος για τους αλλους.
Αλλιως δε λέει…

Γεμισε αγγελους η πόλη η εγω ερχομαι απο την κόλαση?

απο αιθουσα σε αιθουσα, λιμανι- πλατεια αριστοτελους και παλι απο την αρχη.
Τοσες ταινίες, τοση ομορφια, τοσος κόσμος...

Continental: un film sans fusil

ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΜΙΑ ΤΑΙΝΙΑ!!!
και τι ταινία...

ομως σημερα αρχιζει για μενα το Φεστιβαλ...

Θεσσαλονικη Φεστιβαλ

Επιτέλους στη Θεσσαλονίκη ως την Κυριακή.
Πιο κούκλα και πιο κρύα από τότε
Όσο για το Κοσσυφοπέδιο στις 10 Δεκέμβρη κηρύσσει την ανεξαρτησία του.

δρομοι αλλου

…μου στέλνεις τραγούδια παλιακά
Που πρέπει τους στίχους να προσέξω
Κι ίσως αφουγκραστώ έναν τελειωμένο από καιρό πολιτισμό
Που αφορά επετειακές μαζώξεις παλιών συμμαθητών

Μια μουσικη εντέχνου συναισθήματος
Που απευθύνεται σε τακτοποιημένους νεοαστούς


Έξω πεινασμένα παιδιά
Χέρι χέρι με άνεργους γονείς
Γιαγιάδες ξεδοντιάρες
Με ζεστά μάτια και καρδιές πονεμένες
Χρόνια χαμένα σε λάθος τόπους γέννησης

Η πιο ακραία μουσική τούτες τις ώρες
Είναι η σιωπή
Όταν πατάς το χιόνι
Όταν κοιτάζεις την δυνατή βροχή
Όταν παγώνουν τα δάχτυλα
Κόβοντας ξυλά

Αυτή η άγρια μουσική της σιωπής
Η άγρια σιωπή της ζωής
Η ζωή…

τρενα…

...σταματημενα μενουν σε σταθμους με ξεχαρβαλωμενες ταμπελες
περιμενουν να αποφασιστει σε ποια γλωσσα θα αναρτηθουν οι ονομασιες τους
ολοκληρη περιοχη τρελαμένη με ονομασιες με γλωσσες με εθνοτητες
γυρω ο κοσμος καλπαζει συνορα πεφτουν λαοι αφομοιώνονται και μονο εδω
εριζουν ακομα

τρενα δεν εχουν πια
ουτε και ποδια
και κατι φτερα
για να ονειρευονται
τους τα κοψαν κι αυτα
γιατι ο φετεινος χειμωνας
κι αν αργησε
ειναι βαρυς.

Το Πολυτεχνείο Ζει με Χορηγο Επικοινωνίας

Ειναι μεγάλη μέρα σήμερα, μερα γιορτης

γιατι σήμερα γιορτάζουμε την επέτειο του Πολυτεχνείου

γιορτάζουμε την νίκη του marketing ,στο όνειρο

την νίκη της φιλήσυχης πλειονότητας , στην δημιουργικη φαντασία

34 χρόνια μετα

γιορτάζουμε την επικράτηση της θεωρίας του βολέματος στο δημόσιο

την αναγωγή πλήρως και σε όλους τους τομείς σε πρωτη αξία, του ΧΡΗΜΑΤΟΣ

του νεου ιδεολογικού θεού.

Γιορτάζουμε τα καμμενα δαση,

τα συνθήματα ακόμα στους τοιχους των Πανεπιστημίων, απο ενοικιάζεται γκαρσονιέρα μέχρι το party των πρωτοετών της ΔΑΠ

την εξαιρετικη αισθητικη επέμβαση των χούλιγκανς στα δημόσια κι αρχαια αγαλματα μας

γιορτάζουμε τον νεο πολιτισμό μας

της Eurovision

των μεσημεριανων εκπομπων

της trash tv

και των free press .

Γιορταζουμε το Πολυτεχνειο

γιατι ,για όλα αυτα εγινε...

Αλλιως

αναλογιστείτε

πως θα είμασταν, κατω απο την... χούντα της παιδείας, της μόρφωσης και της κουλτούρας...

...θα είχαμε σαν αξίες

καποιους θλιβερούς ποιητές λαπάδες,

τα παιδια μας θα μαθαιναν στο σχολειο να παιζουν Ελένη Καραινδρου

θα εβλεπαν στο σινεμα με το σχολειο το Persepolis

θα ειχαμε στην ελεύθερη ραδιοφωνια-τηλεόραση

εκπομπες για το βιβλίο, το σινεμα, την ζωγραφικη,

θα μαθαίναμε τι γινεται στην υπόλοιπη Ευρώπη

Σκεφτεστε ποσο φρικτα θα είμασταν?

Ευτυχως λοιπον που εγινε το Πολυτεχνείο

και μπηκαν τα πράγματα στη θέση τους

τι ανάγκη εχουμε την παιδεια αν δεν δινει ακροαματικότητες

η το ψωμι αν δεν έχει χορηγό επικοινωνίας

και τελος την ελευθερία αν δεν μπορει να βρει σπόνσορα ?

πφ.!

Ακόμα κι αν καποιοι πουν , μα γι αυτο εγινε το Πολυτεχνείο,

η απάντηση ειναι, τι σημασια εχει γιατί εγινε,

η ιστορία καταγραφεται εκ του αποτελέσματος

Γι αυτο σημερα βγειτε στις πορειες

βγειτε να το γιορτάσετε

αξίζει

αν "ειστε και φιλησυχοι πολίτες"

ακόμα καλύτερα

"δεν εχετε να φοβαστε τιποτε"

το ειπε κι ο υπουργος.

Θεσσαλονίκη

Η Θεσσαλονίκη έχει μια εντελώς προσωπική ιεράρχηση στα συναισθήματα.
Μια εσωτερική πόλη, σιωπής που ταυτόχρονα καταφέρνει να στήνει , μια εντελώς έξω καρδιά και επίπλαστη ατμόσφαιρα διασκέδασης.
Είναι σα μια μικρομέγαλη περίπτωση κοινωνικού ιστού που αντέχει στην ημιμάθεια και προβάλει την ουσία, υιοθετώντας συμπεριφορά μιας άτυπης μάνας που αγαπά στη κουζίνα να μαγειρεύει το σπιτικό φαγητό ακούγοντας Ελάνη Καραινδρου και διαβάζοντας λογοτεχνική κριτική από τα blogs.

Υπάρχει μια αγάπη τόσο δυνατή στην πόλη που κονιορτοποιεί οποιαδήποτε δήθεν πρόθεση, που επίσης την περιέχει υπό την σκέπη της, αλλά αφήνοντας την σε δημόσια έκθεση, ουσιαστικά την οδηγεί στον μαρασμό.

Φεύγω κουρασμένος και γεμάτος από πράγματα που με έκαναν να νιώσω βαθιά την απόλαυση της ζώνης.
Έχω μαζί μου
τα νέα ποιήματα της Κικής Δημουλα « Μεταφερθήκαμε παραπλεύρως»,
τις νέες μικρές ιστορίες του Θεόδωρου Γρηγοριάδη «Χάρτες»,
τα 2 τσουρέκια από τον Τερκενλή
την εξαιρετική σωματική ερμηνεία του Γιάννη Παρασκευόπουλου στην άνιση κι ελαφρά παιδική κατά τα αλλά παράσταση του ΚΘΒΕ «Ιουλιανός ο Παραβάτης»
μια σοκολατένια καρδιά από τον Χατζηφωτίου
τα πιο κουνημένα μυαλά της πόλης να χτυπιουνται και να φλερτάρουν με τους πιο πρωτοτύπους τρόπους, ως τις 7 το πρωί στο Residents, καταργώντας τα όποια φυλετικά όρια, μετατρέποντας την Σαββατιάτικη έξοδο σε βακχική γιορτή.
Το συγκλονιστικό Βυζαντινό Μουσείο, με το απλό και διακριτικό κυρίως όμως απόλυτα πολιτισμένο χώρο του café του.
Την γεύση στο βάθος του ουρανίσκου, από το φαγητό στο κλασσικό πια εστιατόριο Διαγώνιος
την ποιητική ηλεκτρονική μουσική του Γιώργου, ένας από τους δυο των Your Hand of mine, στο De Facto το βράδυ της Κυριακής

τα μάτια του Παναγιώτη
τα κλειστά τουριστικά café της λεωφόρου Νίκης
τις καρό γόβες της Μαρίας
την αλα Manara αφίσα του Μάκη Παπαδημητράτου για τους «Κλέφτες» του στους δρόμους
την ζεστή αγκαλιά της Σωτηρίας απόγευμα Κυριακής στη Μητροπόλεως
την άσπρη κουβέρτα στο σπίτι της Μαρίνας
ένα φευγαλέο βλέμμα πρασινογάλαζο στην Αγίου Δημητρίου
ένα σιωπηλό φιλί στην Αλ.Σβωλου, αναπάντεχα
το πρόγραμμα του 48ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου που ξεκινά …

ακούω nonstop το σάουντρακ του Once το νο 2 εχει πια λιώσει...
Φεύγω μα θα ξαναρθώ…

αλλού αρχίζουν Φεστιβάλ
αλλού αρχίζουν Εκλογές
κι αλλού ζουν σα σε μιούζικαλ...

Στις 17 Νοεμβρίου διεξάγονται οι διπλές - γενικές και δημοτικές - εκλογές στο Κόσοβο , μετά από την συμφωνία στην οποία κατέληξαν και οι δύο πλευρές.
Οι εκλογές διεξάγονται ένα μήνα περίπου πριν από την λήξη του γύρου διαπραγματεύσεων ανάμεσα στη Σερβία, τους Αλβανούς και την Ομάδα Επαφής (ΗΠΑ, Βρετανία, Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία, Ρωσία, Ελλάδα).
Οι επαφές μεταξύ των εμπλεκόμενων πλευρών συνεχίζονται στην Βιέννη χωρίς σχεδόν αποτελέσματα.
Ωστόσο, στις 16 Αυγούστου ο ΟΗΕ είχε ζητήσει οι εκλογές να μην διεξαχθούν σε χρόνο που θα συμπίπτει με το τέλος των διαπραγματεύσεων και μέσω του εκπροσώπου του Χοακίμ Ρούκερ είχε αφήσει την ημερομηνία ανοιχτή.
Εκφράζονται φόβοι ότι οι εκλογές θα αναζωπυρώσουν τα πάθη στην περιοχή την ώρα που κρίνεται το μέλλον της σε διαπραγματεύσεις.
Ο Χ.Ρούκερ προειδοποίησε σχετικά ότι θα αναβάλει τις εκλογές αν σταθούν εμπόδιο στην διαδικασία των διαπραγματεύσεων.
Οι Αλβανοί πιέζουν έντονα για την ανεξαρτησία και απειλούν ότι, εάν δεν υπάρξει σημαντική πρόοδος, θα την κηρύξουν μονομερώς και μέσα στο 2007.
Ωστόσο, ο Χασίμ Τάτσι, ηγέτης της αντιπολίτευσης στο Κόσοβο, δήλωσε ότι θα αναβάλουν τις εκλογές αν λάβουν διαβεβαιώσεις περί ανεξαρτησίας από τις ΗΠΑ και την ΕΕ.
Από την πλευρά της η Σερβία αρνείται κατηγορηματικά το ενδεχόμενο ανεξαρτησίας και απειλεί με αντίποινα, δια του υπουργού Εξωτερικών Βουκ Τζέρεμιτς, αν κηρύξει το Κόσοβο την ανεξαρτησία του και το αναγνωρίσουν τρίτες χώρες.

Ωστόσο, δεν προσδιόρισε τί εννούσε.

Η τριετής θητεία του κοινοβουλίου έληγε το 2006 αλλά ο ΟΗΕ την παρέτεινε για άλλον ένα χρόνο μέχρι τον Νοέμβριο. Κοσοβάροι πολιτικοί είχαν εκφράσει αντιρρήσεις για τυχόν εκ νέου παράτασή της αφού θα έθετε σε αμφιβολία την νομιμότητά του.

παραμεθόριος...

Εδώ είμαι.
Είμαι καλά.
Βλέπω τα πρόσωπα να με προσπερνούν.
Ξέρουν να κρύβουν την απώλεια τους, με τέχνη.
Αμήχανα χαμόγελα ευγενείας.
Κάποιες στιγμές ψεύτικου ενθουσιασμού.
Στο βάθος ακόμη θρηνούν.
Ακόμα δεν έχουν καταλάβει.
Γιατί…
Εγώ ακόμα εγώ.
Δύσκολο να γίνω τόσο γρήγορα εμείς.
Θέλω χρόνο να ακούσω των άλλων τις ιστορίες , στις ζωές τους να συμμετέχω.
Είμαι περίεργος να δω αυτούς για τους οποίους ήρθα κι είμαι εδώ.
Χωρίς τηλέφωνο και υπολογιστή.
Στην ουρά στο άθλιο ιντερνετ καφέ να περιμένω.
Έχω δεκαπέντε λεπτά. Να επικοινωνήσω. Να μιλήσω.
Έχω 10 μέρες να ξυριστώ.
Έχω 4 μέρες να κάνω μπάνιο. Έχω έντονη τη μυρωδιά του προσεχούς θανάτου.
Έχω μια τάση στο όνειρο.




Έχω μια ζωή μπροστά μου.
Να ξεχάσω. Να πω πως δεν συμβαίνει. Πως δεν υπήρξε όλο αυτό.





Εδώ είμαι. Είμαι καλά. Τα σαββατοκύριακα στη Θεσσαλονίκη. Απαιτώ να με ερωτευτούν. Έχω την έπαρση του καθήκοντος και της θυσίας. Έχω ανάγκη να αποδεχτούν την επιλογή μου. Έχω ανάγκη ύπνου σε κρεβάτι με σεντόνια που μυρίζουν λουλούδια.



Είμαι εδώ, είμαι καλά μετά δεν ξέρω…

( τι γρήγορα που χάθηκε η μυρωδιά του δέρματος σου από το σώμα μου.τι γρήγορα που χάνονται οι ενθουσιασμοί , πόσο γρήγορα ξημερώνουν οι νύχτες οι ερωτικές, πόσο αργά κυλούν οι μέρες πριν τους πολέμους…)

Αγάπη είναι...

http://www.youtube.com/watch?v=OnAovInMNtQ

ο κόμης Χ απο το Μουσικο Θεσσαλονίκης πηρε το βραβειο στο Φεστιβαλ τραγουδιου. Προς στιγμη, τα πολλα μπουζουκια , κατι ροκιες και τα "εντεχνα" με φοβισαν, αλλα τελικα ευτυχως το βραβειο πηγε καπου καλα.

Φυσικα η ηλεκτρονικη ειναι σαν να μην υπάρχει σ αυτη τη χωρα αλλα οκ μη τα θελουμε ολα δικα μας.

Μετα ,με τον Αλκιβιάδη. που ειχα μηνες να δω ,πηγαμε στο νεο Φαργκανη σε μια μεταμεσονύκτια προβολη του Εξώστη. Η ταινία must αλλα πιο must απο ολα ηταν ο κοσμος που 1 το πρωι ειχε μαζευτει για το Taxidermia,πολλοι μοναχικοι αλλα πολυ προσεγμενοι σε εμφανιση, μαλλον πριν το ξενύχτι του Σαββατου, οι ωραιοτερες φατσες της πολης, (και γω που πιστευα οτι συνήθως στην Ελλάδα, οι σινεφιλ ειναι τερατα με γυαλια και λιπαρα μαλλια), και μεσα σ αυτες κι η ωραιότερη, καθοταν χωρις παρεα, ειχε μεγαλα γαλανα ματια, κουρεμα army πολυ κοντο, και... στο τελος φυγαμε μαζι.

Λεω να κατσω εδω, μαλλον με θελουν ακριβως αυτοι που θελω κι εγω. Δε λέω μεγαλα λόγια. Θα δειξει...

Μαζι πηγαμε στο πιο cool μπαρ της πολης μετα, μεχρι τις 6 το πρωι( δε λεω ονομα επίτηδες) και μετα στο σπιτι καπου στην Ανω Πολη.

Κοιμηθηκαμε μαζι. Πρωτη φορα που γραφω τοσες λεπτομερειες εδω. Αλλα ειναι η πρωτη φορα που κανω κατι τοσο γρηγορα, σε τοσο απροοπτες συνθηκες και με τοσο σπανιο ατομο.

Βρε λες?

James Thiérrée

Au Revoir Parapluie 2007


La Veillée des Abysses 2005

Θεσσαλονίκη-Σκόπια Παρασκευή Βραδυ

Ενα ειναι σίγουρο.

Εδω πάνω ξέρουν να ζουν

ασχετως ονοματων

και εθνικων οραματων

Απο πολιτισμό ...πατώσαμε!

Χθες μπλέχτηκα σε εναν μεταμεσονυκτιο καυγα στου.. προβατου, σήμερα διαβαζω στη Ελευθεροτυπία:

"Κάποτε η «Ελευθεροτυπία», με αφορμή τις ουρές στην Πινακοθήκη για μία έκθεση με έργα τού (καλή ώρα) El Greco, κυκλοφόρησε μ' ένα πρωτοσέλιδο που έκανε αίσθηση. «Ξυπνάμε;», ο ρητορικός τίτλος αναφερόταν στην πολιτιστική αφύπνιση των Ελλήνων. Τώρα πια, το συγκεκριμένο δημοσίευμα μοιάζει μακρινό. Η απάντηση στο αν «ξυπνάμε» είναι όχι μόνο αρνητική, αλλά συνοδεύεται κι από ένα μακρόσυρτο ροχαλητό, στον καναπέ, μπροστά στην τηλεόραση.Σύμφωνα με το τελευταίο «Ευρωβαρόμετρο», οι Ελληνες εμφανίζονται μεταξύ των ουραγών της Κοινότητας σε ό,τι έχει σχέση με την τέχνη. Διάβασμα βιβλίων, επισκέψεις σε μουσεία, γκαλερί και ιστορικά μνημεία, βιβλιοθήκες, όπερα κ.ο.κ. Στην αναπόφευκτη ερώτηση «γιατί δεν πάτε;» το 36% απαντά ότι δεν ενδιαφέρεται για τα πολιτιστικά, ενώ το 43% ενδιαφέρεται μεν, αλλά δεν... προλαβαίνει. Θέλετε κι άλλα νούμερα; Μόλις το 12% τον τελευταίο χρόνο πήγε σε παράσταση μπαλέτου ή όπερας όταν ο μέσος κοινοτικός όρος είναι 18%. Το 33% επισκέφθηκε έναν αρχαιολογικό χώρο, όταν στην Ευρώπη πήγε το 54% - τι το θέλουμε το Μουσείο της Ακροπόλεως; Δεν φτιάχναμε μία καφετέρια καλύτερα; Επίσης, περισσότεροι από τους μισούς Ελληνες δεν πήγαν φέτος στον κινηματογράφο ούτε μία φορά. Ξυπνήσαμε; Πώς, πώς... Δεν είναι φανερό;Τελευταίοι και καταϊδρωμένοι ερχόμαστε και σε ό,τι αφορά τις συναυλίες. Μόλις το 21% των συμπατριωτών μας παρακολούθησε κάποια απ' όσες έγιναν το τελευταίο χρόνο. Εξ ου και το γεγονός πως όλο και περισσότεροι ξένοι καλλιτέχνες σταμάτησαν να προσθέτουν την Ελλάδα στο πρόγραμμα των περιοδειών τους. Και δεν έρχονται, ακόμα κι όταν βρίσκονται στη... γειτονιά μας. Ο David Sylvian έπαιξε στα Σκόπια και μάζεψε γύρω στους 1.500 θεατές. Εδώ, δεν θα είχε ούτε το ένα τρίτο.Καταφέραμε να κάνουμε την Κωνσταντινούπολη, συναυλιακό κέντρο των Βαλκανίων. «Η Ελλάδα βγήκε ακόμα και από τη σκέψη καλλιτεχνών ή ξένων διοργανωτών» μας λέει η Νούλα Γκιουμουσγκιερτάνη που πλέον μένει μόνιμα στην Κωνσταντινούπολη και δραστηριοποιείται από εκεί στο χώρο των συναυλιών για ολόκληρα τα Βαλκάνια. «Αντιθέτως, στην Πόλη διοργανώνονται πολύ πιο πολλές συναυλίες και με περισσότερο κόσμο».Ασε δε το Βελιγράδι. Εκατόν είκοσι χιλιάδες εισιτήρια έκοψαν οι Red Hot Chili Peppers στη συναυλία που έδωσαν εκεί το καλοκαίρι. Απέφυγαν μάλιστα να κατεβούν στα μέρη μας, έστω κι αν οι υπέρογκες οικονομικές τους απαιτήσεις έγιναν αποδεκτές από Ελληνα διοργανωτή συναυλιών. Δεν έχασαν και τίποτε. Και οι Muse που ήρθαν, τι κατάλαβαν; Αν και πρόκειται για ένα από τα μεγαλύτερα βρετανικά συγκροτήματα, έκοψαν όλα κι όλα πέντε χιλιάδες εισιτήρια. Στην Μπολόνια και με τον υπο-δεκαπλάσιο πληθυσμό, μάζεψαν τριπλάσιο κόσμο... "
(ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΣ Ελευθεροτυπία 2.11.07)

θεσσαλονικη ερχομαι παλι...

Απο σημερα το βραδυ θα ειμαι παλι Θεσσαλονίκη, γραφω τη λεξη και γεμιζω χαρα, καταλαβαινω ποσο μου ελειψε...

...δεν κρατιεμαι πια!

(ειδα πολλες ταινιες ειδα και θεατρικα κι αν βρω χρονο κατι θα γραψω γι αυτα,αλλα τωρα θελω να μεθυσω στα bar της πολης ,να δω παλιους φιλους και να προσπαθησω ,ισως να ....σε δω. Αραγε αξιζε αυτη η φυγη χωρις αντιο? Η αλλαγη του κινητου? Η σιωπη? Περνας σιγουρα καλύτερα? Αν πρεπει να σε δω, το ξερω πως τυχαια θα συναντηθούμε, αν παλι όχι, τουλάχιστον με τα δικα μου... μεταφυσικα κριτιρια να ξερεις θα το καταλαβω.)